Duştum battım derinlere-Şiir

Duştum battım derinlere şiiri,kırgınlık şiirleri,sevgiliye kırgınlık,sevgiliye kırgınlık şiirleri

Bu gece; kırılgan duşlerimin koynunda sabahlayacağım
Tenimde susuzluktan kurumuş, elbiseleri yırtılmış,
ofke kanamalı aşk sozcukleri kazılı
Yine gri karanlıkların murekkebine duştu kalemim
Denize kıyısız durgun ırmaklar akıyor gozlerimden

Ben butun yaralarımı mutluluğun icinden gecerken aldım



Soğuk ruzgarlar, yuzumun ağrısını icimin Maltalarına savururken;
Tutuk(lu) adımlarla voltalıyorum,
yargısız hukum giydiğim karanlıkları



Ardımda kanlı cam kırıkları ve ıslak huzunlerde buyutulmuş
o kadar ayrılığım var ki,
Suskunluğuma kilitlediğim
Ustu cizilmemiş iri puntolu harfler duruyor gozumun onunde, onarılmayı bekleyen

ONU ARIYORUM…



Neresi zordu ki sevmenin;
Eğer duyulmasaydı kalbimin atışları



Catlarken sevimsizliğin ardamarı, acemi bir işkenceci kesiliyor hayat
Oysa yıkılması zor değildi, yureğime orduğum duvarın



Kİ O DUVAR EN COK KENDİ İCİNDE YIKILMIŞTIR



Şimdi;
Her okuduğumda kırıkdokuk guncemi, en cok beni vuruyor,
Buyuk yıkımlardan devşirdiğim, ice zalimdışa can cumlelerim
Hangi sularda yuzdursem kağıttan gemilerimi, soğuk bir ruzgara yenik duşuyor duşlemler



“DUŞTUM BATTIM DERİNLERE



Dipteyim…
Yunus ’un karnında, Yusufi sancılarla, sabır tesbihleri cekiyorum…
Duaya acılıyor mucrim ellerim,
Gecenin yarısı, duvarlarında kufur yazılı odamda
İhbar ediyorum sevda kacakcısı duygularımı,
Durmadan (d)uşuyorum gecmişin karanlıklarında
Usul usul dolaşıyorum duştuğum duvarların g(e)risinde…
İzi duran yaralarımdan biriktirdiğim bir başkaldırının, hesapsızca coreklendiği, kıştan kalma bir ayazım şimdi, uşuten…



ZATEN BEN HİC BAŞEDEMEDİM Kİ,
OLUMSUZ SATIRLARIN, BOŞLUĞA DUŞUREN UNLEM İŞARETLERİYLE



Her parantez bir yanılışım,
Her satır başı bir umut ve her nokta bir olum oldu, gecenin cıldırtan sessizliğinde…



Oysa ben seni,
her gece duvara astığım acılarımdan suzup bağrıma aldım…
Huzun buyuğu gozlerine yaslanmanın,
ne buyuk bir onur olduğunu bil(e)medin…
Artık icimin ağıtlarına dokunma ey kelepcesi hukumlu ruzgar !
Kac olum duştu tutsak gunceme…
Gecmişine sovulmuş bir hukmun infazında ertelendi guluşlerim…
Şimdi her guluşumde yuzum kirli…
Koşarken yırtıldım işte;



DUŞTUM BATTIM DERİNLERE