
Bazı eşyalar var ki yıllar sonra karşımıza çıktığında bizi ansızın vakitte seyahate çıkarıyor ve çocukluk yıllarımıza götürüyor. Misketler, abaküslere, önlük yakasından çevirmeli telefonlara pek çok eşya, günümüzde artık kullanılmasa da nostaljik birer anı olarak hafızalarımızdaki yerin koruyor.
Biz de 23 Nisan ile sevinç dolarken içimiz, nostaljik bir serüvene çıkmak hoş olabilir diye düşündük ve kimi eşyaları sizin için listeledik. Artık çocuk değiliz tahminen lakin çocukluğumuzu hatırlayıp yüzümüzün gülümsemesini engelleyecek bir şey yok. İşte karşınızda sizleri çocukluğunuza götürecek 14 nostaljik eser.
Görünce çocukluğunuza gideceğiniz 14 nostaljik ürün
- Çevirmeli telefon
- Tüplü televizyon
- Taso
- Elektrikli şofben
- Önlük yakası
- Defter kitap kapları ve etiketleri
- Çim adam
- Abaküs
- Katalitik soba
- Cin Ali kitapları
- Ayşegül serisi
- Beyblade
- Misket
- Pamukta fasulye

Çevirmeli telefon deyince editör olarak şahsen birinci aklıma Cem Yılmaz’ın gösterisinde yaptığı çevirmeli telefon taklidi geliyor. Hakikaten de orada yapıldığı üzere 8’e çevirdiğinizde çarkın 0’a dönmesi günler alıyor gibiydi. Birini aramak için evvel kalınca bir kitap olan rehberi açar, oradan numarayı bulur sonra çevirerek o numarayı girmeye çalışırdık.
Tüplü televizyon

Eğer 2000'li yılların başında yahut öncesinde doğduysanız mutlaka hayatınızda tüplü televizyonun bir yeri olmuştur. Şahsen benim en net anım, PlayStation 1’imde ağabeyim ile tüplü televizyonumuzda Crash Bandicoot oynadığımız anıdır. Bazen o televizyonun karıncalanmasını izler formlar bulmaya çalışırdık, bazen ekranına mıknatıs yakınlaştırıp televizyonu bozardık. Televizyonun ardındaki anten kısmına çatal büküp sokardık. Annelerimiz o televizyonun üstüne mutlaka dantel örüp koyarlardı.
Taso

‘Taso ne yav’ diye sorabilecek olan genç okurlarımız için çabucak size tasolar ile nasıl oynandığını kısaca anlatalım. Öncelikle tasoları toplu alamıyorsunuz, ya lokal bakkalınızdan paket satın almanız ya da cipsin içinden çıkarmanız gerekiyordu. Oyuncular tasoları üst üste koyar ve üstten aşağıya atarlar. Bir oyuncu yukardan attığı taso ile aşağıdaki tasoyu ters çevirmeyi başarırsa o tasoyu o kazanırdı. En çok taso kazanan kişi de oyunu kazanırdı. Bu oyunun farklı farklı versiyonları da vardı... Hatırlayanlar kendi versiyonlarını yorumlara yazabilir!
Elektrikli şofben

Şofben çok enteresan bir aletti. Size Himalayalar’ın zirvesini ya da cehennemin dibini yaşatıyordu. Ortası olmayan bu aletle banyo yaptığınız vakit ya sahiden alev üzere sıcak oluyordu ya da buz üzere soğuk. Ancak nasıl oluyorsa anneler çocuklarını yıkarken bir halde onları yakmayacak sıcağı tutturmayı başarıyordu. Günümüzde birtakım meskenlerde kullanılmaya devam etse de, yerini genel olarak kombilere bırakmış bir teknoloji diyebiliriz.
Önlük yakası

Mavi önlük ve önlük yakasının jenerasyonu, Türkiye’de son yıllarda tükendi. Bu sebeple 2000'lerin başları sonrası doğan okurlarımızın hatırlaması pek mümkün değildir. Önlükler ya mavi ya gri olurdu, yakaları ise katiyetle boynunuzu yara yapardı. Önlük yakalarının uçlarında bazen Türk Bayrağı olurdu, bazen Atatürk, bazen bir çizgi sinema karakteri bazense hiçbir şey.
Defter/kitap kapları ve etiketleri

Defter ve kitap kaplamak, ilkokulda kimilerimiz için çok sıkıcı kimilerimiz içinse çok eğlenceli bir süreçti. Kimi öğretmenler defterlerini kaplamayanlara kızardı (niyeyse…). Defter kaplayan ve kapları yırtılmadan düzgün tutabilenler, ne yaptınız? Gelebildiniz mi yüksek yerlere?
Çim adam

Çim adam tahminen de çocukluğumuzun en eğlenceli uğraşlarından biri olabilir. Ekseriyetle babalarımız işten geldiğinde poşetlere bakar ve bunu bulursak çok heyecanlanırdık. Bu patates üzere duran ve gözleri ağzı olan nesnenin başına 1 hafta boyunca su dökerdik ve oradan çimen çıkardı. O saç üzere olan çimleri makasla keser ve form verirdik.
Abaküs

Çocukluğuna abaküsü olmayan yoktur desek yanlış olmaz. Olağanda daha 1-2 yaşlarından itibaren bebeklere saymayı öğrensin diye verilmesi gereken alet bizlere nedense 1. sınıfta verildi. Saymayı bununla mı öğrendik? Muhtemelen hayır lakin oynaması sahiden eğlenceli bir aletti.
Katalitik soba

Katalitik soba da yeniden tıpkı şofben üzere 90'lı yılların çocuklarının daha çok hatırlayacağı bir şey. Tam kömürlü sobalardan bunlara geçiş yapıldığı periyot herkes ‘oh be kömürden kurtulduk’ diye seviniyordu. Tahminen kömür sobası üzere üzerinde kolay kolay kestane yahut çay pişirilemiyordu ya da çamaşır kurutulamıyordu lakin birçok Türk beşerinin bu aletle bir yanma kıssası vardır.
Cin Ali kitapları

Cin Ali, Türk eğitim sisteminin bel kemiklerinden biriydi. Şayet o olmasaydı birçok Türk insanı okumayı daha geç sökecekti. Latife bir yana, bu çöp adamın kolay Türkçe ile yazılmış kıssaları sahiden hepimizin çocukluğunda yer etmiştir.
Ayşegül serisi

Ayşegül de birebir Cin Ali üzere Türk eğitim sisteminde okumayı öğreten temel kitaplardan biriydi. Hatta Ayşegül kitapları gazetelerden çıkıyordu. Kimilerinin meskenlerinde hâlâ bu Ayşegül kitaplarını bulabilmeniz mümkün.
Beyblade

Beyblade denince akan sular durur. Hiçbir vakit çizgi sinemadaki üzere bu dövüşçü topaçları kapıştırabileceğimiz bir arenamız olmasa da biz de bunu sinilerde, tepsilerde yahut leğenlerde yapardık. Kimimizde orijinal Beyblade olurdu, kimimizde ise Tahtakale’den alınmış çakma Beyblade’ler... Olağan ki de çakma olanlar 5 saniye içinde paramparça olurdu lakin eğlenirdik…
Misket

Misket, her ne kadar en uzun dayanan çocuk oyunlarından biri olsa da artık sokaklardan kaybolmaya başladı. Misket nasıl oynanır bilmeyenler için çabucak özet geçelim: Oyuncular bir çember dizer ve misketlerini rastgele o çemberin içine döker. Çemberin dışından belirlenen uzaklıktan oyuncular, ellerindeki misketlerle çemberdekileri vurup dışarı atmaya çalışır. Çemberin içinde en çok kendi misketi kalan oyuncu kazanır.
Pamukta fasulye

Hepimizin 3. yahut 4. sınıf fen bilgisi ödevlerinden biri olan pamukta nohut, fasulye yahut bezelye yetiştirmeyi hatırlarsınız. Gerçek düzgün filizlenebilsinler diye her gün sular ve serin bir yerde tutardık ve gerçekten iğrenç kokardı. Lakin bu da uğraşması çok zevkli bir şeydi.
Sizleri çocukluğunuza döndürecek 14 nostaljik eser listemizin sonuna gelmiş bulunmaktayız. Bu vesileyle içindeki çocuğu yaşatan herkesin 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramını en içten dileklerimizle kutlarız. Aklınıza gelen ve listede keşke olsaydı dediğiniz şeyleri bizimle yorumlarda paylaşmayı unutmayın!