Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Depresyon, bireyin hayatında baş edemediği olaylar ve durumlar karşısında yaşadığı ruhsal çöküntü yahut his durum bozukluğu olarak tanımlanabilir. Genel olarak bu durum yetişkinlerde kabul edilir bir şeyken çocukluk periyodunda var olması pek kabul edilmez. Fakat gözlemlenen birçok klinik hadisede ve yapılan araştırmalarda bebeklik çağından itibaren (yaklaşık 6 ay civarı) çocuklarda depresyon görülmektedir.
Çocukluk depresyonu sebeplerine baktığımızda annenin bebek ile kurduğu bağ en erken depresyon sebebi olarak görülmektedir. Annenin bebekle bağ kurması, onu kabullenmemesi, annelik ve kadınlık rollerinin karışması, onunla yeteri tensel temas kurmaması, göz temasının az olması çocukluk depresyonunun yaşanmasına sebebiyet vermektedir. Bu durum başlarda fizyolojik ıstıraplar varmış üzere algılanır. Çocuğun fazla ağlaması, hırçın olması, yemek yahut süt emmemesi, çok gazlı olması üzere semptomlar ile kendini göstererek ruhsal kasvetten çok fizyolojik külfet üzere kendini gösterdiği için ebeveyn bunu pek fark etmez. Başka çocukluk depresyonu sebeplerine baktığımızda, çocuğun anne ya da babasını kaybetmesi (bakım vereni), annenin his durumsal bozukluklarının olması, anne-baba çatışması, anne-babada depresyon oluşu, bağlamanın gerçekleştiği şahıstan ayrılma, gerilim yaratan durum ve faktörler, tutarsız ebeveyn tavırları, okul başarısızlığı, düşük özgüven üzere olay ve durumları görürüz.
Depresyonun görülme oranına baktığımızda çocukluk periyodunda kız ve erkek çocuklarda eşit oranda risk olduğu görülmektedir. Sıklığına bakıldığında ise her yüz çocuktan sekizinde görülmektedir.
Çocuklarda görülen depresyon belirtileri yetişkinlere göre daha çok baş ağrısı, karın ağrısı, mide bulantısı, halsizlik üzere somatik semptomlar formunda kendini gösterir. Genelde görülen yakınmaları sıralayacak olursak
-
Huzursuzluk -
Ağlama -
Uyku sorunları -
Kilo kaybı, iştah azlığı -
Kurallara uymada ve disiplinde sorunlar -
Uyaranlara reaksiyonsuz kalma ya da dikkat eksikliği, konsantrasyon bozukluğu -
Göz teması kuramama -
Oyuncakları atma, kırma davranışları -
Hoşlandığı şeyleri yapmayı istememe -
Bazen gaz sorunları -
Karar vermede zorluk -
Çabuk ve sık ağlama -
Öğrenme zahmeti -
Konuşmada, merak hissinde azalma -
Gece endişeleri -
Düşük özgüven, kendine kızma -
Düşünmede yavaşlama -
Gelişim devirlerinde aksama
Çocukluk depresyonu yetişkinlere oranla çocukların yaş ve gelişim periyotlarına nazaran belirtileri daha fazla değişkenlik gösterebilir. Bir yetişkine oranla daha süratli bir gelişim ve değişim gösterdikleri için çocuklarda her yaş devrinde farklı belirtiler görürüz. 3 yaşındaki bir çocuğun depresyon belirtileri ile 12 yaş devrindeki bir çocuğun depresyon belirtileri tıpkı değildir.
Pekala depresyon yaşayan çocuğun davranışları nasıl olur? Depresyon yaşayan çocukta daima ağlama hali, çabuk öfkelenme, huzursuzluk, bıkkınlık, isteksizlik hali ortaya çıkmaktadır. Ergenlik çağına kadar bu çocukta akran bağları epeyce berbattır ve arkadaş edinmekte epey zorlanır.
Çocuklarda depresyon yetişkinlere göre toplumda daha az kabul edildiği için bu soruna müdahale bir o kadar gecikiyor. Lakin az kabul edilmesi var olduğu ve çok sık görüldüğü gerçeğini değiştirmemektedir. Çocukluk depresyonu önemli, tekrarlayıcı, toplumsal ve okul hayatını olumsuz tarafta etkileyen lakin tedaviye başlandığında yetişkinlere oranla daha yeterli cevap veren, tedaviye başlanılmadığında kronikleşip daha fazla olumsuz soruna sebep olan bir meseledir. Ebeveynler tarafından erken anlaşılmadığı için de tedavi süreci gecikmektedir. Hassas ve hassas olan ebeveynler bu durumu fark edip çabucak dayanak daha erken başvururken, daha az hassas olan ve sorunun farkında olmayan ebeveynler çocukla zıtlaşma, inatlaşma ve onunla baş edememe üzere soruna bağlı semptomlar vesilesiyle başvurmaktadırlar.
Büyüyünce geçer, naz yapıyor, çok şımardı, çocuk esasen olur bu türlü, biraz daha bekleyelim üzere erteleme ya da görmezden gelme tavırları çocuğun asıl sorununa müdahaleyi geciktirmektedir. Asıl sorunun görülmemesiyle birlikte ebeveyn çocuktaki bu davranış ve his meseleleri faklı bir sorun biçiminde düşünüp ona yönelik müdahale için daha sık bir uzmana başvurmaktadırlar.
Çocukluk depresyonu müdahalesi sürecinin tek kolu çocuk değildir. Ebeveyn ve şayet çocuk okula gidiyorsa öğretmeni de bu sürecin bir başka kollarıdır. Aileye soruna yönelik verilen psikoeğitim ve öğretmen verilen soruna yönelik bilgi ile birlikte çocuk tedavi süreci daha erken ve daha kolay bir biçimde sürdürüp bitirmektedir. Çocukluk devri depresyonu bu biçimde oluşturulan bir iş birliği ile çok daha erken ve olumlu sonuç vermektedir.
