Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Duygusal zekası yüksek bireylerin muvaffakiyetlerinin ve hayattan aldıkları doyumun yüksek olduğu bilimsel olarak bilinen bir gerçek. Hal böyleyken duygusal zekamızı geliştirmek istek edeceğimiz bir durum oluyor. Nasıl beden kaslarımızı nizamlı çalışmayla geliştirebiliyorsak, duygusal zekamızı da makul sistemlerle çalışarak geliştirmemiz mümkün.
Duygusal zekayı kısaca, kendimizi ve diğerlerini anlayabilmek; karşılaştığımız durumlarda bu anlayışı, kendimiz ve karşımızdaki kişi ortasında istikrar kurarak yönetebilmek formunda tanımlayabiliriz.
Birinci kural olan ‘kendimizi anlamak’ kısmı için;
Ben kimim ? Hayatta hangi rollere sahibim ve bu roller beni nasıl etkiliyor ?
Nelerden hoşlanırım ? Neler beni rahatsız eder ?
Hangi ortamlarda memnun olurum ? Hangilerinde problem duyarım ?
Bedellerim ve bunların hayatımdaki yeri nedir ?
Güçlü ve zayıf taraflarımın farkında mıyım ? Bunların ömrüme olan tesirleri neler ?
Yeteneklerimi ve ilgilerimi tanıyor muyum ? Bunların hakkını ne ölçüde veriyorum ?
His durumum nasıl ? Hangi durumlarda hangi hisleri yaşıyorum ? Bunun sonucunda davranışım ve sonuçları ne oluyor ?
Bu soruların yanıtlarına; odaklanıp düşünerek, araştırma ve müşahede yaparak, bu hususta bize ayna olmaları için güvendiğimiz bireylerin fikrine başvurarak ulaşabiliriz.
Kendisini tanıyan, öz farkındalığı yüksek kişinin, kendisine yönelik sevgisi de aziz olur. Kişi, kendini tanımayla birlikte omurdaki dezavantajlarını bir sonuca bağlar ve aşar. Bu farkındalık kabulü de beraberinde getirir ve yaşama karşı gösterilen dirençler kırılır; böylelikle hayat kolaylaşır. Kişi, kendini tanımayla birlikte güçlü yanlarını ön plana çıkarır ve hayat konumları içerisinde kendisini avantajlı hale getirmeyi bilir.
Kişi birinci olarak saygıyı kendisinde tadar ve akabinde bunu diğerlerine karşı da uygular. Zira ‘kendi olma’nın değerini anlamıştır. Diğerlerine da kendileri olmaları için fırsat tanır.
İkinci basamakta diğerlerini anlamak için;
Beşerlerle iç içe olmaya muhtaçlığımız vardır. Toplumsal hayatta onlarla sıkça bağlantı kurarak, onları dinleyerek, insanların fikir, his ve davranış hallerini (nerede-niçin-nasıl ) gözleyerek, onların ilgi ve yeteneklerinin farkında olarak diğerlerini tanır ve bizim dışımızda da farklı tercihlerin ve hayatların olabileceğine açık hale geliriz.
Bu da bizim kendimiz ve oburlarının ömürleri ortasında istikrar kurmamızı ve onlara hürmet göstermemizi destekleyerek, duygusal zekamızı besler.
Karşımızdaki kişiyi anlamayı destekleyecek davranışlardan birisi de empati kurmaktır. Empatide kendimize, ‘sen olsan ne hissederdin ?’ diye sorarız. Verdiğimiz karşılık, karşımızdakine davranış biçimimizde belirleyici olur. Bunu sıklıkla uyguladığımızda empati yeteneğimiz artar ve otomatik hale geçer.
Tabi ki bütün bu değişim ve gelişim süreci vakit ister. Eski davranış kalıplarımızı bir anda öylece bırakamayız. Pratik yaptıkça yeni davranışlarımız kişiliğimiz haline gelir ve duygusal zekamızın bize kazandırdığı parlak sonuçları yaşamaya başlarız.
