Diş hekimleri yaşlanmaz.. Meslektaşlarıma ithafdır.

Yalnızca bu siteyi ziyaret eden sizlerle paylaşacağım küçük ancak acı ,bir öğretmenimin hatırasına ithaf hazırlanmış satırlardır....

Biliyoruz ki maatteessüf hayat yaşanılanların tekrar yaşanılmasına imkan vermez. bazen geçmişi unuttamamak bazende geçmişin tekrar yaşanmamasını isteriz . bunlara acı tatlı hatıralar deriz.. lakin bunların öyleleri vardırki en acısınıda anlatmak duygusallığının esiri olmaktan kendimizi alamayız .. gelelim bu hatıramıza .okulda birinci günlerimden birydi .. birden fazla derslerimizin isimlerinin bile çok yabancıydım. protez diye bir dersimiz olacaktı .anlamını hiç bilmediğim bir dersti.hocasını da hiç tanımıyordum . prof olduğunu arkadaşlarım söylediler. ve vakit geldi birinci dersimiz protezdi..karşımızda çok bakımlı ,sportmen vucutlu, yakışıklı , uzunluklu poslu ,beyaz tenli , muntazam gür kır saçları olan imamımızı gördüm..adı pof dr.GAZANFER ZEMBİLCİ ....ilk dersi ve birinci kelamları :''arkadaşlar diş doktorları ihtiyarlamaz genç kalır.'' alkışlar ... ,anfide bulunan arkadaşlarla topluca bu şık kelamı nasılda çılgınca alkışlamıştık .sonra devam etti öğretmenimiz:‘' durun arkadaşlar dinleyin ! fakat bu meslek, çok gerilimli ve meşakkatli bir meslektir, ömür törpüsüdür''.''genç yaşta kişileri alır götürür bu yerküreden.''deyincede ,sınıfta bu sefer soğuk bir rüzgar ve gerisinden , asılan yüzler, kırılan umutlar ve bir anda dalınıp giden ,geleceğimizi kestirim etmek ve düşünmek vardı .. işte yıllarca bu anı unutamadım ve tesirinde kaldım kaderdi ancak o gün güya bu kelamları ile ,hocamız kendi kaderini ve geleceğini bizimle paylaşmıştı .ve ne yazıktır ki genç yaşta da vefat etti.. bugün hala bir çok dersimizin kitabı bulunmayan ve hala yazılmayan mektebimizde, birinci kere protez ve unsurlar haberiyle ilgili kitabı yazarak bize o armağan edip bırakmıştır...

Başka bir bir acı hatıramız ve benzerlikte o periyotta Asistanı Gürbüz öğretmenimizin , birebir kaderi yaşayan ve ihtiyarlamayan , prof.genç diş hekimlerimizdendir.. kendilerini rahmetle anıyorum....

Artık benimde 37 senem doldu... evvel sonra vakalarını hazırlarken, ,geçmişte kalan o günlerden birinci hizmet bölgem ARHAVİDE bir hatıramın fotoğrafında, günaydın gazetesindeki haberin içindeyken ,bugün ise ,şükürler olsun hala çalıştığım ,tüm günümün tamamının geçtiği muayenehanemdeyim. ve daima genç diş doktoru kalma emelinin gayretini , tadını ,huzurunu çıkarmak istiyorum..ve keyfini sevgili öğretmenlerimden aldığım feyz ile insan sıhhatine ekler verme vazifemi sürdürürken yaşamada tutunmaya çalışıyoruz .işte evvel sonra vakasının bir öbür icmalinin ,değişik lakin gerçek hali… yarın Allah kerim deyip , tüm hastalarıma ve meslektaşlarıma birçok yıllarda sıhhatle çalışmalar dileğiyle saygılar…uzun ömürler