E-postanın kökeni

Çok kullanıcılı bilgisayarlar

Başlangıçta anabilgisayarlar sadece oturum açmış kullanıcının bir başka kullanıcı için mesaj bırakmasına izin veriyordu 1965’te Massachusetts Institute of Technology’de (MIT) çok kullanıcılı DEC PDP bilgisayarları için de benzer bir sistem kuruldu Her ne kadar yararlı olduysa da bu teknoloji elektronik yapışkanlı kâğıtlardan daha gelişmiş değildi Ancak, bilgisayarlar birbirine bağlanmaya başladıkça durum değişmeye başladı

Ağ mesajlaşması

Elektronik mesajlaşmanın gelişmesini hızlandıran, ARPAnet’in ortaya çıkması oldu Ağ iletişimi, tek bir bilgisayar üzerindeki kullanıcıların birbirine mesaj bırakmasından daha karmaşık bir meseledir Mesajların hem belli bir kullanıcıyla hem de belli bir bilgisayarla eşleştirilmesi gerekir

Ilk ARPAnet epostasını gönderen kişi Ray Tomlinson olmuştur Tomlinson, ABD Savunma Bakanlığı tarafından internetin temellerini atmak üzere atanmış Bolt Beranek and Newman (BBN) firmasında bilgisayar mühendisiydi

1972’de Tomlinson farklı PDP bilgisayarlarında çalışan araştırmacıların birbirine mesaj göndermelerini sağlayan bir program yazdı “Adres sorunun ortadan kaldırmak için de kullanıcı adları ve bilgisayar adları arasına “@ işareti koydu

UNIX mail

1974 yılında yüzlerce askeri ARPAnet kullanıcısı birbirlerine eposta mesajları gönderiyordu Bu sistem o kadar popülerdi ki birkaç yıl içinde ARPAnet trafiğinin %75’ini epostalar oluşturmaya başladı

Bu ivme o kadar etkileyiciydi ki henüz başlangıç aşamalarında olan UNIX işletim sistemine de “mail programının eklenmesine yol açtı 1970’lerin sonlarında artık ticari eposta yazılımları görülmeye başlamıştı

Standartlar

ARPAnet büyüdükçe çok daha çeşitli bilgisayarları birbirine bağlamaya başladı ve bu bir eposta standardı ihtiyacını doğurdu Yaygın şekilde benimsenen ilk standartlardan biri SMTP (Simple Message Network Protocol: Basit Mesaj Ağ Protokolü) oldu

Jonathan Postel, SMTP’yi geliştiren isimler arasındaydı ve SMTP hem diğer eposta protokolleriden hem de FTP’den (File Transfer Protocol: Dosya Aktarım Protokolü) önemli esintiler taşıyordu 1981’e gelindiğinde Postel, SMTP standardını RFC 788 koduyla yayımladı

1980’lerin başlarında artık SMTP, devamlı olarak birbirine bağlı olan ve sayıları giderek artn bilgisayarlar arasında genel geçer eposta standardı haline gelmişti

POP

Ne var ki, daha sıkı eposta güvenliğine ve yeni standartlara ihtiyaç duyulmaya başlandığında SMTP yetersiz kalmaya başlamıştı

POP (Post Office Protocol: Postane Protokolü) 1980’lerin ortasında görülmeye başlandı POP piyasaya dahili kimlik doğrulama mekanizmasıyla çıkmış olmasına rağmen, kullanıcı adı ve parola uygulamasına ancak POP3 zamanında geçildi

Geliştirilmiş POP3 standardını hemen zirveye oturtan özellikleri vardı: tamamlanmış meydan sorucevap (challengeresponse) protokolü ve MD5 şifreleme yöntemi Günümüzde bile eposta servislerinin ve ürünlerinin çoğu POP3 uyumludur

IMAP

1980’lerin sonlarında IMAP (Internet Message Access Protocol: İnternet Mesaj Erişim Protokolü) internetle büyüyen nesil için yeni eposta standardı olma iddiasıyla ortaya çıktı

IMAP’i POP3’ten üstün kılan kapsamlı özellikleri vardır Bu özelliklerden en temeli, gönderilemeyen mesajların sunucuda saklanması ve kullanıcı ağa bağlanır bağlanmaz iletme özelliğidir Buna ek olarak, IMAP birden çok kullanıcının eş zamanlı olarak bağlanmasına da izin verir Bu özellikler, merkezi olmayan çevrimiçi epostaların işlenmesinde oldukça önemlidir O yüzden günümüzün bulut tabanlı eposta sistemlerinde en son IMAP4 sürümünün kullanılması şaşırtıcı değildir

BilgiBankasıCom