Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
bu yazıyı okuyunca ölümden sonra hayata inanmayanların halini düşünüyor insan gerçi ahirete dair bundan çok daha muazzam yazılar da okudum ama, oldukça populer bir yazarın güzel ve manidar bir yazısı olarak buraya aktarıyorum:
Doğumdan sonra hayat var mı?
Bir internet öyküsünden uyarlama
Karanlıktaymışlar İki embriyo, bir ana rahminde
Her şeyden habersiz bekleşiyorlarmış, sudan bir beşiğin içinde
Sarılıp birbirlerine, karanlıkta uyumuşlar öylece
Haftalar geçmiş, ikizler gelişmiş
Elleri, ayakları belirginleşmiş
Gözleri çıktıkça meydana,
İkisi de çevrede olup biteni fark etmiş
Ne rahat, ne güvenli bir dünyaymış bu
Sıcak, ıslak, sevgi dolu
Öyle güzel bir dünyada yaşıyoruz kidemişler, bize ne mutlu
* * *
Gel zaman git zaman, çevreyi keşfe girişmişler
Bu karanlık dünyayı ve hayatın kaynağını deşmişler
Onları besleyip büyüten kordonu fark edince
O kordonla kendilerini var eden Anne'lerine şükretmişler
Sonra başlamış bir varoluş tartışması:
Buraya nereden geldik, biz nasıl oldukdiye sormuş ikizler
Annemizdemiş biri, O bizi var etti, bize can verdi
Ne biliyorsundiye itiraz etmiş öteki, Sen hiç Anneni görmedin ki:
Belki de o sadece zihnimizdedir Anne inancı bizi rahatlattığı için uydurduğumuz bir şeydir
* * *
Süredursun ana rahmindeki tartışma, ikizler büyüyüp gelişmişler
Rahme sığmaz olup tekmeleşmişler
Artık parmakları ve kulakları varmış kerataların
Büyüdükçe anlamışlar ki, yolun sonu yakın
Gün gelecek, bu güzelim hayat bitecek;
Karanlık bir yolculuk, onları bir başka diyara çekecek
* * *
Buradaki hayatımızın sonuna yaklaşıyoruzdiye fısıldamış ikizlerden biri efkarla
Ben gitmek istemiyorumdiye diretmiş öteki; doyamadım ki daha hayata
Ama mukadderat alnına yazılandır; dua et, belki doğumdan sonra hayat vardır
Sormuş karamsar olan:
Bir gün bize hayat veren kordon kesilecek Ondan sonra başımıza neler gelecek?
Şiirle cevaplamış iyimser olan:
Birçok giden memnun ki yerinden çok seneler geçti dönen yok seferinden
* * *
Ve günlerden bir gün, yer sarsılmış, duvarlar kasılmış
Dayanılmaz sancılarla ikizler beklenen günün geldiğini anlamış
Buruşuk kollarıyla birbirlerine son kez sarılıp vedalaşmışlar
Ve ömrümüz bittidiye çığlık çığlığa ağlaşmışlar
Azrail sandıkları bir el kesmiş onları hayata bağlayan kordonu,
Ağlaya ağlaya karanlık bir koridordan öbür hayata çıkmışlar
alıntı:
8 Haziran 2005, Çarşamba
Can Dündar'ın gazetem net teki yazısı
Doğumdan sonra hayat var mı?
Bir internet öyküsünden uyarlama
Karanlıktaymışlar İki embriyo, bir ana rahminde
Her şeyden habersiz bekleşiyorlarmış, sudan bir beşiğin içinde
Sarılıp birbirlerine, karanlıkta uyumuşlar öylece
Haftalar geçmiş, ikizler gelişmiş
Elleri, ayakları belirginleşmiş
Gözleri çıktıkça meydana,
İkisi de çevrede olup biteni fark etmiş
Ne rahat, ne güvenli bir dünyaymış bu
Sıcak, ıslak, sevgi dolu
Öyle güzel bir dünyada yaşıyoruz kidemişler, bize ne mutlu
* * *
Gel zaman git zaman, çevreyi keşfe girişmişler
Bu karanlık dünyayı ve hayatın kaynağını deşmişler
Onları besleyip büyüten kordonu fark edince
O kordonla kendilerini var eden Anne'lerine şükretmişler
Sonra başlamış bir varoluş tartışması:
Buraya nereden geldik, biz nasıl oldukdiye sormuş ikizler
Annemizdemiş biri, O bizi var etti, bize can verdi
Ne biliyorsundiye itiraz etmiş öteki, Sen hiç Anneni görmedin ki:
Belki de o sadece zihnimizdedir Anne inancı bizi rahatlattığı için uydurduğumuz bir şeydir
* * *
Süredursun ana rahmindeki tartışma, ikizler büyüyüp gelişmişler
Rahme sığmaz olup tekmeleşmişler
Artık parmakları ve kulakları varmış kerataların
Büyüdükçe anlamışlar ki, yolun sonu yakın
Gün gelecek, bu güzelim hayat bitecek;
Karanlık bir yolculuk, onları bir başka diyara çekecek
* * *
Buradaki hayatımızın sonuna yaklaşıyoruzdiye fısıldamış ikizlerden biri efkarla
Ben gitmek istemiyorumdiye diretmiş öteki; doyamadım ki daha hayata
Ama mukadderat alnına yazılandır; dua et, belki doğumdan sonra hayat vardır
Sormuş karamsar olan:
Bir gün bize hayat veren kordon kesilecek Ondan sonra başımıza neler gelecek?
Şiirle cevaplamış iyimser olan:
Birçok giden memnun ki yerinden çok seneler geçti dönen yok seferinden
* * *
Ve günlerden bir gün, yer sarsılmış, duvarlar kasılmış
Dayanılmaz sancılarla ikizler beklenen günün geldiğini anlamış
Buruşuk kollarıyla birbirlerine son kez sarılıp vedalaşmışlar
Ve ömrümüz bittidiye çığlık çığlığa ağlaşmışlar
Azrail sandıkları bir el kesmiş onları hayata bağlayan kordonu,
Ağlaya ağlaya karanlık bir koridordan öbür hayata çıkmışlar
alıntı:
8 Haziran 2005, Çarşamba
Can Dündar'ın gazetem net teki yazısı
