iltasyazilim
FD Üye
Aklın Nefisle Savaşı Mecnun\'un Devesiyle Savaşına Benzer
Mecnu\'nun sevdası ,önde bulunuan Leyla\'ya kavuşmak,devenin sevdası ardına dönüp yavrusuna ulaşmakMecnun, bir an bile kendisinden geçtimi deve,hemencecik geri döner,geriye giderdiMecnun,tamamiyle aşkla ,sevda ile dolu olduğundan kendisinden geçmemesine imkan yoktuKendisini gözetleyen akıldıfakat aklını Leyla\'nın sevdası kapmıştı!Deveye gelince o,çevikti,fırsat gözleyip durmaktaydıyularını gevşek hissetti miAnlardıki Mecnun daldı gittihemen geriye yüz tutar ,yavrusunun bulunduğu tarafa doğru gitmeye başlardıMecnun ,kendisine gelir,evvelce bulundukları yerden fersahlarca geriye gittiğini anlardıÜç gün böyle yol aldılarMecnun ,adeta yıllarca tereddüt içinde kaldıNihayet dediki: A deve,ikimizde aşıkız ama birbirimize aykırıyızyoldaşlığa layık degiliz!Senin sevgin de bana uygun değil,yuların da senden ayrılmak gerek!Bu iki yoldaş da,birbirinin yolunu vurmada tenden aşağı inip ayrılmayan can,yol azıtır gider!Senin canın da arşın ayrılığiyle yoksulluğa düşmüşteninse diken aşkiyle deveye dönmüş!Can ,yücelere kanadlar açmada ten,tırnaklariyle yere sarılmada!Ey vatan aşkiyle ölmüş deve,sen benimle oldukça canım,Leyla\'dan uzak kaldı gitti!Adeta Musa kavminin yıllarca çölde kalışı gibi ben de seninle bu hallere düştümömrüm geldi geçti!Bu yol ,vuslata erişmek için iki adımdan ibarethalbuki ben,senin hilenle tam altmış yıldır ,bu iki aydınlık yolda kalakaldım! Yol yakınfakat ben pek geç kaldımBu binicilikten adamakıllı usandım artık!Bu sözleri söyleyip kendisini deveden fırlattı attı,niceye bir dertten yanıp yakılacağım,yandım artık, dedi!Ona o geniş ova daracık bir hale geldikendisini bir taşlığa atıverdi!Hem de öyle bir attı ki o yiğitin bedeni ezildiKendisini yere öyle bir fırlattıki kazara ayağı da kırıldı!Ayağını bağladı,top olurum da dedi,onun çevganının önüne düşer ,yuvarlanarak giderim!İşte güzel sözlü hakim ,tenden inmeyen atlıya bu yüzden lanet etmiştirTanrı aşkı, hiç Leyla \'nın aşkından az değersiz olurmu ? Ona top olmak elbette daha doğru,daha yerinde!Top ol da doğruluk yanına at,aşk çevganiyle yuvarlanarak git!Bu çeşit gidiş ,gidişlerden apayrıdır bu gidiş,cinlerin çalışmasiyle de olmaz,insanların çalışmasiyle de!Bu çekilip gitme, alelade çekilip gitme degildirbunu Ahmed\'in lütfu meydana getirdi vesselam! MEVLANA
Mecnu\'nun sevdası ,önde bulunuan Leyla\'ya kavuşmak,devenin sevdası ardına dönüp yavrusuna ulaşmakMecnun, bir an bile kendisinden geçtimi deve,hemencecik geri döner,geriye giderdiMecnun,tamamiyle aşkla ,sevda ile dolu olduğundan kendisinden geçmemesine imkan yoktuKendisini gözetleyen akıldıfakat aklını Leyla\'nın sevdası kapmıştı!Deveye gelince o,çevikti,fırsat gözleyip durmaktaydıyularını gevşek hissetti miAnlardıki Mecnun daldı gittihemen geriye yüz tutar ,yavrusunun bulunduğu tarafa doğru gitmeye başlardıMecnun ,kendisine gelir,evvelce bulundukları yerden fersahlarca geriye gittiğini anlardıÜç gün böyle yol aldılarMecnun ,adeta yıllarca tereddüt içinde kaldıNihayet dediki: A deve,ikimizde aşıkız ama birbirimize aykırıyızyoldaşlığa layık degiliz!Senin sevgin de bana uygun değil,yuların da senden ayrılmak gerek!Bu iki yoldaş da,birbirinin yolunu vurmada tenden aşağı inip ayrılmayan can,yol azıtır gider!Senin canın da arşın ayrılığiyle yoksulluğa düşmüşteninse diken aşkiyle deveye dönmüş!Can ,yücelere kanadlar açmada ten,tırnaklariyle yere sarılmada!Ey vatan aşkiyle ölmüş deve,sen benimle oldukça canım,Leyla\'dan uzak kaldı gitti!Adeta Musa kavminin yıllarca çölde kalışı gibi ben de seninle bu hallere düştümömrüm geldi geçti!Bu yol ,vuslata erişmek için iki adımdan ibarethalbuki ben,senin hilenle tam altmış yıldır ,bu iki aydınlık yolda kalakaldım! Yol yakınfakat ben pek geç kaldımBu binicilikten adamakıllı usandım artık!Bu sözleri söyleyip kendisini deveden fırlattı attı,niceye bir dertten yanıp yakılacağım,yandım artık, dedi!Ona o geniş ova daracık bir hale geldikendisini bir taşlığa atıverdi!Hem de öyle bir attı ki o yiğitin bedeni ezildiKendisini yere öyle bir fırlattıki kazara ayağı da kırıldı!Ayağını bağladı,top olurum da dedi,onun çevganının önüne düşer ,yuvarlanarak giderim!İşte güzel sözlü hakim ,tenden inmeyen atlıya bu yüzden lanet etmiştirTanrı aşkı, hiç Leyla \'nın aşkından az değersiz olurmu ? Ona top olmak elbette daha doğru,daha yerinde!Top ol da doğruluk yanına at,aşk çevganiyle yuvarlanarak git!Bu çeşit gidiş ,gidişlerden apayrıdır bu gidiş,cinlerin çalışmasiyle de olmaz,insanların çalışmasiyle de!Bu çekilip gitme, alelade çekilip gitme degildirbunu Ahmed\'in lütfu meydana getirdi vesselam! MEVLANA