dediler Söze başlarken dostu lahza dediler Onu anan söze mercan dediler Gül yüzün görüp hüsn ü ân dediler Korkma dur yolunda ver can dediler Söze dökmüşsün içi manâsız pazarın Hayal gerçeklik seçemez nazarın Nefsine geçmez zayıftır azarın Hakka kul olamaz her can dediler Dilden kalbine indir gel sözünü Hakka can ile döndür gel yüzünü Keremden üste yandır gel özünü Hakikat yoluna gir can dediler Gir bir yola ancak yollar yoludur Varlığı soyunan kullar doludur Cihâna cenk açan nurlar koludur Kaçarsan karanlık yer can dediler O yolda yürüyen mânâ erini Koş bul ardında alıver yerini Kurutma dâim boşansın terini Nefsini çarmıha ger can dediler Kibiri gururu kır at bir hele Mülkü sahibine ver sat bir hele Aczi fakrı aşk ile tat bir hele Ve ruhu secdeye ser can dediler Gözlere o vakit neler görünür Bir kâinat elsiz ayaksız yürünür Zulmet kalkar âlem nura bürünür Gidişin miraca hey can dediler