Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Komplikasyon riskini azaltmak yada önlemek için kan glikoz seviyesini olağan yada olağana yakın sonlarda tutmak,
Makrovasküler komplikasyon riskini azaltacak lipit ve lipoprotein profili
Vasküler hastalık riskini azaltacak kan basıncı seviyesi
Diyabetin kronik komplikasyonlarını önlemek ve tedavi etmek; obezite, dislipidemi, kardiyovasküler hastalık, hipertansiyon ve nefropatinin önlenmesi ve tedavisi için iyi beslenme ve ömür usulü değişikliklerini modifiye etmek.
Sağlıklı beslenme ve fizikî aktivite ile sıhhatin güzelleştirilmesi,
Ferdî ve kültürel tercihleri ve hayat stilini dikkate alarak ferdi beslenme gereksinimlerini saptamaktır.
Günümüzde besinleri elde etme imkanları kolaylaştıkça besin tüketim ölçüsü da buna koşut olarak artışa geçmiştir. Pekala ya biz yaşamak için mi yemek yiyoruz yoksa yemek için mi yaşıyoruz? Bunun ayrımına varabilmek ismine AÇLIK HİSSİMİZİ niyet sistemimizin oyununa gelmeden değerlendirebilmeyi başarabilmeliyiz. Beşerler tevellüt anlarından itibaren yemek yeme gereksinimi ile karşı karşıyadır ve bu bireyler için hayati bir ehemmiyet taşımaktadır. Gelgelelim yemek yemek bebeklikten yaşlılığa kadar yalnızca fizyolojik gereksinimleri karşılamak için yapılan bir davranış değildir. Bebeklik periyodunda yemek yeme davranışının bir bebek için tek manası karın doyurmakla yani tokluk hissi dediğimiz his ile hudutlu kalmamaktadır. Açlığın doyurulmasıyla bebek, âlâ ve inançta olduğu hissiyle tanışmış olur. Zira açlık en erken ‘acı çekme’ iken, tokluk en erken ‘rahatlamadır’. İşte yemek yeme ve her devir tok kalma isteğinin temeli bu periyoda dayanmaktadır.
Yemek için yaşayan kimseler acıkma hislerini ‘ne yapsamda kendimi doyuramıyorum ağzım boş kalsın istemiyorum daima bir şeyler yemem gerektiği hissi ile savaşmak zorundayım ve bu hissle bir vade sonra başa çıkamadığım için sonun pişmanlık olduğunu bile bile yemeye devam ediyorum’ cümleleri ile tanımlarken yaşamak için yemek yiyebilen kişiler ‘ bir günde ortalama 3 öğün besin tüketiyorum bir öğünüm ile başkası arasında ortalama 4 saat var ve ana besini tükettikten sonra canım bir şey istemiyor halinde tanımlarlar.
Yapılan araştırmalar sonucu acıkma hissini dimağın duygusallığı yöneten kısmı ile irtibatlı olduğunu göz önünde bulundurursak yemek için yaşarken mütemadi elimizin yağ, tuz ve şeker içeren besinlere gidiyor olmasının neden olduğunu daha güzel anlayabiliriz. Zira bu besinler içeriğiyle ağrı kesici tesire sahip opioid, memnunluk verici serotonin ve rahatlamanızı sağlayan cannabionoid hormonlarını harekete geçirmektedir. Tüketilen bu besinler en başlarda verdiği memnunluk sebebi ile kimseye çok uygun hissettirirken vakitle alışkanlık haline dönüşürler.
Bebeklik periyodunda bir bebeğin açlığının devranında giderilmemiş olması ya da gereksiniminden ziyade giderilmiş olması yetişkinlik devrinde kişinin yemek yeme davranışı üzerinde tesirli olmaktadır. Bu sebep ile bireylerin gelecek devirde ki yaşadığı yeme bozukluklarının sebebi bebeklik periyoduna dayanabilmektedir.
Acil durum hisleri ortaya çıktığı anda kişi bunlarla savaş etme yoluna gitmek mahalline kolay yoldan kendini rahatlatmayı seçer. Bu durumun ahir ise pişmanlık dağları kimseyi beklemektedir zira hem yaşanılan sorun çözülmemiş hemde alınmaması gereken bütün yüksek kalorili yiyecekler vücuda sokulmuştur.
