Down Sendromluların Gelişim Özellikleri Hakkında

Down Sendromluların Gelişim Özellikleri Hakkında Down Sendromlu çocuklar, adi gelişim gösteren çocuklarla karşılaştırıldıklarında bütün gelişimsel alnlarda gerilik gösterdikleri görülmektedir Erken çocukluk döneminde, Down sendromlu çocukların gelişimleri, bayağı gelişim bildiren çocuklarınkine aynı şekilde, aynı sırayla fakat daha yavaş olarak gerçekleşmektedir Down sendromlu çocuklar bilişsel, dil, kişiseltoplumsal gelişimi alanlarında gerilik göstermektedir Bu gerilik yaşamın erken döneminde çok keskin olmamaktadır Ancak çocuğun büyümesiyle belirgin ışık halkası gelmekte ve zamanla yaşıtları ile arsındaki ayrım daha da açılmaktadır 1 BİLİŞSEL GELİŞİM: Down sendromlu çocukların nörolojik sistemlerindeki yetersizliğin zihinsel süreci etkilemesi sonucu, çocuğun hareketleri, çevresini algılaması, çevresinde yer alan insanlarla iletişimi, öğrenmesi, ses çıkarması, koordinasyonu, konuşması gibi öyle çok gelişimsel süreç olumsuz olarak etkilenebilmektedir Down sendromlu bireylerin bayağı gelişim bildiren bebeklere tarafından daha faizsiz, gevşek, çevrelerine dikkatsiz, sesiz veya fazla huysuz olmalaroı söz konusu olabilmekteyse de, büyük çoğunluğu yaşamlarının birincil aylarında diğer bebeklerden bambaşka değillerdir Down sendromlu bebeklerin bilşsel gelişimi, bayağı gelişim gelişim gösteren çocuklarla benzer sırayı izlemesine karşın, gelişimsel hızları yaşıtlarına göre daha yavaş ve gecikmeli olmaktadır Bu gerilik kimi çocukta daha az iken kimi çocukta fazla ağır bir tabloyla karşılaşılabilmektedir Yeni doğduğunda gıda bozukluğu, tiroid ya da artma hormonu azlığı, ağır kalp sorunları ve benzeri problemler laf konusu olan Down sendromlu bebeğin bedensel gelişimi (boyunun uzaması, kilo artışı vb) de beklenenden daha yavaş olmaktadır Bu yavaş artma, Down sendromlu çocuğun gelişimsel sürecindeki kazanımlarını da olumsuz yönde etkilemektedir Çocukta görme ve işitmeyle ilgili bir problemin olması ve geç ayrım edilmesi, tedavisinin yapılmasındaki gecikme gibi nedenler de öğrenme sürecinde yetersizliklere neden olmaktadır 2 DİL GELİŞİMİ: Down sendromlu bebeklerin hitabe ve dil gelişimi yaşamın birincil yıllarından beri genellikle geç kalma göstermektedir Bu geç kalma iştme kaybı, ağız ve dil kaslarındaki hipotoni (adale gevşekliği) ve çocuğun bilişsel gelişimindeki geriliğin etkisi sonucunda olabilmektedir Çalışmalar, Down sendromlu bebeğin en çok dil alanında geri olduğunu, bu alandaki geriliğini çevresininin dille ilgili özellikleriyle de benzer olduğunu ortaya koymaktadır Adi gelişim gösteren çocuklar, ikinci yılın sonuna doğru sözcüklerin birbiri ile olan ilişkilerini anlamaya başlarken, bu süreç Down sendromlu çocuklarda fazla daha geç olmaktadır Olağan gelişim belirten bebeklerde3 ya da 4 aylarda çıkardıkları sesler artmakta sonra ilgisini konuşmaktan fazla çevresine ve konuşulanlara çevirdiği için çıkardığı seslerde azalma görülmektedir Down sendromlu bebeklerse daha geç olarak ses çıkarmaya başlamakta, çevrede konuşulanları dinlemediği ve uyarı etmediği için çıkardığı seslerde diğerlerindeki gibi azalma olmamakta, bu azalma sonradan görülmektedir Kas gevşekliği çocuğun beslenmesinin yanı sıra tavır becerilerini de etkileyebilmektedir Konuşmada ve yemek yemede aynı kaslar (yüz, ağız, omuz ve vücut kasları) kullanıldığı için, kaslardaki gevşeklik kelimelerin şekillendirilmesini ve yiyeceğin ağız içinde çevrilmesini zorlaştırmaktadır Vücut kaslarındaki gevşeklik de hitabe esnasında nefesle ilgili gerekli desteği oluşturmada zorluklara niçin olabilmektedir 3 KIŞISEL VE TOPLUMSAL GELİŞİM: Çocuğun çevresindekilerle ilk iletşimi yas aracılığıyla olmaktadır Araştırmalar ilk yıla Down sendromlu bebeğin ağlamasının ayrıca nicelik keza de nitelik açısından diğer çocuklardan öbür olduğunu, olağan gelişim gösteren çocuklardan daha uzun ağladıklarını, daha fazla mızmızladıklarını ve daha az ses çıkardıklarını göstermektedir Down sendromlu çocuklar altıncı aya dek genel olarak daha az ağladıkları için uslu bebekler olarak adlandırılabilmekte, bu da bebeğin yetişkinlerle daha az iletişime girmesine neden olmaktadır Performansları oranında gecikmeli de olsa, alışılagelmiş gelişim belirten çocukların yaptığı gibi Down sendromlu bebeklerde konuşulduğunda gülümseyerek veya ses çıkararak cevap vermekte, kucağa gücenmek istediğini göstermekte, eğlenceli oyunlardan hoşlanmakta, diğer çocuklar gibi çevresinin dikkatini çekmek için bağırmaktadır Yapılan çalışmalarda Down sendromlu çocuklarda görülen yürek hastalığı, adale gevşekliği gibi problemlerin , bu çocukları öz bakım becerilerini kazanmalarını negatif yönde etkilediği belirlenmiştir Ihtimal tanındığında ve yerinde eğitim verildiğinde bağımsız yaşam becerilerini kazanabildikleri ve yaşamlarını daha eksik bağımlı olarak sürdürmeyei başarabildikleri gözlenmiştir Zihinsel engelli grup içinde Down sendromlu çocukların diğerlerine göre daha sosyal, mutlu, insancıl ve daha gülen oldukları bilinmektedir Genel Olarak Down sendromlu çocuklar neşelendirici, sempatik, iyi huylu, sosyal, canlı, mutlu ve çevresiyle iyi ilişkiler kurabilen çocuklar olarak tanımlanmakla birlikte, bu çocuklarda hissi ve davranışsal problemlere de rastlanabilmektedir Bu problemlerin normel gelişim gösterenlere tarafından daha pozitif olduğu,buna rağmen öteki nedenlerle zihinsel engelli tanıs almış gruplara kadar daha az olduğu görülmektedir Down sendromlularda uyarı toplam, problem çözme ile ilgili yetersizliklerin yanı sıra hiperaktivite, stereotip (davranışın tekrarlanması) gibi bazı promler davranışlara da rstlanmaktadır Bu davranışlar erken çocukluk döneminde çıkmadan önce ya da yerleşmeden önce anne ve babaların yerinde yaklaşımları ile engellenebilmekte veya en üye indirilebilmektedi Nuray Dereli ​