Dursun Ali Erzincanli - Sen Yoktun

Dursun Ali Erzincanli Sen Yoktun Sen yoktun Hz Âdem'deydi nurun Önce cenneti, Sonra yeryüzünü şereflendirdin Âdem nuruna affedildi Arafat bu affa şâhitti Sen yoktun Nuh'un gemisindeydi Nurun Dalgalar yeryüzünü boğarken Taprağın bağrındaki su Gökyüzüyle buluşurken Ve bu bir ilahi azap derken, Allah nurunu taşıdı binbir sebeple Tûfan, nurunu selamladı edeple Sen yoktun Hzİsmail'in alnındaydı Nurun İbrahimî bir dua yükseldi kimsesiz çöllerden 'Rabbimiz' dedi, 'Onlara kendi içlerinden Senin ayetlerini okuyacak Kitap ve hikmeti öğretecek onlara, Onları temizleyecek bir elçi gönder, Amin dedi on sekiz bin kâinat Nurunla aydınlanan minicik ellerini semaya kaldırarak Amin dedi İsmail Hira Nur dağı amin diyerek ayağa kalktı Medine'den adı Uhud olan bir amin yankılandı sevr dağında Sen yoktun Hzİsa 'Ahmed' diye muştuladı seni Alemlerin efendisi diye sana seslendi Artık ben sizinle fazla söyleşmem, dedi havarilerine Çünkü bu âlemin reisi geliyor Bekleyin Ahmed geliyor Kainata rahmet geliyor Havarilerin yüzünü okşayan, Ölüleri dirilten bir nefes oldun Lakin sen yoktun Sen yoktun Sultânım, Hz Abdullah'ın alnındaydı Nurun Başı eğik gezerdi mazlum Huteyle göklerden seni sorardı Varaka seni arardı semada Anneler kız çocuklarını hep gözyaşları içinde sevdiler Ağlayarak süslediler ölüme Gözyaşları Içinde hadi dayına gidiyorsun dediler Sen yokken, Canlı canlı toprağa gömülmenin adıydı dayıya gitmek Anne yüreğinin çıldırtan çaresizliğiydi Ve yavrusunun ölüme gidişini seyretmesiydi En son çocuk atılırken çukura Annesinin suretinde bir melek tuttu onu Ve tebessüm ederek hira nur dağını gösterdi süslüyordu hirâyı Efendisine hazırlanıyordu cebeli nur, Efendisine hazırlanıyordu mekke Âlem Efendisine hazırlanıyordu Kainatın gözü Hz Aminedeydi Toprak yalvarıyordu rabbine, Allahım bayrak direği bundan böyle diyordu Gel diye ağlıyordu mazlumlar, gözleri semada Ve bir gelişin vardı ya rasulallah, Bir inişin vardı yer yüzüne Önünde cebrail! Ardında yalın kılıç melekler! Bir inişin vardı yer yüzüne Yetimler en huzurlu geceyi geçirdi olur ya de Öksüzler annelerine sarıldı doya doya Sonra bir sükunet kapladı seher vaktini Herşey sus pus olmuştu Hadi diyordu yıldızlar, Hadi diyordu ay! Kainat bir isim dinlemek istiyordu Ve bir ses yükseldi Âmine'nin evinden; Muhammed! Karanlıklar aydınlığa bıraktı yerini Muhammed! öptü o nurdan ellerini Muhammed! Seni yaratan Allah'a kurbânız ey dürri yekta! Sana o adı veren rahmana kurbanız Artık sen vardın Susuz topraklara rahmet indi seninle Annenden sonra anne halime sevindi seninle Yağmura mı gereklilik var? Kaldır şehadet parmağını, Yağmurları salsın Allah Sonradan tut ağacın yaprağını, Köklerini çıkarttırıp yanına yürütsün Allah Yeterki sen iste, Sen iste yarasulallah Deki ben kimim? Dağlar, taşlar dile gelsin, Dilsiz çocuklar ellerinden tutup, Ente Rasulullah desin Sen vardın Bedir kârdı, Uhut dardı Hendek yârdı Yiğitlerin vardı Ölmek için yarışmacı yiğitler Hele bir enesin vardı senin Enes bin malik Uhut'ta öldüğünü duyunca arkadaşlarına, Niye burada oturuyorsunuz diye sormuştu Onlar da 'Allah'ın Rasulü öldürülmüş deyince Enes kükremiş: ' Peki o öldükten sonra yaşayıp da ne yapacaksınız? Kalkın ve O'nun gibi ölün! Demişti Ve savaşın en yoğun olduğu yerde şehit düşmüştü Hem de ne şehit ey nebi! Vücudu yaralardan tanınmaz haldeydi Kızkardeşi oysa parmaklarından tanıdı onu Musab Bin Umeyr'in vardı senin Uhut'ta sancağını içeren Böylece bir aşkla sana bağlıydı ancak Allah o gün melekleri Musab'ın suretinde indirdi Ebu hureyren vardı Acıkınca mescidin önünde durur sana bakardı Sen anlardın, Ya Ebâhir gel! Derdin Ve sen gittin Bir gidişle gittin Ardında hüznün kaldı Hasretin kaldı göklerde Bilal ezan okuyamaz oldu Ne süre girişim etse Muhammed rasulullah demeye Dizleri üstüne çöker, kendinden geçerdi Sonradan günler ay, Aylar sene oldu Ve asırlar oldu Sensizliğe açtık gözlerimizi Ama sen bırakmazsın bizi Sen varsın ey şehitlerin sultanı Sen varsın! Bir şehit bile ölmezken Sana nasıl yok deriz Ebutalip şama bu arada devesinin önüne geçip Beni burda kime bırakıp gidiyorsun demiştin Ne anam var ne babam Ebutalip bırakmamıştı bu yüzden Sensizliğin ızdırabıyla inleyen ümmetini kime bırakıp gidiyorsun Ya Rasûlallah! Vazgeçme bizi oysa; Allah; Sen onların içindeyken onlara azab edecek değiliz buyuruyor Bırakma bizi! Hayatı seninle öğretti Rahman Kulluğu seninle bilinen Duayı senden öğrendik sevgili! Hz Ömer umre için senden izin isteyince, 'Kardeşcik' dedin ona, Kardeşcik, duanda bana da yer ayırır mısın? Bizler Ömer değiliz lakin Bütün dualarımız senin için Ey Rabbimiz! Rasulünü anışımızdan haberdar et! O'na binler salat, binler selamlama! Habibine Makamı Mahmut'u ver O'na vesileyi lutfet O'nu refiki Âlâya yükselt Bizi de affet O'nun hatrına affet Zatının hatrına Affet