Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Dental travmalarda dişin geleceği açısından en kıymetli faktör, dişin ağız dışında kalma vadesidir. Dental travma geçiren evladınızı ve kırılmış yahut alanından fırlamış dişini acilen bir evlat diş tabibine götürmeniz çok büyük ehemmiyet arz etmektedir. Dişleri yahut diş kesimlerini mümkün olduğunca kuru olmayan ortamlarda koruma etmemeye ihtimam göstermeniz gerekmektedir. Eczanelerden temin edebileceğiniz serum (izotonik sodyum çözeltisi) dolu bir kaba dişi yahut kesimlerini koyup mümkünse birinci 1 saat içerisinde diş doktoruna götürmeniz yapacağınız en yanlışsız süreç olacaktır.
Travmatik dental yaralanmalar direkt yahut indirekt çarpma sonucu ile oluşmaktadır.
Hasarın boyutu; çarpma kuvveti, çarpan objenin hali ve esnekliği, çarpma yanı ve dişi
çevreleyen dokuların reaksiyonu üzere birçok faktör ile bağlantılıdır (Zaleckiene, Peciuliene,
Brukiene ve Drukteinis, 2014).
Ömrün birinci yıllarında travma nispeten nadir görülür. En çok evladın tutulması ve taşınması
sırasında yahut yataktan düşürülmesi ile meydana gelebilir. Küçük çocuklarda dayak ise tüm
yerkürede oral yaralanmalar için değerli bir sorun olarak önümüze çıkmaktadır. ‘Non-
Accidental Injury’ olarak tanımlanan durum kazaya bağlı olmayan yaralanmalardır. Mahsusen
3-6 yaş arası şiddete uğrayan çocuklarda diş yaralanması, baş travması, bedensel
yaralanmalar yahut mevtle sonuçlanabilmektedir. Evlat mektep çağına geldiğinde düşme
yaralanmaları sıklıkla kuron kırıkları ile sonuçlanır. Ergenlikte ise travma nedenleri daha çok
sportif aktivitelerden kaynaklanmaktadır. Trafik kazaları, arbedeler sonucu oluşan
yaralanmalar; zihinsel engelli öbekte motor uyum bozukluğuna bağlı yaralanmalar
etyolojik sebepler arasında sıklıkla gözlemlenmektedir (Alaçam, 2012:986,987).
Mektep öncesi çocuklarda (0-6 yaş) yaralanma, meskende gündüz saatlerinde düşme nedeniyle,
meydana gelmektedir. Mektep evlatlarında (7-15 yaş) yaralanma, itme ve çarpma sonucu
düşme nedeniyle gün içinde mektep yahut spor ortamlarında meydana gelmektedir. Genç ve
yetişkinlerde yaralanmalar sıklıkla boş vakitlerde, itme ve çarpma sonucu olmaktadır
(Gassner, Vasques Garcia , Leja ve Stainer, 2000; J.O. Andreasen, Bakland, Flores, F.M.
Andreasen ve Andersson, 2014:15).
Travmatik dental yaralanmalar direkt yahut indirekt çarpma sonucu ile oluşmaktadır.
Hasarın boyutu; çarpma kuvveti, çarpan objenin hali ve esnekliği, çarpma yanı ve dişi
çevreleyen dokuların reaksiyonu üzere birçok faktör ile bağlantılıdır (Zaleckiene, Peciuliene,
Brukiene ve Drukteinis, 2014).
Ömrün birinci yıllarında travma nispeten nadir görülür. En çok evladın tutulması ve taşınması
sırasında yahut yataktan düşürülmesi ile meydana gelebilir. Küçük çocuklarda dayak ise tüm
yerkürede oral yaralanmalar için değerli bir sorun olarak önümüze çıkmaktadır. ‘Non-
Accidental Injury’ olarak tanımlanan durum kazaya bağlı olmayan yaralanmalardır. Mahsusen
3-6 yaş arası şiddete uğrayan çocuklarda diş yaralanması, baş travması, bedensel
yaralanmalar yahut mevtle sonuçlanabilmektedir. Evlat mektep çağına geldiğinde düşme
yaralanmaları sıklıkla kuron kırıkları ile sonuçlanır. Ergenlikte ise travma nedenleri daha çok
sportif aktivitelerden kaynaklanmaktadır. Trafik kazaları, arbedeler sonucu oluşan
yaralanmalar; zihinsel engelli öbekte motor uyum bozukluğuna bağlı yaralanmalar
etyolojik sebepler arasında sıklıkla gözlemlenmektedir (Alaçam, 2012:986,987).
Mektep öncesi çocuklarda (0-6 yaş) yaralanma, meskende gündüz saatlerinde düşme nedeniyle,
meydana gelmektedir. Mektep evlatlarında (7-15 yaş) yaralanma, itme ve çarpma sonucu
düşme nedeniyle gün içinde mektep yahut spor ortamlarında meydana gelmektedir. Genç ve
yetişkinlerde yaralanmalar sıklıkla boş vakitlerde, itme ve çarpma sonucu olmaktadır
(Gassner, Vasques Garcia , Leja ve Stainer, 2000; J.O. Andreasen, Bakland, Flores, F.M.
Andreasen ve Andersson, 2014:15).
