imagesdostluk5b0b3b7606e24
Sana gitme demeyeceğim Gene de sen bilirsin…
Sana o gece ayrılırken boyle seslenmiştim hatırında mı? Şimdi sensiz ve sessiz bu şehirde dolaşıyorum tum yalnızlığımla… Seninle ilk defa nerede konuşmuştuk? Zaman ve tarih kavramını yitirdiğim şu gunlerde pek hatırlamıyorum Seninle konuştukca ne cok ısınmıştık birbirimize Dostluğun, arkadaşlığın ne cok ayırtına varmıştık Aynı şeyleri duşunmekten, hayata aynı acıdan bakmanın lezzetini paylaşmıştık saatlerce… Bir akşam yaşamdan, yitip giden bizden cok şeyimizi alan aşklarımızdan, gelecekten ve şiirden konuşmuştuk sabahlara dek… Konuştukca ne cok benzemiştik birbirimize Ne cok istiyorduk dostluğu, kardeşliği, yalınlığı değil mi?
Yaşamı guzelleştirmek icin yaşadığımız yeryuzunu, aşkın yuzu yapıncaya değin calışacaktık oyle sozleşmiştik seninle Yaşadığımız cağı sevgi kurtaracaktı ve her şey bir insanı sevmekle başlayacaktı değil mi?
Beraber dinlediğimiz, okuduğumuz ne cok şiir vardı Bizi başkalarından farklı kılan, umutlu yurekli ve bir o kadar da huzunlu şiirler Huzunlu olan her şey bize aitti sanki… Şairin dediği gibi “ Huzun ki en cok yakışandır bize ve en cok anladığımız Bu dizeler ne cok uyuyordu bize değil mi?
Huzun, hayatı anlamlandıran duyguların en keskini şarkılarda, romanlarda, turkulerde hep huzun… “ Elde var huzun
Giderken hava soğuktu ve yağmur yağıyordu cok hafif Sana kaybolana dek el salladım hic yorulmadan O gun hasta mıydın? Sesin ve duruşun cok cansızdı Şen kahkahaların kenti ayağa kaldırmıyordu Kendine iyi bak dostum Yureğim ve tum iyi niyetlerim seninle beraber
Guzel gunlerde beraber olmak dileğiyle…
hoşcakal
Sana gitme demeyeceğim Gene de sen bilirsin…
Sana o gece ayrılırken boyle seslenmiştim hatırında mı? Şimdi sensiz ve sessiz bu şehirde dolaşıyorum tum yalnızlığımla… Seninle ilk defa nerede konuşmuştuk? Zaman ve tarih kavramını yitirdiğim şu gunlerde pek hatırlamıyorum Seninle konuştukca ne cok ısınmıştık birbirimize Dostluğun, arkadaşlığın ne cok ayırtına varmıştık Aynı şeyleri duşunmekten, hayata aynı acıdan bakmanın lezzetini paylaşmıştık saatlerce… Bir akşam yaşamdan, yitip giden bizden cok şeyimizi alan aşklarımızdan, gelecekten ve şiirden konuşmuştuk sabahlara dek… Konuştukca ne cok benzemiştik birbirimize Ne cok istiyorduk dostluğu, kardeşliği, yalınlığı değil mi?
Yaşamı guzelleştirmek icin yaşadığımız yeryuzunu, aşkın yuzu yapıncaya değin calışacaktık oyle sozleşmiştik seninle Yaşadığımız cağı sevgi kurtaracaktı ve her şey bir insanı sevmekle başlayacaktı değil mi?
Beraber dinlediğimiz, okuduğumuz ne cok şiir vardı Bizi başkalarından farklı kılan, umutlu yurekli ve bir o kadar da huzunlu şiirler Huzunlu olan her şey bize aitti sanki… Şairin dediği gibi “ Huzun ki en cok yakışandır bize ve en cok anladığımız Bu dizeler ne cok uyuyordu bize değil mi?
Huzun, hayatı anlamlandıran duyguların en keskini şarkılarda, romanlarda, turkulerde hep huzun… “ Elde var huzun
Giderken hava soğuktu ve yağmur yağıyordu cok hafif Sana kaybolana dek el salladım hic yorulmadan O gun hasta mıydın? Sesin ve duruşun cok cansızdı Şen kahkahaların kenti ayağa kaldırmıyordu Kendine iyi bak dostum Yureğim ve tum iyi niyetlerim seninle beraber
Guzel gunlerde beraber olmak dileğiyle…
hoşcakal