Darksiders Genesis – İnceleme

Geçtiğimiz yılın sonlarında Darksiders 3 çıkarken THQ Nordic’ten gelen açıklamalar serinin devam edeceğine işaret ediyordu. Çünkü THQ yetkilileri Darksiders’ın önemsedikleri bir marka olduğunu ve bu marka üzerinde çalışmalarının süreceğini tabir ediyorlardı. Gerçekten, Haziran ayında Darksiders Genesis duyuruldu, bizler de serinin köken hikayesini anlatan bir spin-off oyununun gelmekte olduğunu öğrendik.

Mahşerin Dört Atlısı…

Darksider Genesis, bizleri birinci oyunun öncesine, hadiselerin başlangıcına götürüyor. Yaradılıştan itibaren tertibin koruyuculuğuna soyunan, dengeyi sağlayan bir Kurul bulunuyor. Melek ve şeytanlardan türeyen bir ırk olan Nephilim’den olan ve Mahşerin Dört Atlısı olarak bilinen Savaş (War), Vefat (Death), Öfke (Fury) ve Çatışma (Strife) bu Konsey’in buyruğu altına giriyorlar ve bunun sonucunda kendilerine kişisel güçler bahşediliyor. Lakin bunun bir bedeli var; atlılarımıza kendi ırklarını yok etme buyruğu veriliyor. Dört kardeş, Konsey’in buyruğuna boyun eğip Cennet’te büyük bir kıyım yapıyorlar ve Nephilim ırkının sonunu getiriyorlar.
İşte oyunumuz da bu savaşın derhal akabinde Savaş ve Çatışma’nın Konsey’den aldıkları yeni buyrukla başlıyor. Bu seferki vazifeleri bir iblis hükümdarı olan Lucifer’e haddini bildirmek. Lucifer, tertibi bozmakla itham ediliyor, ikilimize de bunun cezasını kesmek düşüyor. Bunun için de 16 kısım boyunca çeşit çeşit nahiyeyi ziyaret edip iblis lordlarının çanına ot tıkıyoruz. Sonuncu amacımız tertibi sonsuza dek bozabilecek bir komployu sonlandırmak. Ancak işler başta göründüğü üzere olmayabilir, değil mi? Başka oyunları oynayanlar hikâyenin bundan sonraki kısmına vakıflar esasen. Ancak ben tekrar de hikâyeyi burada noktalayayım ki seriyle şimdi tanışanlar için sürprizi kaçmasın. (Dileyenler serinin hoş bir özeti için Eser’in Mahşerin Dört Atlısı’nı Tanıyalım yazısına bir göz atabilirler)



Tahminen hikâyenin devamını da bilince o denli Oscarlık bir senaryo üzere gelmiyor saf, lakin tekrar de hikâyenin evveliyatına gitmek, ‘Yedi Mühür’ün kökenine inmek, Çatışma nasıl biriymiş görmek hoş oluyormuş sevgili Oyungezerler, Genesis ile bunu tecrübe etme talihimiz oluyor.

Strife’ın silahları mı daha çok can yakar, esprileri mi

Bu oyunumuzun ana karakteri Çatışma, lakin Savaş ile de oynayabiliyor, tek kişilik kısımda oyun içinde süratli bir biçimde karakterler arasında geçiş yapabiliyorsunuz. Bir alternatif de arkadaşınızla oynamak saf. Oyun içerisinde makul nahiyelerde arkadaşlarınızdan birisini oyuna davet edebiliyorsunuz. Seri için noktasında bir hamle, hoş bir yenilik olduğunu düşündürüyor co-op oynanış.

Darksiders serisinin oyun stilinde bir kimlik oturttuğunu söylemek argümanlı bir açıklama olur Çünkü birinci iki oyunda ‘PC için God of War’ şiarıyla hareket edilmiş üzere görünürken, üçüncü oyunda ‘Ucundan biraz Souls da katıverelim’ denilmiş üzereydi. Genesis ise rotanın Diablo’ya çevrildiğini söylemek mümkün. İzometrik görünümlü bir hack&slash var önümüzde ancak tekrar işin içine değişik ögeler ekleyip farklılaştırmaya çalışmışlar doğal. Alanı geliyor platforma dönüyoruz, mekanı geliyor bulmaca çözüyoruz. Kısım sonlarında da boss savaşlarımızı eksik bırakmıyoruz.
Başkarakterimiz Çatışma, dört kardeşten silahşor olanı; girdiği ortamlarda ikili tabancasıyla yargı dağıtıyor. Savaş ise, aslında birinci oyundan da tanıdığımız karakterimiz. Önüne gelen ne kadar yaratık, iblis varsa kılıcıyla ince ince doğruyor. İkiliden oynanış olarak hangisi ön plana çıkıyor derseniz münhasıran birini tercih ettiğimi söyleyemem, ikisiyle de keyif alarak oynadım. Fakat karakter olarak Çatışma biraz daha ön planda doğal olarak. Sonuçta başrolü kendisine vermişler, o kadarcık da torpil geçsinler. Daha öncesinde de Çatışma dörtlünün sefalı üyesi olarak tanımlanıyordu, oyunda önümüze çıkan karakter de tam olarak bu türlü olmuş. Her şeyi tiye almayı seviyor, lüzumsuz geyiklerle Savaş’ın sabrını test edebiliyor yahut soğuk esprileriyle Cehennemde ortamın buz kesmesini sağlayabiliyor
Temel silahları sabit olmakla birlikte karakterlerimiz oyunda ilerledikçe gelişip yeni yetenekler ediniyorlar; bunların kimileri silahların yeni tasarruf şekilleriyken kimileri farklı özellikler olarak çıkıyor önümüze. Örneğin Çatışma için ikincil atışın bir lazer silahı üzere (ama ateş kullananından) olmasını da tercih edebiliyorsunuz yahut şöyle vurdu mu oturtan cinsinden mermiler kullanmasını da. Farklı özellikler dediğimizde ise, Ghost Hook yahut Vorpal Blade üzere özelliklerden bahsetmek mümkün. Ghost Hook ile uzaktaki bir nesneyi kendinize çekmek, Vorpal Blade ile tekrar uzaktaki tuşlara basmak yahut meşaleleri tutuşturmak mümkün oluyor. Oyunun bulmaca özelliklerinde sıklıkla başvurduğumuz özellikler de işte bu kümedeki özellikler oluyor.

Karakter gelişimi probleminde belirtebileceğimiz bir detay ‘Creature Core’ sistemi. Bu sistem ile Çatışma ve Savaş’ı geliştiriyor, daha güçlü olmalarını sağlıyoruz. 30 tane ‘Minor Creature Core’, 8 tane de ‘Major Creature Core’ bulunuyor yetenek ağacı üzere de değerlendirebileceğimiz bu sistemde.  Bu Creature Core’ları öldürdüğümüz yaratıklardan elde ediyoruz. Daha ufak çaplı düşmanlar ‘Minor Core’ verirken, boss savaşlarından ‘Major Core’ elde ediyoruz.  Açtığımız ‘creature core’ özelliklerini yükseltme imkânı da bulunuyor. Bu ‘core’lar karakterin sıhhatini yükseltmek, akın gücünü artırmak yahut bonuslar kazandırmak üzere tesirler gösteriyor.



Hack&slash dediğimizde akla gelebilecek şeyler bol bol yaratık kesip biçmek, bir yandan da loot yapmak olsa gerek. Burada da kaynak avcılığı yapıyoruz saf, etrafta açılmayı bekleyen sandıklar, toplanabilir nesneler bizleri bekliyor. Fakat o denli Diablo üzere bir durum da yok ortada. Tekrar de kararında bir avcılık & toplayıcılık imkanı olduğunu söylemek mümkün Örneğin Boatman’s Coins toplayıp Vulgrim’le alışverişlerinizde kullanabiliyor, kapıları açmak için topladığınız (veya satın aldığınız) Trickster Key’lerden istifade ediyorsunuz. Yaratıkları kestikçe ve vazifeleri tamamladıkça Souls elde edebiliyorsunuz.

Oyunda ana vazifelere ek olarak yan hizmetler de var; dilerseniz haritada başınıza nazaran de takılabiliyorsunuz yani. Vazifeler tamamlandıkça elde edebileceğiniz armağanlar bulunuyor. Binaenaleyh, yalnızca ana vazifeler üzerinden devam etmeyip arada yan vazifelere sapmak da yararlı oluyor. Oradan elde edecekleriniz ile karakterinizi geliştirmek, önünüze çıkacak bir sonraki boss ile işinizi görmekte size yardımcı olabilir mesela. Bir de farklı bir hizmet üzere olmayıp aslında ilerleyişiniz içerisinde sınırlı bir maksadı tutturduğunuzda (örneğin hiç ölmeden sınırlı bir parkuru tamamlamak, belli sayıda yaratık ökesmek, bir düşmanınızı belli başlı bir halde öldürmek vs.) elde ettiğiniz başarımlar oluyor, bunlar da tekrar çeşitli hallerde ödüllendiriyor sizi.



Oyunun başlangıç kısmını geçtikten sonraki kısımlarda dilerseniz daha evvel geçtiğiniz bir haritaya tekrar geri dönme imkânınız bulunuyor. Şöyle ki, hizmet aralarında Void denilen haritaya geliyoruz. Ana vazifenin bir sonraki aşamasını öğrendiğinizde de bizi yeni haritaya gönderecek kısma (solucan deliği desem mi bilemedim ) geçiyoruz. Bu ışınlanma safhasında daha evvelki bölümleri/haritaları da görebiliyor, istediğimizi seçip oraya akıllıca yol alabiliyoruz. Şayet eksik bıraktığınız hizmetler, toplamadığınız eşyalar vs. bulunuyorsa dilediğiniz vakit geri dönüp bunları tamamlayabiliyorsunuz yani.



Her bir kısmın ahir büyükçe bir düşmanı kesmemiz gerekiyor (aralarda mini boss savaşlarımız da mevcut). Bu çeşit oyunlardan alıştığımız şekilde boss savaşları var, şikâyet edilecek yahut çok eleştirilecek bir detay çarpmadı gözüme. İki şey hariç -ki oyunun umumisi ile ilgili bir muaheze olarak aktarabilirim bunları: Kamera açıları ve denetimlerin hengam zaman sapıtması.
İzometrik aksiyon oyunlarını severim, mutlaka bir zahmetim yoktur bunlarla. Lakin bu oyunlarda kamera açısının değerini Genesis ile bir sefer daha teyit etmiş oluyoruz. Bazen karakteriniz ile aranıza duvarlar, dağlar, tepeler girebiliyor, savaşlarınız bir kör döğüşüne dönebiliyor, platform kısımlarında yahut birtakım bulmacalarda en değerli silahınız altıncı hissiniz olabiliyor Ya sahih kamera açılarının tercih edilmesi ya da kameranın denetiminin oyuncuya bırakılması gerekirmiş dedirtiyor bu anlar.



Bir de denetimlerle ilgili olarak yaşadığımı bir sorun var. Gerek klavye & fare ikilisiyle gerekse denetimci ile oynadım oyunu. Her ikisinde de sorun yaşadığım anlar oldu. Diyelim ki bir platform kısmında karakteri sınırlı bölgelere zıplatacağız ancak o cepheye döndürmek o denli beklendiği kadar kolay olmayabiliyor yahut boss savaşının ortasında karakterinizi sağa sola kaçırmaya çalışırken onun olduğu mekanda durduğunu ya da alakasız bir yana akıllıca gittiğini görebiliyorsunuz. Bu üzere durumlar da haliyle oyunu sizin için biraz daha güçlü ya da bir ölçü can sıkıcı kılabiliyor.

Son olarak ufak ancak yeniden can sıkıcı bir detay var. Bilemiyorum benim körlüğümden midir nedir, lakin bir türlü haritadaki mekanımı görmeyi başaramadım. Oraya haritayı koymuşsunuz arkadaş, bir zahmet bulunduğumuz tarafı gösteren bir ikon da ekleyiverseydiniz bari



Toparlarsak, bir yandan platform, bir yandan bulmaca ögeleri ekleyip ‘kes biç parçala bu maçı kazan’ şekli bir oyun yapalım bu sefer de demişler. Umumî manada düzgün bir oyun olduğunu söylemek mümkün. Münhasıran de şu günlerde oyun kıtlığı baş göstermişken bir talih verilebilir bence. Hikayesi çok parlamıyor (belki sonrasını bildiğimiz için de bu türlü düşünüyor olabilirim) fakat oynanışıyla ve başkarakterimizle (Çatışma bana sefalı gelen bir karakter oldu, bilmem sizler de sever misiniz) keyifli bir vakit sunabilir sizlere de.