iltasyazilim
FD Üye
Dünyanın En Güzel Gülü hikayesi,Andersen Masalları,andersen masalları,andersen çocuk masalları,andersen Hikayeler,andersen kısa kitap özetleri,andersen Kitap Özetleri,
Bir Zamanlar ihtiyar bir kraliçe varmış Kraliçe dinç, dediği dedik bir insanmış Kimse bir dediğini iki etmezmiş Kraliçe, bütün mevsimlerde tüm dünya ülkelerinde yetişen güllerden hoş güller yetiştirirmiş Fakat sarayda, acı ve keder kol geziyormuş Çünkü kraliçe fazla ağır hastaymış, doktorlarda yakında öleceğini söylüyorlarmış “Tek bir umut var kraliçenin kurtulması için demiş bir bilgin “Eğer dünyanın en hoş, en asilzade gülünü bulup getirirseniz kraliçe uzun yıllar yaşar Ihtiyar, genç kraliçenin iyileşmesi için dünyanın dört bir yanında en güzel gülü aramaya koyulmuş lakin hiç biri işe yaramamış Sonunda kraliçenin minik oğlu annesine seslenerek beni dinle demiş ve başlamış okumaya Kitapta, cennetin görünmeyen bir köşesinde açan yapayalnız bir gülden söz ediliyormuş Bu gül kendisini ta içten bakmak isteyene görünürmüş Beyaz bir gülmüş fakat güneşin batışında pembeleşen, o kızıllık yansıdığı vakit büyüleyici bir renge bürünen bu gül gerçek sevginin ve güzelliğin simgesi imiş Pat Diye tatlı bir pembelik yayıldı Kraliçenin yanaklarına, gözleri büyüdü, bir güneş gibi parladı ve kitabın yaprakları arasında pembe bir gül, dünyanın en güzel gülü beliriverdi “Onu görüyorum ! diye bağırdı kraliçe Bu gülü kim görürse yeniden hiç mutsuz olmaz ve ölümsüzleşirmiş *
Bir Zamanlar ihtiyar bir kraliçe varmış Kraliçe dinç, dediği dedik bir insanmış Kimse bir dediğini iki etmezmiş Kraliçe, bütün mevsimlerde tüm dünya ülkelerinde yetişen güllerden hoş güller yetiştirirmiş Fakat sarayda, acı ve keder kol geziyormuş Çünkü kraliçe fazla ağır hastaymış, doktorlarda yakında öleceğini söylüyorlarmış “Tek bir umut var kraliçenin kurtulması için demiş bir bilgin “Eğer dünyanın en hoş, en asilzade gülünü bulup getirirseniz kraliçe uzun yıllar yaşar Ihtiyar, genç kraliçenin iyileşmesi için dünyanın dört bir yanında en güzel gülü aramaya koyulmuş lakin hiç biri işe yaramamış Sonunda kraliçenin minik oğlu annesine seslenerek beni dinle demiş ve başlamış okumaya Kitapta, cennetin görünmeyen bir köşesinde açan yapayalnız bir gülden söz ediliyormuş Bu gül kendisini ta içten bakmak isteyene görünürmüş Beyaz bir gülmüş fakat güneşin batışında pembeleşen, o kızıllık yansıdığı vakit büyüleyici bir renge bürünen bu gül gerçek sevginin ve güzelliğin simgesi imiş Pat Diye tatlı bir pembelik yayıldı Kraliçenin yanaklarına, gözleri büyüdü, bir güneş gibi parladı ve kitabın yaprakları arasında pembe bir gül, dünyanın en güzel gülü beliriverdi “Onu görüyorum ! diye bağırdı kraliçe Bu gülü kim görürse yeniden hiç mutsuz olmaz ve ölümsüzleşirmiş *