Düş Sokağı Sakinleri Acılar Parkı Toprağı kokladım Yüzümü gördüm Alışkanlıklarım yağmur sesi Gitmek kolay değil dedim kendime Düşündüm Hatırladıklarım beni geri çevirdi Yaşamak baskı kazanç ara sıra bilirsin Susmak bir gidişi kabullenmek Görmek kolay değil dedim kendime Sustum Yanlışlarım beni büyüttü Geride bıraktığım acılar parkı Yalnızlıklarıma sahne oldu Oynamak basit değil dedim kendime Yoruldum Arkadaşlarım beni bende vurdu Uzandı ellerim çocukluğumun koynuna Aradım kendimi kiraz ağaçlarının aşağıda Unutmak basit yok dedim kendime Ağladım Avucumda otuzdört yaşım Dudağımda şarkım Oturup söyledim sabaha kadar Da da da da da da da Oturup ağladım sabaha kadar