iltasyazilim
FD Üye
Dömeke Savaşı OsmanlıYunan savaşıHakkında veri
Berlin Antlaşması'na dayanarak, Türk yağmasından Teselya ile Arta kazasını ele geçiren Yunanistan, bu sefer de Yanya vilâyetiyle Girit ’e göz dikmişti Bu bölgede halkın üçte ikisini meydana getiren Rumlar, daimî olarak Yunanlılar tarafından Osmanlılar'a karşısında kışkırtılmaktaydılar Çıkan ayaklanmaların Türkler kadar bastırılması, Yunanlıların daha çok hoşuna gidiyor ve bu kere de Avrupa devletlerini, Rumlar eziliyor bahanesiyle tahrik ediyorlardı
Nitekim 3 Şubat 1897 ’de Girit ’te Hıristiyanların soykırıma tâbi tutulduğu iddiasıyla, Avrupalı devletler, Girit sularına zırhlılar göndermişlerdi Bu zırhlılar, bununla birlikte TürkYunan çatışmasına engel olacaklardı Ne eyvah oysa Albay Vassos komutasındaki Yunan filosu, Girit ’e sonuç yaparken, bunlar sadece seyrettiler Fakat, son derece itinalı hareket ederek Avrupa devletlerini yanında çekmeyi başaran Sultan İkinci Abdülhamid Han, onlara karşılıklı kuşatma teklifi yaptı ve kabul edildi
Girit ’in elden çıkmasına sinirlenen Yunanlılar, Teselya ve Makedonya ’daki Osmanlılara saldırmaya başladılar Nihayet Osmanlı hükümeti de 17 Nisan 1897 ’de Yunanistan ’a harp duyuru etti İki taraf kuvvetleri arasında, esaslı bir ayrım yoktu Ama, Yunanlıların bilhassa arızalı bölgelerde Osmanlı ordusunu uğraştıracağına ve bilhassa Dömeke mevkiinde ağır kayıplar verdireceğine ihtimal verilmekteydi Osmanlı kuvvetleri, Müşir Edhem Paşa komutasında 45000 kişilik Osmanlı askerine karşılık, Kralın kardeşi Konstantin ’in kumanda ettiği Yunan ordusu ise 40000 karakter bir kuvvetten meydana geliyordu
18 Nisanda Milano mevkiindeki savaşı, Osmanlılar kazandılar Oysa, savaşın ağır akıntı etmesi üstüne, büyük devletlerden her lahza gelebilecek bir müdahaleye fırsat vermemek için Sultan İkinci Abdülhamid Han, şimşek harbi istediğini Edhem Paşaya bildirdi Bu şart üzerine, 25 Nisan ’da Yenişehir, 26 Nisan ’da Tırhala zaptedildi Asıl vuruşmanın Dömeke ’de olacağı ve bu savaş sonunda, galip tarafın ortaya çıkacağı belirli olmuştu Çünkü Yunanlılar, bu müstahkem mevkie fazla güvendikleri gibi, çok artı yığınak da yapmışlardı Savunma savaşı yapacak olan Yunanlılar, Türkleri püskürteceklerine emin inanıyorlardı 17 Mayıs günü, fazla şiddetli geçen muharebe sonunda Osmanlılar, aydınlık bir zafer daha kazandı Yunan ordusu ayrıntılarıyla dağıldı Yunan başkomutanı, gece karanlığından yararlanarak, canını zor kurtarabildi
Artık, Osmanlı ordusunun Yunan başkentine girmesine engel olacak, ciddî bir mukavemet beklenemezdi Lâkin Yunanlıların imdadına, burada da, Avrupa ’nın büyük devletleri yetişti ve 20 Mayıs 1897 ’de, Türk ordusunun fethettiği yerler, elinde kalmak şartıyla, mütareke imzalandı TürkYunan Harbi, Sultan İkinci Abdülhamid Hanın, dünya politikasında ve iç politikada itibarını artırmış ve Osmanlı toplumunun maneviyatı yükselmiştir *
Berlin Antlaşması'na dayanarak, Türk yağmasından Teselya ile Arta kazasını ele geçiren Yunanistan, bu sefer de Yanya vilâyetiyle Girit ’e göz dikmişti Bu bölgede halkın üçte ikisini meydana getiren Rumlar, daimî olarak Yunanlılar tarafından Osmanlılar'a karşısında kışkırtılmaktaydılar Çıkan ayaklanmaların Türkler kadar bastırılması, Yunanlıların daha çok hoşuna gidiyor ve bu kere de Avrupa devletlerini, Rumlar eziliyor bahanesiyle tahrik ediyorlardı
Nitekim 3 Şubat 1897 ’de Girit ’te Hıristiyanların soykırıma tâbi tutulduğu iddiasıyla, Avrupalı devletler, Girit sularına zırhlılar göndermişlerdi Bu zırhlılar, bununla birlikte TürkYunan çatışmasına engel olacaklardı Ne eyvah oysa Albay Vassos komutasındaki Yunan filosu, Girit ’e sonuç yaparken, bunlar sadece seyrettiler Fakat, son derece itinalı hareket ederek Avrupa devletlerini yanında çekmeyi başaran Sultan İkinci Abdülhamid Han, onlara karşılıklı kuşatma teklifi yaptı ve kabul edildi
Girit ’in elden çıkmasına sinirlenen Yunanlılar, Teselya ve Makedonya ’daki Osmanlılara saldırmaya başladılar Nihayet Osmanlı hükümeti de 17 Nisan 1897 ’de Yunanistan ’a harp duyuru etti İki taraf kuvvetleri arasında, esaslı bir ayrım yoktu Ama, Yunanlıların bilhassa arızalı bölgelerde Osmanlı ordusunu uğraştıracağına ve bilhassa Dömeke mevkiinde ağır kayıplar verdireceğine ihtimal verilmekteydi Osmanlı kuvvetleri, Müşir Edhem Paşa komutasında 45000 kişilik Osmanlı askerine karşılık, Kralın kardeşi Konstantin ’in kumanda ettiği Yunan ordusu ise 40000 karakter bir kuvvetten meydana geliyordu
18 Nisanda Milano mevkiindeki savaşı, Osmanlılar kazandılar Oysa, savaşın ağır akıntı etmesi üstüne, büyük devletlerden her lahza gelebilecek bir müdahaleye fırsat vermemek için Sultan İkinci Abdülhamid Han, şimşek harbi istediğini Edhem Paşaya bildirdi Bu şart üzerine, 25 Nisan ’da Yenişehir, 26 Nisan ’da Tırhala zaptedildi Asıl vuruşmanın Dömeke ’de olacağı ve bu savaş sonunda, galip tarafın ortaya çıkacağı belirli olmuştu Çünkü Yunanlılar, bu müstahkem mevkie fazla güvendikleri gibi, çok artı yığınak da yapmışlardı Savunma savaşı yapacak olan Yunanlılar, Türkleri püskürteceklerine emin inanıyorlardı 17 Mayıs günü, fazla şiddetli geçen muharebe sonunda Osmanlılar, aydınlık bir zafer daha kazandı Yunan ordusu ayrıntılarıyla dağıldı Yunan başkomutanı, gece karanlığından yararlanarak, canını zor kurtarabildi
Artık, Osmanlı ordusunun Yunan başkentine girmesine engel olacak, ciddî bir mukavemet beklenemezdi Lâkin Yunanlıların imdadına, burada da, Avrupa ’nın büyük devletleri yetişti ve 20 Mayıs 1897 ’de, Türk ordusunun fethettiği yerler, elinde kalmak şartıyla, mütareke imzalandı TürkYunan Harbi, Sultan İkinci Abdülhamid Hanın, dünya politikasında ve iç politikada itibarını artırmış ve Osmanlı toplumunun maneviyatı yükselmiştir *