Ebü'l-Hasan Kûsi Kimdir Kısaca

Ebü'lHasan Kûsi Kimdir Kısaca



Ebü'lHasan Kûsi Hayatı



Ebü'lHasan elKûsî hazretleri, o zamanda bulunan evliyânın en büyüklerinden Abdürrahîm elKınâvî hazretlerinin dâmâdı ve en üstün talebesi idi Zâhirî ve bâtınî çoğu ilimleri ondan öğrendi Ayrıca; İbni Dakîkilİyd (Muhammed bin Ali elKuşeyrî), Ebû Yahyâ bin Şâfiî, Ebü'lKâsım elMeragî gibi meşhur âlimlerin sohbetlerinde bulunup, kendilerinden ilim öğrendi Kendisinden ise; Ebû Yahyâ, Yûsuf bin Muhammed bin Ali Ebû İshâk bin Adîs, İlmüddîn Ebû Tâhir İsmâil bin İbrâhim bin Câfer elMenfelûtî ve diğer âlimler ilim öğrendiler

Ebü'lHasan elKûsî hazretleri, hâli ve yaşayışı insanlara örnek, fazîletler ve kerâmetler sâhibi fazla yüksek bir zât idi Tasavvuf ehli olan büyük zâtların sohbetlerinde fazla bulunurdu Babası, elbise ve kumaş boyacılığı yapardı Oğluna da; Bana yardım etmiyorsun, gidip sûfîlerin sohbetinde bulunuyorsundiyerek sitem ediyordu Bir gün Ebü'lHasan, boyanacak elbiselerden birini, boyanın içine batırdı Babası, hiddetlenip; Ne yaptın? O elbise, o badana ile boyanmayacaktı Elbisenin sahibine ne yanıt vereceğim?diye çıkıştı Ebü'lHasan, elbiseyi boyanın içinden çıkarınca, esvabın o boyanın renginde olmayıp istenilen renge boyandığını gördüler Babası, bu hâli görür görmez oğlunu bağımsızlık bıraktı Sûfîlerin sohbetlerinde bulunmasına hiç mâni olmadı

Ebü'lHasan kûsî sohbetinde bulunmak ve kendine talebe edinmek için biri geldiğinde, başını önüne eğerek bir müddet düşünür, Allahü teâlânın izniyle, kalp gözüyle o gelen kimsenin LevhülMahfûz'daki hâlini görür, ona tarafından, talebeliğe kabûl eder veya geri gönderirdi

KADİR GECESİ

Ebü'lHasan Kûsî'nin talebelerine ders verdiği bir hânekâhı vardı Her gün ve gecesinde bir defâ hânekâha artan bir şekilde, talebelerinin hâllerini kontrol ederdi Bir Ramazânı şerîfin son gecesi yeniden hânekâha geldiğinde, talebelerden birisinin ağladığını görüp, sebebini sordu Talebe; Efendim! Bu gece rüyâmda, bu gecenin Kadir gecesi olduğunu müşâhede ettim Herkesi secde ediyor gördüm Ben de secde etmek istedim Ama bütün gayretlerime karşın secde edemedim Sanki karnımda demirden bir uç vardı ve eğilemiyordum Bu demir kutup, secde etmeme mâni oluyordu

Talebenin bu anlattıklarını dinleyen Ebü'lHasan, gülüş edip buyurdu ki: Evlâdım! Bunun için hüzünlenme, korkma!O demir bir direk gibi secde etmene mâni olan şey, senin içine bizim tarafımızdan konulmuş bir şeydir Senin gördüğün o hâl, şeytânî bir hâldir Eğer secde etseydin, iblis senin içine girmek için yol bulmuş olacaktıBu sözleri dinleyen talebe; Bu hâlin böyle olduğunu ben nereden bileyim Hâl gerçekte bu anlatılan gibi midir?diye düşündü Hâtırına gelen bu ve bunun gibi şüpheye yer veren düşünceler içindeyken, Ebü'lhasan o talebeye: Ben sana böyle söylüyorum Yahut delîl mi istiyorsun?buyurdu Bundan daha sonra da sağ elini uzattı Talebe, hocasının sağ elinin meşrıka kadar uzandığını gördü Daha Sonra sol elini uzattı O da magribe değin uzandı Sonradan sağ elini sol eline doğru yaklaştırdı pek ancak, iki elinin birleşmesi için arada çok eksik bir mesâfe kalmıştı Nihâyet iki eli arasında gördüğüm nûr, insan şeklinde duruyordu Benim nûr biçiminde gördüğüm o şey, derhal siyah ve çok çirkin bir şekildeydi ve Ebü'lHasan'a kendisini bırakması için yalvarıyordu Ebü'lhasan ellerini birazcık daha yaklaştırdı O elindeki acâib şeyin bağırması, feryâdı daha da fazlalaştı Nihâyet, o iğrenç ve çirkin şekil bir duman hâline geldi Havada yok olup gitti Bu hâli müşâhede edip gören talebenin gönlüne gelen îtirâz ve şüphe şeklindeki görüşler bundan böyle yok oldu *