Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Öncelikle "Tutarlılık nedir?" Sorusuyla başlayalım. Tutarlılık; bağıntı ve nizam kavramlarının birbirine bağlanmış olması durumu,mantıklı bir bütünlük halidir.
Hisler ve stabil niyetlerin de vakitle değişiklik göstermesi olasıdır. Ancak şu vardır ki; bir hususta varılmış bir karar'ı duygusal reaksiyonlar yahut şahsî durumlar sebebiyle değiştiriliyor ise ve tıpkı olay karşısında daima farklı bir davranış ortaya çıkıyorsa, yani velhasıl duruşta netlik yoksa muhatablarımız için büyük badire. Bizimle kuracağı bağlantıda inançlı , samimiyet hissedemez ve her durumda "Acaba" der. Tasa artar ve bağ kaygılı hale gelir.
Evet, tutarsız haller ve kararlar veren, bir vakitler kabul ettiği durumları öbür vakitlerde reddeden bir beşere yaslanmak yahut güvenmek çok güç. Bu niteliklere sahip olan kişi ebeveynse durum daha da berbattır. Keza başka insanlardan uzaklaşma imkanımız var iken ebevyenlerimizden uzaklaşmak çok zordur.
Tutarlılık sağlam karakterin olmazsa olmazıdır. Yanar döner olmak ya da o iple kuyuya inmemek işte çocuğun içinde kaldığı durum bu. O ip anne babanın ona sunduğu dayanak, rehberlik yanar dönerse çocuklar inanın bir lunaparkta yaşar üzere bir ailede yaşamak istemiyorlar. Başları dönene kadar binilen oyuncakların sersemliğine anne babanın tavırlarında görmek istemiyorlar.
Sevgiyi çokça veren ebeveynler'de yahut sevgiyi esirgeyen ebeveynler'de tutarlılık yoksa çocukların şahsiyet gelişimi ziyana uğrar. Anne-babanın disiplin eğitimi, sevgi ve hürmet dozunda yani annelik-babalık hususlarını belirlemede değerli yer meblağ. Birebir kelamı edebilmek ortak bir hal belirleyebilmek.
Anne ve baba ortasında çabucak hemen %100 tıpkı lisan olmak zorunda değildir. farklı düşünülebilirler lakin bu çocuğun mukadderatı olmamalı. Anne baba ortasında hatta çocuk doğmadan halledilmesi gereken bir konudur. (Hangi hususlarda nasıl davranacağız?). Ayrıntılarda tahminen değil fakat ana noktalarda hakikat,sağlam ve kalıcı kararlar vermek ismine hususlar tartışılmalı, nasıl bir minval üzerine çocuk yetiştirilecek ve bununla ilgili hakikat bilgilerle donatılmış uzmanlara başvurulmalı.
Günümüzde ebeveynler için hangi mevzuda nasıl dengeli davranmalı konusu nitekim bir muammadır. Gerçek ve uzman şahıslara ulaşmak ve sağduyulu davranmak durumundalar. Çocuğun hazlarını tatmin etmeyi maksat almak yerine; sonlarını bilen, koruyan ve sonu ihlal etmeyen bir birey olmalarını yahut olmalarına odaklanmalıdırlar.
Dengeli olmak konusu iki taraflı incelenmeli :
1) Kendi ebeveynliğimizdeki tutarlılık.
2)Eşler ortasındaki ebeveynlikte tutarlılık.
Dengeli olmak ile ilgili temel noktaları maddelersek şayet;
1)Çocuklar için verilen bir kararın niye verildiği ve neye hizmet ettiğine kıymet vermek (Gerçekten çocuğun faydasına mı?).
2)Bir duruma evet-hayır dediğimde;sonuna kadar evet-hayır diyebilecek miyim?
3) Çocuğum için verdiğim disiplinel kararlarda mantık ve kalbim nasıl işliyor?
4) Disiplinel kararlarda tutarlılığım için rastgele bir bilgi yahut metod kaynağı araştırıyor muyum?
5)Tutarlılığım günlük halimden, yaşadığım olaylardan ya da his durumlarımın değişikliğinden etkileniyor mu?
6)Zora gelince,canım isteyince ya da sabrım taştığında geri adım atıyor muyum?
7)Eşime daima çocuğun önünde muhalif oluyor muyum?Yoksa uygun görmediğim tavrı onunla özel ve başbaşa bir konuşma yapabiliyor muyum?
8)Tutarlılık/kararlılık noktasında çocuklarımın da sesini duyuyor muyum? Onların da hislerini isteklerini yerine getirmesine fırsat veriyor muyum?
9)Çocukları yönlendirebilmekte daima başım karışık mı? Bir o denli bir bu türlü yaparak deneme-yanılma sistemi ile mi hareket ediyorum?
10)Kendim kendimle ne kadar tutarlıyım?
