iltasyazilim
FD Üye
Yaşamın birçok karbon bazlıdır, yani organiktir Genelde karbon ve hidrojen içeren bu organik moleküller, zamanın tahribatıyla kırılgan, nispeten etkileyicidir Genel Olarak paleontologlar gezegenimizin geçmişinin hikayesini anlatmak için ortaya çıkarılan fosilleri korumazlar Onlar için, sonsuza dek kayıp hayati bilgilerdir
Bildiğimiz fosillerin birçok, tıpatıp kemikler ve kabuklar gibi mineralli ?sert kısım kalıntılarıdır Nadir durumlarda, fosil kayıtları bize antik hayattan benzersiz bir pencere sunmaktadır
Bazı araştırmacılar, tıpatıp North Carolina State University ’den Mary Schweitzer gibi, kayaların içine gömülmüş organik moleküllerin milyonlarca yıl korunmuş olabileceğine inanmaktadır Çalışması, tıpatıp dinozorların korunması gibi özel olarak incelemeler içermektedir O ve ekibi bu moleküllerin izlerini tahsis etmek için gelişmiş araçları kullanmaktadır
Onlar dinozorların, tıpkı Tyrannosaurus Rex gibi, kan damarlarına benzeşen yapılarını bulmanın olası olduğunu ve hatta proteinlerinin tortusunun olduğunu göstermiştir Bu cins kalıntıların analizi bize dinozor fizyolojisini anlamada asistan olabilir ?Ne yedikleri, ne hızda büyüdükleri, tüylerinin ne renkte olduğu… Olasılıklar potansiyel olarak sonsuzdur
Ama dokuları yaratıcı organik moleküllerin hassas doğası nedeniyle, paleontoloji topluluğunun birçok fosil dokusunun korunması konusunda şüpheci kalmaktadır Schweitzer ve ekibinin hazırladığı yeni bir rapor bir takım şüphecilere hitap etmektedir
Royal Society B Proceedings ’te yayınlanan bu raporda, Schweitzer, “korunma süresi her tarafında, şartlar genellikle dokuları kurtarmak için yerinde olabilmiştir demiştir*(?Goldilocks etkisi) O ’nun ?doku fiksasyonu dediği bu işlem, paleontologlara bu hayvanlar hakkında önemli ipuçları taşıyan moleküler kalıntıları incelemekte yardımcı olabilir Yeryüzü ve çevrebilimlerinden bazı inceleme araçları kullanılarak, Schweitzer fosillerde kalan ?kimyasal izleri gözlemlemenin mümkün olabileceğini ve bu alıngan moleküllerin nasıl korunması konusunda tezgâhtar olabileceğini göstermektedir
Fosillerin Tespit Edilişi
Doku fiksasyonunun gerçekleşmesi için, süratli bir artışın gerçekleşmesine gereklilik vardır ancak bu da yumuşak dokuların çürümesinin fosilleşme sürecinden daha yavaş olmasıyla gerçekleşir Doku fiksasyonunun gerçekleştiğinden belirli olmak için, Schweitzer ’in ekibi, benzer tetkikleri bir başka dinozorun (Brachylophosaurus canadensis) üzerinde ve modern çağın en ilkel kuşlarından biri olan devekuşu kalıntıları üstünde uyguladı
Bir devekuşunda demir, dokuda bir takım bölgelerde birikir Schweitzer ’in analizine göre, en uzun sürede çürümenin bu parçalarda olduğunu, demirin çağdaş hayvanların korunmasını arttırdığını göstermektedir, bilhassa hala var olan dinozorların
Hem T Rex ve hem de B Canadensiste, demirin güçlü kan damarları ve osteositlere (kemikte bulunan yıldız şeklindeki bir hücresel) yer alan benzer yapılarla ilişkisi bulunmuştur Bu, gerçekte bu yumuşak dokulara ait daha artı olağanüstü kalıntıların olduğuna kanıttır, bir takım atıkların yok
Sadece on yıl önce, bu kuram bilimadamları göre alay konusu edilmişti Birçok hala ikna olmamışken, moleküler dokuların fiilen korunmuş olabileceğine dair kanıtlar artmaktadır Hemen soru şu: Ne kadar paleontologun dikkatinden dinozorların korunmasındaki potansiyel seviyenin artışı kaçırılmıştır? Ve hala orada ne dek seviyede teferruat bulunmaktadır?
Kaynakça:
Yazan Jon Tennat
Kaynak: The Conveersation 12 Mart 2019
Çeviren: Bünyamin Tan
Bildiğimiz fosillerin birçok, tıpatıp kemikler ve kabuklar gibi mineralli ?sert kısım kalıntılarıdır Nadir durumlarda, fosil kayıtları bize antik hayattan benzersiz bir pencere sunmaktadır
Bazı araştırmacılar, tıpatıp North Carolina State University ’den Mary Schweitzer gibi, kayaların içine gömülmüş organik moleküllerin milyonlarca yıl korunmuş olabileceğine inanmaktadır Çalışması, tıpatıp dinozorların korunması gibi özel olarak incelemeler içermektedir O ve ekibi bu moleküllerin izlerini tahsis etmek için gelişmiş araçları kullanmaktadır
Onlar dinozorların, tıpkı Tyrannosaurus Rex gibi, kan damarlarına benzeşen yapılarını bulmanın olası olduğunu ve hatta proteinlerinin tortusunun olduğunu göstermiştir Bu cins kalıntıların analizi bize dinozor fizyolojisini anlamada asistan olabilir ?Ne yedikleri, ne hızda büyüdükleri, tüylerinin ne renkte olduğu… Olasılıklar potansiyel olarak sonsuzdur
Ama dokuları yaratıcı organik moleküllerin hassas doğası nedeniyle, paleontoloji topluluğunun birçok fosil dokusunun korunması konusunda şüpheci kalmaktadır Schweitzer ve ekibinin hazırladığı yeni bir rapor bir takım şüphecilere hitap etmektedir
Royal Society B Proceedings ’te yayınlanan bu raporda, Schweitzer, “korunma süresi her tarafında, şartlar genellikle dokuları kurtarmak için yerinde olabilmiştir demiştir*(?Goldilocks etkisi) O ’nun ?doku fiksasyonu dediği bu işlem, paleontologlara bu hayvanlar hakkında önemli ipuçları taşıyan moleküler kalıntıları incelemekte yardımcı olabilir Yeryüzü ve çevrebilimlerinden bazı inceleme araçları kullanılarak, Schweitzer fosillerde kalan ?kimyasal izleri gözlemlemenin mümkün olabileceğini ve bu alıngan moleküllerin nasıl korunması konusunda tezgâhtar olabileceğini göstermektedir
Fosillerin Tespit Edilişi
Doku fiksasyonunun gerçekleşmesi için, süratli bir artışın gerçekleşmesine gereklilik vardır ancak bu da yumuşak dokuların çürümesinin fosilleşme sürecinden daha yavaş olmasıyla gerçekleşir Doku fiksasyonunun gerçekleştiğinden belirli olmak için, Schweitzer ’in ekibi, benzer tetkikleri bir başka dinozorun (Brachylophosaurus canadensis) üzerinde ve modern çağın en ilkel kuşlarından biri olan devekuşu kalıntıları üstünde uyguladı
Bir devekuşunda demir, dokuda bir takım bölgelerde birikir Schweitzer ’in analizine göre, en uzun sürede çürümenin bu parçalarda olduğunu, demirin çağdaş hayvanların korunmasını arttırdığını göstermektedir, bilhassa hala var olan dinozorların
Hem T Rex ve hem de B Canadensiste, demirin güçlü kan damarları ve osteositlere (kemikte bulunan yıldız şeklindeki bir hücresel) yer alan benzer yapılarla ilişkisi bulunmuştur Bu, gerçekte bu yumuşak dokulara ait daha artı olağanüstü kalıntıların olduğuna kanıttır, bir takım atıkların yok
Sadece on yıl önce, bu kuram bilimadamları göre alay konusu edilmişti Birçok hala ikna olmamışken, moleküler dokuların fiilen korunmuş olabileceğine dair kanıtlar artmaktadır Hemen soru şu: Ne kadar paleontologun dikkatinden dinozorların korunmasındaki potansiyel seviyenin artışı kaçırılmıştır? Ve hala orada ne dek seviyede teferruat bulunmaktadır?
Kaynakça:
Yazan Jon Tennat
Kaynak: The Conveersation 12 Mart 2019
Çeviren: Bünyamin Tan