Ehl-i beyt kimdir?

EHLİ BEYTİ SEVMENİN GEREĞİ VE FAZİLETİ


Allahu Teala’yı seven kimse, elbette O’nun sevdiklerini de sever Once Allah’ın Habibi Hz RasUlullah’ı (sav) sever Sonra ona ait olan, ondan sayılan, onunla anılan her şeyi sever Sevmesi de gerekir Bunların başında Ehli Beyt gelir

EHLİ BEYT KİMDİR?

Ehli Beyt, Hz RasUlullah (sav) Efendimizin ailesi ve evlatlarıdır Mu’minlerin anneleri, Hz Fatıma, Hz Ali, Hz Hasan ve Hz Huseyin (ranhum), Ehli Beytin şerefli ferdleridir( Razi, Tefsiri Kebir, XXV, 181)

RasUlullah (sav) Efendimizin şerefli nesebi Hz Hasan ve Hz Huseyin vasıtasıyla devam ettiği icin, onların kıyamete kadar gelecek olan evlatları da Ehli Beyt’in birer parcasıdır Onları sevmek her mu’minin vazifesidir Bu sevgi cok şerefli ve gereklidir Kalbinde azıcık Ehli Beyt sevgisi bulunmayan kimse, Hz RasUlullah’ın sevgisinde yalancıdır

Aşağıda vereceğimiz ayet ve hadislerde goruleceği uzere, Hz RasUlullah’ın kendisine tabi olan amcaları ve onların cocukları da Ehli Beyt’ten sayılmıştır( Bkz:Ibn Atıyye, elMuharraru’lVeciz, IV, 384 (Beyrut, 1993))

Allah Teala, Hz RasUlullah (sav) Efendimiz’in ehli beytini bizzat Kur’an’da zikretmiş ve onlara şu şekilde iltifatta bulunmuştur:

“Ey Peygamber hanımları! Namazı kılın, zekatı verin; Allah’a ve RasUlu’ne itaat edin Ey Ehli Beyt! Allah sizden sadece gunahı gidermek ve sizi tertemiz yapmak istiyor (Ahzab33)

Ummu Seleme validemiz (r anha) demiştir ki: “Bu ayeti kerime benim evimde indi Hz RasUlullah (sav) Ali, Fatıma, Hasan ve Huseyin’i cağırdı Onları Hayber yapımı geniş bir elbisenin altına topladı, kendisi de icine girdi ve:
“İşte bunlar benim ehli beytimdir buyurdu Sonra inen ayeti kerimeyi okudu ve:

“Allahım! Onlardan kotulukleri gider Onları tertemiz et! diye dua etti Ben: “Ya RasUlellah, ben Ehli Beytten değil miyim? dedim Hz RasUlullah (sav),
“Sen benim ehlimsin Sen zaten hayır icindesin buyurdu( Taberi, Camiu’lBeyan, Cuz:XXII, Shf:7; Ibnu Kesir, Tefsir, VI, 412413)

RasUlullah (sav) Efendimiz, Ashabı kiramı ve ummetim Ehli Beyt’in hukunu iyi koruma konusunda şiddetle uyarmıştır:

Zeyd b Erkam (ra) anlatıyor: Allah RasUlu (sav), Mekke ile Medine arasında Hummen denilen suyun başında bir hutbe verdi Allah’a hamd, sena ve zikirden sonra şoyle buyurdu:

“Ey insanlar! Dikkat ediniz; ben bir beşerim Rabbimin olum elcisinin gelmesi ve benim ona icabet edip aranızdan gitmem yakındır Sizlere hukuku ağır iki kıymetli emanet bırakıyorum Birincisi Allah’ın Kitabı’dır Onda nur ve hidayet vardır Allah’ın Kitabına sımsıkı sarılın Onunla meşgul olun, onu oğrenin, oğretin; hukumlerini anlayın İkinci emanet Ehli beytimdir Ehli Beytim hakkında Allah’tan korkmanızı hatırlatırım Ehli Beytim hakkında Allah’tan korkmanızı hatırlatırım Ehli Beytim hakkında Allah’tan korkmanızı hatırlatırım Zeyd b Erkam’ı dinleyenler arasında bulunan Husayn b Sebre,

“Ey Zeyd, RasUlullah’ın (sav) zevceleri de Ehli Beytten midir? diye sordu, Zeyd (ra),

“Tabi ki Efendimizin hanımları da Ehli Beyttendir Fakat RasUlullah’ın (sav) haklarının korunmasını istediği Ehli Beyt, kendilerine sadakanın haram olduğu kimselerdir dedi Husayn,

“Onlar kimdir? diye sorunca Zeyd b Erkam (ra),

“Ali’nin ailesi, Akil’in ailesi, Cafer ve Abbas’ın ailesidir dedi Husayn,

“Bunlara sadaka haram mıdır? diye sorunca, Zeyd (ra),

“Evet dedi (Muslim, Fedailu’sSahabe, 36; Nesai, Suneni Kubra, Menakıb, 9)

Alimlerin ekseriyetine gore Ehli Beyt, RasUlullah (sav) Efendimizin şerefli aileleri, kızı Hz Fatıma, damadı Hz Ali, torunları Hz Hasan ve Hz Huseyin (ranhum) ve kıyamete kadar oların sulbunden gelen zurriyetleridir Yani Hz Huseyin’in torunları olan seyitler ve Hz Hasan’ın torunları olan şerifler Ehli Beyt’in gunumuzdeki şerefli mensuplarıdır RasUlullah (sav) Efendimiz’in şerefli nesli, kıyamete kadar hic kesilmeyecektir

Hz Huseyin’in (ra) oğlu Ali Zeynelabidin (rah), babası Hz Huseyin’in şehid edilmesinden sonra, Şamlılar tarafından esir edilerek Dımeşk’a getirildi Onu boyle goren zalim bir Şamlı: “Sizin kokunuzu kazıyan ve fitnenin başını kesen Allah’a hamdolsun! diye, guya onların fitne başı olduğunu ima etmeye calıştı Zeynelabidin (rah), adama,

“Sen Kur’an’ı okudun mu? diye sordu, adam,

“Evet, okudum dedi Zeynelabidin (rah),

“Sen, Allah Teala’nın, “ResUlum, onlara de ki: ‘Ben bu davetime karşılık olarak sizden bir karşılık ve ucret beklemiyorum; sadece yakınlarıma sevgi gostermenizi istiyorum’ (ŞUra23)
ayetini okumadın mı? diye sordu Adam,

“Bu ayette sevilmesi emredilen yakınlar siz misiniz? diye sorunca, İmam, “Evet, onlar biziz dedi( Taberi, Cuz:XXV, Shf:33 (Beyrut, 1995); SuyUti, edDurru’1MonsUr, VII, 348)



Bir gun İmam Azam (rah) hocası İmam Cafer esSadık hazretlerinden ilim ve hadis dinlemeye gelmişti Hocası elinde bir asa ile cıkageldi İmam Azam (rah), “Ey RasUlullah’ın evladı, siz henuz asaya ihtiyac duyacak bir yaşta değilsiniz dedi Cafer esSadık (rah),

“Evet dediğin gibidir, fakat bu elimdeki asa Hz RasUlullah’ın asasıdır; onu bereket icin yanımda taşıyorum dedi İmam Azam (rah), hemen ileri atılıp bastona sarıldı ve, “Ey RasUlullah’ın evladı, musaade buyurun, onu opeyim dedi Cafer esSadık (rah) hemen kolunu actı ve İmam Azam’a gostererek:

“Vallahi sen bilirsin ki bu ten Hz Peygamber’in hucrelerini taşıyan bir tendir ve şu gorduğun kıllar da onun kılındandır Onu opmuyorsun da asayı opmek istiyorsun! dedi Bununla, Hz Hasan ve Hz Huseyin’in zurriyetinin Hz Peygamber’in (sav) bir parcası olduklarını hatırlattı (Bkz: Muhammed BesyUni, esSeyyidc Fatımatu’zZehra, 37 (Beyrut, 1990))