Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
İstanbul Tuzla'da kreşteki rezalette karar verildi. 2018 yılında kaydedilen imajlarda, kız ve erkek çocuklarının topluca iç çamaşırsız tuvalete götürüldüğü ve tokatlandığı manzaralar büyük reaksiyon çekmişti. Davayı karara bağlayan mahkeme, sanık Gülay Dağıtmaç’ın kelam konusu hatası birden fazla mağdur çocuğa karşı işlediği gerekçesiyle 10 ay 15 gün mahpus cezası verdi ve indirim uygulamadı.
İndirim uygulanmadı
Hürriyet'ten Aziz Özen'in haberine nazaran davayı karara bağlayan Anadolu 9. Asliye Ceza Mahkemesi, sanık Gülay Dağıtmaç’ı, ‘terbiye hakkından doğan disiplin yetkisini berbata kullanmak’ cürmünden evvel 6 ay mahpus cezasına çarptırdı.
Sanığın, kelam konusu cürmü birden fazla mağdur çocuğa karşı işlediği gerekçesiyle cezayı 10 ay 15 güne çıkaran mahkeme, sanığın yargılama sürecindeki davranışlarını dikkate alarak cezasında rastgele bir indirim uygulamadı.
Skandal nasıl ortaya çıktı?
Rezaleti kendi çocuğu da tıpkı okulda okuyan paklık vazifelisi Zeynep Atasever ortaya çıkarmıştı.
Atasever, şu tabirleri kullanmıştı:
“Benim çocuğum anaokulunda dayak yemiş. Bunu bana 3-4 aydan sonra yavaş yavaş anlatmaya başladı. Onun üstüne ben bu olayı ortaya çıkarmak için işimi bıraktım ve o anaokulunda işe girmek için sahibi Güler M. yalvardım. Beni 3 ay sonra işe aldı. Birinci 3 ay yaza denk geldiğinden çok fazla çocuk yoktu. Bayan beni tuvalete ve mutfağa sokmuyordu. 3 ay sonra okullar açılıp çocuklar çoğaldıktan sonra Güler M.’nin çocuklara karşı tutumu da sertleşti. Fırsatını buldukça telefonla bu yaşananları çekmeye başladım. Dayak imgesini çektikten sonra çocuğumu oradan alıp işten çıktım. Üç ay boyunca dedektif üzere uğraştım bu manzaraları çekebilmek için.
Okuldaki 70 öğrenciye yalnızca 2 öğretmen bakıyordu. Kreşin sahibi velilere ‘5 tane öğretmenim var’ diyordu. Burada yalnızca iki öğretmen var, gelen veliler nasıl kayıt yaptırıyorlar’ diye şaşırıyordum. Zira öğretmenleri hiçbir biçimde görmüyordu veliler. Bu okul 9 yıldır açık. Buraya çocuklarını gönderen beşerler bu kadar nasıl susmuş? Çocuklara yapılanları gördüğüm için ruhsal tedavi görüyorum.
Bir gün çocuk merdiveni boyamış, ‘Güler Hanım bunlar çocuktur. Anlamazlar. Ben silerim’ dedim. ‘Anlamıyorlarsa anlatacağız’ diye bağırdı. Bunun üzerine velilerimize düzmece bir hesaptan görüntüleri gönderdim. Lakin velileri tekrar ikna ettiler. Vicdanım el vermedi. ‘Ne yapabilirim, nasıl yapabilirim, velilere nasıl ulaşabilirim’ diye düşündüm. Direkt internet aracılığıyla velileri uyandırmak için bu formda yola çıktım. Lakin bir tesiri olmadı. Olmayınca da dayak görüntüsünü çektim. Biraz da korktum aslında. Açıkça o psikolojinin altında olduğum için ben de o bayandan çok korktum. Zira bu bayanın her konuşmasında bir tehdit vardı. Velilere benim imajları gönderdiğimden eşimin bile haberi olmadı. Telefon yasak olmasa ben 6 ay bile beklemezdim. Birinci aylarda gördüklerimi çekerdim. Anaokuluna girerken kendi telefonumuzu bırakıyorduk. Telefon taşımamıza müsaade vermiyordu. Ben olmasam bu olay ortaya çıkmayacaktı.”
