Tırnak yeme çocuklarda:
-
Genellikle 3-4 yaşından sonra ortaya çıkan, -
Erkeklere kıyasla kızlarda daha çok görüldüğü bilinen, -
Özellikle ergenlikte sık karşılaşılan bir durumdur.
Tırnak yeme davranışının altındaki sebepleri anlamak çocuklara nasıl davranılacağını belirlemede ilk adımdır. Altında yatanda sebep büyük oranda psikolojik etkenlerdir. Gerginlik, öfke, ruhsal sıkıntı, kaygı, stres, dışa vurulamayan saldırganlık bunlardan bazılarıdır. Tırnak yeme davranışının olası diğer sebeplerini şöyle sıralayabiliriz:
-
Baskıcı anne-baba tutumları -
Çocuğun sürekli eleştirilmesi, hor görülmesi, başkalarının örnek gösterilmesi, bakım verenleri tarafından yeterli sevgi ve ilgi görememesi -
Baskıcı bir öğretmen tutumu -
Ailede yaşanan tartışmalar, kavgalar -
Kardeş kıskançlığı -
Yaşıtlarıyla yaşadığı iletişim problemleri -
Özgüven eksikliği -
Önemli bir yaşam olayı (taşınma, ebeveynlerin boşanması, ebeveyn veya sevdiği birinin kaybı vs.)
Tırnak yeme davranışı çocuklar için neden zararlıdır?
-
Tırnakların yenmesi mideye zarar verir ve mide ile ilgili fizyolojik problemleri tetikler. -
Tırnak sert bir madde olduğu için dişlerin keskinliğini azaltır. -
Tırnaklardaki mikroplar çocuklarda çeşitli hastalıklara yol açar.
Peki anne babalar çocuğunun tırnak yediğini fark ettiğinde neler yapmalıdır?
3-4 yaşına kadar bu durum görmezden gelinebilir. Bu yaşlardan sonra devam ettiği görülürse:
-
Öncelikle bu davranışın nedenleri araştırılmalı, altta yatan sebepler irdelenmeli ve çözümler üretilmelidir. Bu konuda uygun bir çocuk terapistinden yardım almanız sizin ve çocuğunuz için faydalı olacaktır. -
Çocuklara baskı yapılmamalıdır. Azarlanmamalı ve ceza verilmemelidir. -
Çocuklar huzursuz, stresli ve kaygılı ortamlardan uzak tutulmalıdır. Varsa aile içindeki problemler çocuğa yansıtılmamalıdır. -
Çocuklarının ellerini meşgul edecek başka uğraşlar bulunmalıdır. Tırnak yediğini fark ettiklerinde dikkatini dağıtacak aktivitelere yöneltmeyi deneyebilirler. -
Aileler çocuklarıyla tırnak yemenin neden zararlı olduğunu, hoş bir davranış olmadığını, ellerinin bakımsız ve çirkin görünebileceğini nazikçe ve onun anlayacağı şekilde anlatmalıdır. Burada önemli olan yargılayıcı bir üslup kullanmadan çocuğunuzla diyaloğa geçmektir. -
Çocuğunuzun bu davranışı sıklıkla hangi zamanlarda yaptığını gözlemlemeye, hangi etkenlerin tetikleyici olduğunu anlamaya çalışın. Bunu fark ederseniz önlemek için de fırsatınız olmuş olur.
Bu durum kalıcı bir davranış problemine dönüşmeden bir uzmandan destek almaları çocukların geleceği, ruhsal ve fiziksel sağlığı açısından son derece kritiktir.