Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Dağ, çevresine tarafından fazla yüksek olan yeryüzü şekli Her yüksek yeryüzü şekli dağ değildir Türkçe kökeni Çince'deki taisözcüğüne dayanan kelime tağolarak
Türkçe'ye girmiş zamanla da bugün kullanılan halini almıştırDağlıksıfatı, dağlarla ilişkili ve kaplı alanları ifade etmek için kullanılır Tepeismi bahşedilen yeryüzü şekliyle dağ arasındaki ayrım, kapladığı sahanın büyüklüğü ile yüksekliğidir Dağlar tepelere kadar daha geniş saha kaplar ve yükseklikleri tepelerden fazla fazladır Tabanının genişliği ve yüksekliğinin fazla pozitif olmasına rağmen tepesi düz olan yerler dağ niteliği taşımaz Böyle yüksekliklere platoadı verilir Bir yükseltinin (engebenin) dağ olabilmesi için, tabanının geniş ve yüksekliğinin fazla olmasının yanında tabanı üstüne oturtulmuş bir koni biçiminde tepesinin çok kuytu bir yüzeye sahip olması gerekir
Dağlar tek tek engebeler halinde olabildikleri gibi yanyana sıralanmış şekilde de bulunurlar Birbirinin devamı şeklinde uzanan dağlara “sıradağlar denir Dağların çok olduğu, sarp ve dikey yamaçların sık sık rastlandığı, arasında yüksek yaylaların bulunduğu geniş bölgelere “dağlık alan ismi verilir Dağların deniz seviyesinden olan yüksekliklerine “dağın mutlak (salt) yüksekliği, eteklerinden îtibaren doruğa dek olan yüksekliklerine ise “dağın nisbî (bağıl) yüksekliği denir
Dağlar hakkında araştırma yapan bilim dalına “oroğrafya adı verilir On dokuzuncu yüzyıl ortalarında gelişmeye başlayan oroğrafya, dağları dış görünüşleri bakımından inceler İç bünyelerini inceleyen bilim dalı ise “jeolojidir Dağların dış görünüşleri îtibariyle incelenmesi iki yönde olur:
a) Biçimleri (görünüşleri) bakımından
b) Meydana geliş şekilleri bakımından
Görünüm bakımından, hain, orta yükseklikte, yüksek, tek dağlar, sıra dağlar, geçitli, geçitsiz dağlar, dilinmiş, yıldız şeklinde uzanışlı (bir noktadan her yöne içten dağ kollarının açılarak uzanışı), kuş tüyü uzanışlı (kuş tüyü ya da yaprak damarları gibi uzanan) ve ızgara uzanışlı dağlar şeklinde isimler alırlar
Meydana geliş şekilleri bakımından dağlar incelenirken de genellikle ikiye ayrılır:
1) Meydana geliş zamanlarına göre
2) Meydana geliş hadiselerine tarafından
Meydana geliş zamanlarına göre dağlar genç ve eski dağlar olarak ayrılır Sarp, bariz çizgiler içeren dağlar, uzun zaman dış tesirlere maruz kalmadığı için yakın bir geçmişe sahiptir Yumuşak çizgiler içeren bir dağın erozyona uğradığı, yani fazla eski zamanlarda meydana geldiği kavranabilir Bu tarifler genel olup, bazı özel durumlarda bunların tersi olduğu da görülür
Dağ Resimleri
*
Türkçe'ye girmiş zamanla da bugün kullanılan halini almıştırDağlıksıfatı, dağlarla ilişkili ve kaplı alanları ifade etmek için kullanılır Tepeismi bahşedilen yeryüzü şekliyle dağ arasındaki ayrım, kapladığı sahanın büyüklüğü ile yüksekliğidir Dağlar tepelere kadar daha geniş saha kaplar ve yükseklikleri tepelerden fazla fazladır Tabanının genişliği ve yüksekliğinin fazla pozitif olmasına rağmen tepesi düz olan yerler dağ niteliği taşımaz Böyle yüksekliklere platoadı verilir Bir yükseltinin (engebenin) dağ olabilmesi için, tabanının geniş ve yüksekliğinin fazla olmasının yanında tabanı üstüne oturtulmuş bir koni biçiminde tepesinin çok kuytu bir yüzeye sahip olması gerekir
Dağlar tek tek engebeler halinde olabildikleri gibi yanyana sıralanmış şekilde de bulunurlar Birbirinin devamı şeklinde uzanan dağlara “sıradağlar denir Dağların çok olduğu, sarp ve dikey yamaçların sık sık rastlandığı, arasında yüksek yaylaların bulunduğu geniş bölgelere “dağlık alan ismi verilir Dağların deniz seviyesinden olan yüksekliklerine “dağın mutlak (salt) yüksekliği, eteklerinden îtibaren doruğa dek olan yüksekliklerine ise “dağın nisbî (bağıl) yüksekliği denir
Dağlar hakkında araştırma yapan bilim dalına “oroğrafya adı verilir On dokuzuncu yüzyıl ortalarında gelişmeye başlayan oroğrafya, dağları dış görünüşleri bakımından inceler İç bünyelerini inceleyen bilim dalı ise “jeolojidir Dağların dış görünüşleri îtibariyle incelenmesi iki yönde olur:
a) Biçimleri (görünüşleri) bakımından
b) Meydana geliş şekilleri bakımından
Görünüm bakımından, hain, orta yükseklikte, yüksek, tek dağlar, sıra dağlar, geçitli, geçitsiz dağlar, dilinmiş, yıldız şeklinde uzanışlı (bir noktadan her yöne içten dağ kollarının açılarak uzanışı), kuş tüyü uzanışlı (kuş tüyü ya da yaprak damarları gibi uzanan) ve ızgara uzanışlı dağlar şeklinde isimler alırlar
Meydana geliş şekilleri bakımından dağlar incelenirken de genellikle ikiye ayrılır:
1) Meydana geliş zamanlarına göre
2) Meydana geliş hadiselerine tarafından
Meydana geliş zamanlarına göre dağlar genç ve eski dağlar olarak ayrılır Sarp, bariz çizgiler içeren dağlar, uzun zaman dış tesirlere maruz kalmadığı için yakın bir geçmişe sahiptir Yumuşak çizgiler içeren bir dağın erozyona uğradığı, yani fazla eski zamanlarda meydana geldiği kavranabilir Bu tarifler genel olup, bazı özel durumlarda bunların tersi olduğu da görülür
Dağ Resimleri
*
