Dört Yolcu: Kuzeyden Gelen - Bölüm 1: Kızıl İnek Hanı

Müellifin Notu: Hikayemi bir müddet evvel Whatpadd üzerinden yayınlamaya başlamış, gelgelelim bitirememiştim. Oradaki kimi mantık ve yazım kusurlarının düzenleyerek sonlandırdım. Kısımlar halinde yayınlayacağım. Fantastik yerküre hikayeleri ile benzerlik gösterdiği noktalar olabilir. Açık söylemek gerekirse bu hikayenin kıymetli bir kısmını hayallerimden derleyerek oluşturdum. Haftalık olarak yayınlanacaktır. Fikir ve teklifleriniz olursa, lütfen metnin altında bulunan bildiri kısmında benimle paylaşın. Keyifli okumalar.

Yerküre kurulduğunda tek hücreliden sürüngenlere geçebilmek, milyonlarca yıl almıştı. Dinozorların hakimiyeti de bir o kadar sürdü. Artık ise onların da nesilleri tükenmek üzereydi. Yerküreye çarpan müthiş ateş topları, yeryüzünde nerede ise hiçbir ömür formu bırakmamıştı.

Gelgelelim hayatta kalan hiçbir canlının fark etmediği bir şey vardı; Uçan sürüngenlerin maruz kaldığı radyasyon sonucu uğradıkları mutasyon. Birçoğu bunun sonucunda ölmüştü. Hayatta kalabilenler ise bugün ismini Ejderha olarak bildiğimiz yaratıklara dönüştüler. Binlerce yıl yerküreye hükmetmiş, her istediklerini almışlardı. Sahip oldukları bu kibirli güç, devranla kendi içlerinde çekişmelere dönüşerek, birbirlerine karşı savaşır hale geldiler. Soyları kırılmış, yerküre üzerindeki sayıları onlar ile söz edilmeye başlamıştı artık. Onların güçsüzleşmesi yeni bir ırkı yerkürenin hakimi yapmıştı. Kişiler... Lakin ejderhalar kişilerin yükselişinden o kadar rahatsız olmuşlardı ki yerküre üzerindeki tüm yerleşim yanlarını yakıp, yok etmeye başlamışlardı. Karar sürdükleri, şaşalı günleri geri getirmek tek hedefleriydi. Bizim hikayemiz de burada başlıyor...

Kısım 1: Kızıl İnek Hanı

Kızıl İnek Hanı, Kuru Kök Kasabası'nın tek dinlence mekanıydı. Kasaba sakinlerinden fazla, yolculuk yapanları ağırlayan hanın çok çokça müdavimi bulunmuyordu. Misafirleri umumide bir kere geldikleri için çok bakımlı olması da gerekmiyor diye düşünüyordu, sahibi Ortanyus. Etrafta diğer bir mekan olmadığı için biraz da mecburiyetten kullanılıyordu. Ziyaretçileri de umumide ortalardan kaybolmak isteyen hatalı ya da kaçaklar olunca bunu pek dert etmiyorlardı. Hükümdarın erleri mecbur olmadıkları sürece buraya pek uğramazdı. Keskin alkol kokusu içeri girenlere selam veriyordu. Koku, loş ortamı görmeyi çok kolaylaştırmasa da, kişilere dayanabilir kıldığı bir gerçekti. Eski ve kırık masalarda her daim yirmiye yakın insan vardı. Bunlardan biri de on metrelik uzun barın yanında oturan yaşlı adamdı. Elini barmene hakikat işaret edip bir bira daha istedi. Muhtemelen 70'li yaşlarında idi. Ya da o denli gösteriyordu. Imajı ortama son kademe iyiydi. Beyaz saçları, sakalına karışmış, elleri, yüzü yaşından ötürü kırış kırış olmuştu. Üzerindeki uzun cüppesi mekana kadardı. Masanın çabucak kenarında duran asası da gözden kaçacak üzere değildi. Ucundaki, süs olmadığı anlaşılan olan mücevher de arada zahir müphem parlıyordu. Etrafındaki masalar bomboştu. Kişiler ondan korkmuş, daha uzak masalara oturmayı tercih etmişti.

Gürültü ile açılan kapıdan giren parlak sarı zırhlı, devasa şövalye, handaki misafirlerin huzurunu epeyce kaçırmıştı. Ogreye benzeyen manzarası, rastgele bir sorun çıkarmasa bile kişileri korkutuyordu. Ama şu anki kaçan huzurun sebebi manzarası, onun bir er ve soylu olmasından kaynaklı değildi. Ne yazık ki Kızıl İnek Hanı'nın müdavimlerindendi. Ismi Bartale olsa da buradakiler onu Kısa Kuyruk olarak isimlendirmişti. Bu daha çok işe yaramayan, entegrasyonsuz kişilere verilen bir lakaptı. Bu biçimde bir farklı şövalye davransa, anında ünvanı elinden alınır, velev başşehirden sürülürdü. Ama kraliçe ile olan akrabalığı, bunun önünde büyük bir handikaptı. Kral bir açığını bulduğu anda bunu kesinlikle yapacaktı. Bara her gelişinde kesinlikle hikaye çıkartır, büyük hasar verirdi. Ünvanından dolayı de dışarı atılması ya da alınmaması mümkün değildi. Şövalyeyi gören Ortanyus, onu en az sorun çıkartabileceği masaya hakikat yönlendirmişti. Yaşlı adamın masasının derhal yanında idi. Eliyle içecek istediğini belirten bir hareket yaptı Kısa Kuyruk. Barmen süratlice bira, yanında biraz ekmek ve kurutulmuş et getirdi. Sessiz bir biçimde masadakilere odaklanan Bartale, olabilecek en pis halde yemeğine odaklanmıştı. Ağzını şapırdatıyor, döküyor, saçıyor, geğiriyordu. İçerdeki kişilerin durumu göz önüne alındığında pek de onları rahatsız etmemesi gerekiyordu. Buna karşın hepsi tiksinir bir halde gözlerini ondan alamıyordu. Bir ara başını kaldırıp muhitine baktı. Gözleri fark edince, yüksek ses ile 'İsteyen varsa gidebilir' dedi. Gözler bir anda aşağı sahih eğildi. Yalnızca kalabalığın içinde duran ve buraya hiç yakışmayan zarif bir hatun hala ona bakmaya devam ediyordu. Ortanyus olabilecekleri kestirim ederek barın ardında çökmüştü. Olabildiğince sessiz bir halde küfürler ediyor, yeniden barının dağılabileceği telaşı ile kendini gizliyordu.