iltasyazilim
FD Üye
Dünya kitap günü hakkında komposizyon örneği
Dünya kitap günüyle ilgili komposizyon
Dünya kitap günü ile ilgili yazı
Kitap bize bilmediklerimizi öğretir Görmediğimiz yerleri tanıtır Kitap okunduğu süre göze, dinlendiği vakit kulağa seslenir Kitaplar zamanımızı değerlendiren birer sevgili arkadaştır Kitaplarla arkadaşlık küçük yaşta başlarsa bu hoş alışkanlık büyüyünce de sürer gider Kitaplar doğruyu, güzeli, iyiyi, yararlıyı bulmamıza yardım eder Kitaplar yaşamı sevdirir Dünyayı güzelleştirir
İçimizi aydınlatır Yazarlar, kitaplar aracılığıyla binlerce, yüz binlerce insana seslenirler Yazarın düşünceleri kitaplar aracılığıyla ülkeden ülkeye yayılır Bilgiler en uzaktan yerlere ulaşır Yazarla okuyucu aralarında bir bağ kurulur, bir yakınlık sağlanır
Kitapların satıldığı yere kitapevi, konulduğu yere kitaplık denir Herkesin yararlanması, okuması, başvurması için kurulan ve içinde kitaplar bulunan yere kütüphane denir
Amerikan İzcileri Kitaplık Yöneticileri öncelikle 1917 yılında bir kitap haftası düzenlemeyi önerdiler Aydınlar, yazarlar, yayıncılar önerinin benimsenmesi için çalıştılar Bu incelemeler sonucu Kasım ayının ikinci haftası dünyanın bir fazla uygar ülkesinde Kitap Haftası olarak kabul edildi Bu hafta sonradan bizde de Çocuk Kitapları Haftası olarak kutlanmaya başladı
Kitap Haftası içinde, kitap sergileri düzenlenir Kitap siparişleri mektuplarının nasıl yazıldığı öğretilir Arkadaşlar birbirlerine kitap armağan ederler Kitap Hastası öğrenciler hafta içinde kitaplıklarına çeki uyum verirler
Kitap sevgisini bir yazarımız şöyle anlatıyor “Dünyada hiç bir dost, insana kitaptan daha yakın değildir Sıkıntımızı unutmak, donuk hayatımıza biraz renk, ışık vermek, daracık dünyamızda bulamadığımız şeyleri yaşamak için tek çaremiz kitaplara sarılmaktır Düşünüyorum da, şu dünyada kitaplar yok oluverse, yaşamak ne denli güçleşir, çekilmez bir tartma olur Dünyamızı nasıl insansız düşünmezsek, insanı da kitapsız düşünemeyiz Beyinde, düşüncenin kıvılcımının parladığı ilk andan beri, insan düşündüğü ve duyduğunu türlü şekillerle, eline ne geçirdiyse ona yazmaktan, çizmekten kendini alamamıştır
Okuyan birey için kitaplığın yanı başından daha gizli bir yer olabileceğini sanmıyorum Ben kendi hesabıma, kitaplarım arasında duyduğum rahatlığı hiç bir yerde duyamamışımdır
Odamdan dışarı çıktığım zamanlar, yanıma küçük bir kitap almayı hiç unutmam Ne olacağı agnostik fakat Kalabalık içinde insanın içine ansızın bir yalnızlık çökebilir *
Dünya kitap günüyle ilgili komposizyon
Dünya kitap günü ile ilgili yazı
Kitap bize bilmediklerimizi öğretir Görmediğimiz yerleri tanıtır Kitap okunduğu süre göze, dinlendiği vakit kulağa seslenir Kitaplar zamanımızı değerlendiren birer sevgili arkadaştır Kitaplarla arkadaşlık küçük yaşta başlarsa bu hoş alışkanlık büyüyünce de sürer gider Kitaplar doğruyu, güzeli, iyiyi, yararlıyı bulmamıza yardım eder Kitaplar yaşamı sevdirir Dünyayı güzelleştirir
İçimizi aydınlatır Yazarlar, kitaplar aracılığıyla binlerce, yüz binlerce insana seslenirler Yazarın düşünceleri kitaplar aracılığıyla ülkeden ülkeye yayılır Bilgiler en uzaktan yerlere ulaşır Yazarla okuyucu aralarında bir bağ kurulur, bir yakınlık sağlanır
Kitapların satıldığı yere kitapevi, konulduğu yere kitaplık denir Herkesin yararlanması, okuması, başvurması için kurulan ve içinde kitaplar bulunan yere kütüphane denir
Amerikan İzcileri Kitaplık Yöneticileri öncelikle 1917 yılında bir kitap haftası düzenlemeyi önerdiler Aydınlar, yazarlar, yayıncılar önerinin benimsenmesi için çalıştılar Bu incelemeler sonucu Kasım ayının ikinci haftası dünyanın bir fazla uygar ülkesinde Kitap Haftası olarak kabul edildi Bu hafta sonradan bizde de Çocuk Kitapları Haftası olarak kutlanmaya başladı
Kitap Haftası içinde, kitap sergileri düzenlenir Kitap siparişleri mektuplarının nasıl yazıldığı öğretilir Arkadaşlar birbirlerine kitap armağan ederler Kitap Hastası öğrenciler hafta içinde kitaplıklarına çeki uyum verirler
Kitap sevgisini bir yazarımız şöyle anlatıyor “Dünyada hiç bir dost, insana kitaptan daha yakın değildir Sıkıntımızı unutmak, donuk hayatımıza biraz renk, ışık vermek, daracık dünyamızda bulamadığımız şeyleri yaşamak için tek çaremiz kitaplara sarılmaktır Düşünüyorum da, şu dünyada kitaplar yok oluverse, yaşamak ne denli güçleşir, çekilmez bir tartma olur Dünyamızı nasıl insansız düşünmezsek, insanı da kitapsız düşünemeyiz Beyinde, düşüncenin kıvılcımının parladığı ilk andan beri, insan düşündüğü ve duyduğunu türlü şekillerle, eline ne geçirdiyse ona yazmaktan, çizmekten kendini alamamıştır
Okuyan birey için kitaplığın yanı başından daha gizli bir yer olabileceğini sanmıyorum Ben kendi hesabıma, kitaplarım arasında duyduğum rahatlığı hiç bir yerde duyamamışımdır
Odamdan dışarı çıktığım zamanlar, yanıma küçük bir kitap almayı hiç unutmam Ne olacağı agnostik fakat Kalabalık içinde insanın içine ansızın bir yalnızlık çökebilir *