duyguların matematiği

Duyguların Matematiği

Önce sevdim
Sevdiğimi öğrendim, sevebileceğimi farkettim
Sevdikçe kendimi kainatla topladığımı gördüm

Affetmeyi öğrendim:
Affetmenin, dostlarımı 10la çarpmak olduğunu fark ettim

Pişman oldum:
Pişman olduğumu itiraf ettim; pişman oldukça hatalarımı küçük, anlaşılır ve bağışlanabilir parçalara bölebildiğimi gördüm

Hatırlamayı öğrendim:
Hatırladıkça sevgilerimin kare kökünü bulup, onlardan hüzün çıkardığımı fark ettim

Değer vermesini öğrendim:
Değer verdikçe sevgilerin küpünü bulup, onları mutlulukla çarpabileceğimi gördüm

İltifat etmesini öğrendim:
İltifat ettikçe insanlarla aramdaki en kısa mesafenin bir tebessümün resmettiği bir çizgi olduğunu gördüm

Özür dilemeyi öğrendim:
Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündüğünü böylece dargınlıkların limit sıfıra giderken yok olduğunu fark ettim

Hüzünlendim:
Hüznü sevdim, hüznün kalbime dokunmasına izin verdim

Böylece bütün mutlulukların ve zevklerin sonunda ayrılık çizgisine teğet geçip geri döndüğünü gördüm

Ve bir gün öleceğim:
Kesinlikle öleceğim ve öldüğüm gün anlayacağım ki; yaşadığım hayat, paydası sonsuzluk olan basit bir kesirden ibaretmiş

Tüm bu işlemlerin sağlamasını yapmak isterseniz, kalbinize bir bakın


Duyguların Matematiği Senai Demirci