Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Anksiyete (kaygı) bozuklukları benlik algısında düşme, çevre izolasyon, toplumsal işlevlerde zayıflık ve akademik başarısızlıklarla birliktedir. Çocuklarda sıklıkla baş ağrısı, karın ağrısı ve irritabl bağırsak sendromu üzere fizikî belirtiler görülür. Tedavi edilmezse, devirle kötüleştiğine dair kanıtlar vardır.
Geniş mealde, anksiyete, tehlike beklentisi ile birlikte olan duygusal huzursuzluk olarak tanımlanabilir. Anksiyete, muhafaza ve uyumsal işlevi olan alışılagelmiş bir emosyondur. Kaygılar, umumiyetle gerçek ya da hayali bir tehlikeye karşı sıradan bir reaksiyon olarak düşünülür. Anksiyete tıbbın devamı için gereklidir. Süreksiz dehşet ve anksiyete alışılagelmiş evladın gelişiminin bir modülüdür. Bu kaygılar, kendisine ya da diğerlerine zarar gelmesi, belirli bir durum hakkında ağır endişelenme, ayrılık anksiyetesi olabilir.
Kimi kaygı ve anksiyeteler ayan yaşlarda daha sıktır. Bebekler çabucak yakın muhitindeki dehşet veren uyaranlardan korkarlar. On 2. aydan itibaren yabancılardan, garip noktalardan ve yüksekten korkma başlayabilir. Mektep öncesi evlatlar yalnız kalmaktan, karanlıktan, hayvanlardan ve hayali yaratıklardan korkabilirler. Mektep çağı evlatları tabiat üstü güçlerden, kıymetlendirici ya da içtimaî durumlardan, doğal afetlerden hastalık ve kazalardan korkarlar. Çocukluk dehşetlerinin alışılagelmiş uyumsal işlevi olduğundan alışılagelmiş kaygı ile anksiyeteyi ayırt etme her vakit kolay değildir. Gerçekçi olmayan kaygıların ya da tasaların kıymetli bir külfete, akademik, içtimaî bir bozulmaya neden olması değerlidir. Belirtilerin devranı da kıymetlidir (örneğin hafif seperasyon anksiyetesi evlatta ve ergende farklı şeyler düşündürür.)
Anksiyete uyarıcı bir işarettir, yaklaşan tehlikeyi haber verir ve tehdit ile ilgili tedbirlerin alınmasını sağlar. Kaygı da anksiyeteye benzeyen uyarıcı bir işarettir. Anksiyete araştırmacıları anksiyete, dehşet ve fobiler arasında ayırım yaparlar. Endişelerin bilakis, fobiler bir uyarandan ağır özgül, devam eden (persistent) dehşettir ve buna problem ve kaçınma eşlik eder. Fobik reaksiyonlar kelam konusu durumun gereği ile orantısızdır, mantıksal düşünmelerden etkilenmez, sıklıkla dehşetin sıradan gelişimsel periyodunun dışında olur (ör. büyük çocuklarda canavar korkusu). Endişe ve fobilerin bilakis, anksiyete daha yaygıdır (diffuse) ve özgül değildir. Kaygı, kaynağı bilinen, dışsal, kesin ya da çatışmasız bir karşılıktır. Anksiyete ise kaynağı bilinmeyen, içsel, müphem ve çatışma sonucunda oluşmuş bir karşılıktır. Kimi tıbbi illetler yahut psikiyatrik durumlar anksiyete bozukluklarına misal belirtiler verebilir yahut anksiyete bozuklukları bu illetler yahut durumlarla birlikte olabilir. Bu durum bir evlat ergen psikiyatristi kompetanı tarafından ayırt edilmelidir. Evlat ve ergenlerde tanıyı evlat ergen psikiyatrisi kompetanı koyar.
Geniş mealde, anksiyete, tehlike beklentisi ile birlikte olan duygusal huzursuzluk olarak tanımlanabilir. Anksiyete, muhafaza ve uyumsal işlevi olan alışılagelmiş bir emosyondur. Kaygılar, umumiyetle gerçek ya da hayali bir tehlikeye karşı sıradan bir reaksiyon olarak düşünülür. Anksiyete tıbbın devamı için gereklidir. Süreksiz dehşet ve anksiyete alışılagelmiş evladın gelişiminin bir modülüdür. Bu kaygılar, kendisine ya da diğerlerine zarar gelmesi, belirli bir durum hakkında ağır endişelenme, ayrılık anksiyetesi olabilir.
Kimi kaygı ve anksiyeteler ayan yaşlarda daha sıktır. Bebekler çabucak yakın muhitindeki dehşet veren uyaranlardan korkarlar. On 2. aydan itibaren yabancılardan, garip noktalardan ve yüksekten korkma başlayabilir. Mektep öncesi evlatlar yalnız kalmaktan, karanlıktan, hayvanlardan ve hayali yaratıklardan korkabilirler. Mektep çağı evlatları tabiat üstü güçlerden, kıymetlendirici ya da içtimaî durumlardan, doğal afetlerden hastalık ve kazalardan korkarlar. Çocukluk dehşetlerinin alışılagelmiş uyumsal işlevi olduğundan alışılagelmiş kaygı ile anksiyeteyi ayırt etme her vakit kolay değildir. Gerçekçi olmayan kaygıların ya da tasaların kıymetli bir külfete, akademik, içtimaî bir bozulmaya neden olması değerlidir. Belirtilerin devranı da kıymetlidir (örneğin hafif seperasyon anksiyetesi evlatta ve ergende farklı şeyler düşündürür.)
Anksiyete uyarıcı bir işarettir, yaklaşan tehlikeyi haber verir ve tehdit ile ilgili tedbirlerin alınmasını sağlar. Kaygı da anksiyeteye benzeyen uyarıcı bir işarettir. Anksiyete araştırmacıları anksiyete, dehşet ve fobiler arasında ayırım yaparlar. Endişelerin bilakis, fobiler bir uyarandan ağır özgül, devam eden (persistent) dehşettir ve buna problem ve kaçınma eşlik eder. Fobik reaksiyonlar kelam konusu durumun gereği ile orantısızdır, mantıksal düşünmelerden etkilenmez, sıklıkla dehşetin sıradan gelişimsel periyodunun dışında olur (ör. büyük çocuklarda canavar korkusu). Endişe ve fobilerin bilakis, anksiyete daha yaygıdır (diffuse) ve özgül değildir. Kaygı, kaynağı bilinen, dışsal, kesin ya da çatışmasız bir karşılıktır. Anksiyete ise kaynağı bilinmeyen, içsel, müphem ve çatışma sonucunda oluşmuş bir karşılıktır. Kimi tıbbi illetler yahut psikiyatrik durumlar anksiyete bozukluklarına misal belirtiler verebilir yahut anksiyete bozuklukları bu illetler yahut durumlarla birlikte olabilir. Bu durum bir evlat ergen psikiyatristi kompetanı tarafından ayırt edilmelidir. Evlat ve ergenlerde tanıyı evlat ergen psikiyatrisi kompetanı koyar.
