Depresyon Şiirleri

Depresyon

Umutsuzca yaşıyorum
Sonunu bilmeden,gormeden
Bir başıma,
Haylaz yağmurlar yağarken dışarıda
Oylece durup seyrediyorum penceremden
Sanırım Depresyon belirtileri

Uşuyorum, yalnızlığım titretiyor bedenimi
Vucud direncim duşuyor zamanla
Ama ne oluyorsa,
İcimdeki sen buyuyorsun aslında
Giderek ve Zamanla

Murat Evren


Depresyon!

bıktım artık hayattan
durmadan kıyı koşe kacmaktan
derdime derman bulamayıp
hıckırarak ağlamaktan

depresyondayım galiba
aklım karışık hala
bir ağlar bi guler olldum
kendi halime şaşar oldum

hic kimseye kalmadı guvencim
kendi kendime bulum caremi
ağlamak
hemde hıckırarak
yureğim burkulmuş halde
acılar icinde kıvranırcasına

bana ne oluyor
sensiz ağlamaklı halim
sensiz doğmuyor guneşim!
senle başlar biter herşeyim
don artık herşeyim
depresyona girdim sensizim
tek ilacım sensin sevgilim


Beyza Kader

Şizofrenik Cıldırmalar! Korku

sessizliği dinliyorum
sessizim
suskunum,
konuşacak hicbirşey ve hickimse yok

sozlerim pencereden ruzgara karısıyor,
belki gidiyordur bir yerlere kadar
gitmese de olur,
susuyorum

yapayalnızım,
muziğin ritmi kulaklarımda,
icimi acıtıyor en cok kıpırdatması gereken zaman
sakinim,
ağladım ve bitti
sorun değil,
ne olmuş yani ;
karanlık bir odadayım,
aslında ısık var ama gorunmuyor,
ses de var ama duyamayacak kadar dipteyim

bu ne ilk ,
ne de son
bu nasıl bir depresyon!
dudaklarım hareket ediyor,
hissediyor musun ?
ama
ama konuşan ben değilim
bir sigara yakıyorum,
huzne bogulmuş gokyuzu,
celişik bir kac satır arası,
yureğim kanıyor
biri mi sesleniyor ne ,
kim seslenebilir ki bu saatte!?

bir patlama sesi geliyor,
dagılıyor butun maskeler bir yana,
neredeyim ,
kimim ben ?
binlerce soru
cevap yok

orda mısın ozgurluk,
dokunuyorum sana hissediyor musun ?
yoksun
neredeyim ?
kimse miyim , yoksa
kimsesiz mi ?
dur diyor bir ses
hayır hayır,
bağırıyor

korkuyorum

insanlar nerede,
omuzların uzerinde neden hayvan siluetleri var ?
tanrım orada mısın ,
hey ,
neden sesim yankılanıyor,
ayaklarımdan yukarı cıkanlar da ne ?
orumcek mi, yoksa bocekler

icim acıyor,
yoksun
yer cekimi de yok,
ayaklarımı hissetmiyorum,
ilaclarım nerede,
bulamıyorum,
cok ihtiyacım var

sigara yakıyorum,
ah oluyor musun canım
hayır
kul oluyor butun hayallerin
yokum

korkuyorum
karıncalanıyor sol kolum,
ve sırtıma vuruyor yalnızlıgım,
kacıyorum
ya da
şizofrenik bir aşkla ,
cıldırıyorum

kayboluyorum
korkmuyorum


Sıla Paylar

Karalama

Artık karanlık icin sonuk lambalara ihtiyacım yok
Hem guneşin de batmasına gerek yok
Cunku gozlerimin gorduğu tek renk siyah
Kor olmadım ama ışıksızlıktan koreldi gorme duyum
Bu gonul hic olmadığı kadar bedbaht
Olmedi ama surundu lanetli ruhum
Hadi gel de ışığımı yak
Gel de gelsin gelmek bilmeyen şafak
Kutuplarda yaşıyor gibiyim
Aylardır gecenin korundeyim
Baharım yok yazım gelmez
Kıştır benim tek mevsimim
Senin gibi zaman da beni sevmez
Yıllar gecer gider geri gelmez
Keşke donsen gittiğin yerden
Kayıp yıllarımı bana geri getirsen
O yıllar belki tekrar yaşanmaz ama
Getir ki ornek olsun gelecek yıllarıma
Belki geri gelmezsin sen ama
Yine her gece başka bir sen gelecek ruyalarıma
Ve ben yine uyanmak istemeyeceğim
Sonsuza dek senle dolu ruyalarda olmak isteyeceğim
Ebedi bir uykuya yatıp
Uyanmayı unutmayı dileyeceğim
Seni ruyalarda yaşayıp
Sensiz uyanmayı reddedeceğim

21 HAZİRAN 2008 19:11


Seyda Kesikoğlu