iltasyazilim
FD Üye
Çocuk; ilk eğitimini ailesinden alırAilelerin çocuklarıyla kurduğu iletişim şekli çocuğun ilerideki karakterini de belirler
Bizim ülkemizde aileler, çocukları laf konusu olduğunda aşırı korumacı bir davranış sergilemektedir Bu korumacı hitabe bir yana çocukta güven duygusu oluştururken, doğrusu bir yana da dış dünyanın zalim şartlarına aleyhinde çocuğun bilinçsiz olmasına, korunaksız kalmasına yol açmaktadır Bu koruyucu tutumla yetişen çocuklar, çoğunlukla karşısına meydana çıkan sorunların çözümünde çelimsiz kalırlar Çünkü o güne dek karşılaşılan birçok problem anne ve babaları tarafından çözüldüğü için, bu durumla nasıl başa çıkacaklarını bilemezler
Çok korumacı, sahiplenici anne ve babaların çocukları yaşıtlarına tarafından hayatı tanımakta gecikir ve güçlük çekerler bununla beraber sorunlarının defalarca ebeveynleri göre çözülmesine alışılmış olan bu çocuklar, sosyal hayatlarında genel olarak faizsiz ve özgüvensiz olurlar*Her aile çocuğunun üzerine titrer; lakin bunu abartırlarsa çıkan sonuç hiç iyi olmaz Çocukları hasta olmasın diye aşırı tedbirli kullanmak, tozdan vs uzaktan yetişmek gibi durumların aşırısı da çocuğun bağışıklık kazanmasına engel olurÇünkü çocuğun bağışıklık kazanması için kirlenmeye de ihtiyacı varKısacası aşırı koruyup kollayıcı bu tavırlar daima dürüst olan değildir
Koruyucu aile tutumunun tersine, fazla kayıtsız, reddedici annebaba tutumu da yanlıştır Bu şekilde yetiştirilen çocuklar daha aykırı, güvensiz, agresif bir kişilik yapısına sahip olurlar İnsanlarla dinç bir iletişim kurmakta zorlanır ve suç işlemeye daha yatkın bireyler olurlar*Otoriter tutum sergileyen ebeveynlerde ise, artı disiplin kavramı vardır Sıkı kurallar koyarlar Çocuklarının yaptığı hatalara o kadar hoşgörü göstermezler Çocuklarını kendi arzu ve düşünceleri doğrultusunda yetiştirmeyi hedef edinirler Fakat böyle bir ortamda çocuklar normalden artı gergin ve tedirgin bir ruh halinde olurlar Hatalarının göz ardı edilmediği, hep eleştirildiği bu ortamda çocuklarda bayağılık kompleksi oluşabilir ve bu da özgüvensizliğe yol açabilir Daha içe kapanık ve hassas bir yapıya sahip olurlar
Kısacası aileler çocuklarla irtibat kurarken, çok özenli olmalı ve tavırlarında aşırıya kaçmaktan sakınmalı, orta yolu bulmalıdırlar
Psikolojik açıdan sağlıklı, karakteri yerleşik, hayatta düşey durabilecek çocuklar yetiştirebilmek için çocuğun eğitimine özen göstermelidirler
—Çocuklara süre ayırmalılar Çocuklarıyla uzun vakit vermek yerine, nitelikli süre geçirmeye çalışmalıdırlar
—Çocukları tenkit etmek veya onunla ilgili kendi kararlarını vermek yerine, çocuklarını dinlemeli ve onların da fikirlerini değerlendirmelidirler
—Anne ve babalar, çocuklarını başka çocuklarla kıyaslamaktan kaçınmalıdırlar
—Çocuklarının olumlu yönlerini ön plana çıkarmalı, ama bunu yaparken de aşırı ve yalan bir övgü durumu oluşturmamalıdırlar
—Çocukların her istediği derhal yerine getirilmemelidir
—Çocuklarına paylaşımcı olmayı öğretmelilerdir
—Onlara birtakım yapabileceği görevler vererek, özgüvenlerinin gelişmesine yardım etmelidirler
Bizim ülkemizde aileler, çocukları laf konusu olduğunda aşırı korumacı bir davranış sergilemektedir Bu korumacı hitabe bir yana çocukta güven duygusu oluştururken, doğrusu bir yana da dış dünyanın zalim şartlarına aleyhinde çocuğun bilinçsiz olmasına, korunaksız kalmasına yol açmaktadır Bu koruyucu tutumla yetişen çocuklar, çoğunlukla karşısına meydana çıkan sorunların çözümünde çelimsiz kalırlar Çünkü o güne dek karşılaşılan birçok problem anne ve babaları tarafından çözüldüğü için, bu durumla nasıl başa çıkacaklarını bilemezler
Çok korumacı, sahiplenici anne ve babaların çocukları yaşıtlarına tarafından hayatı tanımakta gecikir ve güçlük çekerler bununla beraber sorunlarının defalarca ebeveynleri göre çözülmesine alışılmış olan bu çocuklar, sosyal hayatlarında genel olarak faizsiz ve özgüvensiz olurlar*Her aile çocuğunun üzerine titrer; lakin bunu abartırlarsa çıkan sonuç hiç iyi olmaz Çocukları hasta olmasın diye aşırı tedbirli kullanmak, tozdan vs uzaktan yetişmek gibi durumların aşırısı da çocuğun bağışıklık kazanmasına engel olurÇünkü çocuğun bağışıklık kazanması için kirlenmeye de ihtiyacı varKısacası aşırı koruyup kollayıcı bu tavırlar daima dürüst olan değildir
Koruyucu aile tutumunun tersine, fazla kayıtsız, reddedici annebaba tutumu da yanlıştır Bu şekilde yetiştirilen çocuklar daha aykırı, güvensiz, agresif bir kişilik yapısına sahip olurlar İnsanlarla dinç bir iletişim kurmakta zorlanır ve suç işlemeye daha yatkın bireyler olurlar*Otoriter tutum sergileyen ebeveynlerde ise, artı disiplin kavramı vardır Sıkı kurallar koyarlar Çocuklarının yaptığı hatalara o kadar hoşgörü göstermezler Çocuklarını kendi arzu ve düşünceleri doğrultusunda yetiştirmeyi hedef edinirler Fakat böyle bir ortamda çocuklar normalden artı gergin ve tedirgin bir ruh halinde olurlar Hatalarının göz ardı edilmediği, hep eleştirildiği bu ortamda çocuklarda bayağılık kompleksi oluşabilir ve bu da özgüvensizliğe yol açabilir Daha içe kapanık ve hassas bir yapıya sahip olurlar
Kısacası aileler çocuklarla irtibat kurarken, çok özenli olmalı ve tavırlarında aşırıya kaçmaktan sakınmalı, orta yolu bulmalıdırlar
Psikolojik açıdan sağlıklı, karakteri yerleşik, hayatta düşey durabilecek çocuklar yetiştirebilmek için çocuğun eğitimine özen göstermelidirler
—Çocuklara süre ayırmalılar Çocuklarıyla uzun vakit vermek yerine, nitelikli süre geçirmeye çalışmalıdırlar
—Çocukları tenkit etmek veya onunla ilgili kendi kararlarını vermek yerine, çocuklarını dinlemeli ve onların da fikirlerini değerlendirmelidirler
—Anne ve babalar, çocuklarını başka çocuklarla kıyaslamaktan kaçınmalıdırlar
—Çocuklarının olumlu yönlerini ön plana çıkarmalı, ama bunu yaparken de aşırı ve yalan bir övgü durumu oluşturmamalıdırlar
—Çocukların her istediği derhal yerine getirilmemelidir
—Çocuklarına paylaşımcı olmayı öğretmelilerdir
—Onlara birtakım yapabileceği görevler vererek, özgüvenlerinin gelişmesine yardım etmelidirler