Düş Sokağı Sakinleri Acıdan Doğar İnsan Aşklar dökülüyor gözlerimden Bir tarafı defalarca kırık kalpli Denizler gibi büyüyor acının beşiği Gücenmiş ve boş kendine tanıdık olmayan Göğün çıplak şarkılarıdır şimdi Bulutlarda sallanan Ben ve öteki Şehrin düşle sevişen mavi bedeni Katılırcasına ölünen yitik bir öyküden Çekip al beni ve kurtar sana çocukça bakan Kirlenmiş çekingen saçlarımı Ellerinde biriktirdiğim gecenin renginden Acıdan doğar insan Aşktır insanı yaratan Aşklar dökülüyor gözlerimden Bir tarafı defalarca kırık kalpli Denizler gibi büyüyüp Acının boş beşiğinde Kendini kurban eden Ben ve öteki Geride bıraktığımız bir tek göğün ağlayan maviliğidir şimdi Acıdan doğar insan Aşktır insanı yaratan