Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Elektronik aygıtlar, onlara aşırı hassas bireyler için bir kabus. Dünya Sıhhat Örgütü 2004 yılında bu sorundan muzdarip şahıslar için bir tahlil yolu bulabilmek adına Prag’da bir çalıştay düzenledi. Bu çalıştayda elektromanyetik aygıtlardan ötürü gerilim, uyku bozukluğu, yorgunluk, el-ayak bölgelerinde karıncalanma gibi semptomlar yaşayan bireylerin ileride ne gibi sıkıntılar yaşayabilecekleri oldukça tartışılmıştı.
Hatta bu durumun değerli bir halk sıhhati meselesine evrilebileceği bile tartışmalar ortasında. Ancak bu bahis ile ilgili şimdi net olarak bir sonuca varılmış değil. Belki siz de bu rahatsızlığın ismini birinci sefer duyacak, duyunca da aranızda bu ''bende var'' diyenleriniz bile olacaktır. Pekala bu hastalık tam olarak nasıl tecrübeleniyor?
Aslında bu rahatsızlığın nedeni kimi vakit elektromanyetik alanlara maruz kalma kimi vakit ise bireylerin yanlış inançları…
Elektronik aygıtlar, günlük hayatımızın bir kesimi diyebiliriz. Sonuçta artık teknoloji çağındayız ve en kolayından yemek pişirmek için bile elektrik kullanıyoruz. Kimi şahıslar, elektronik aletlerin yaydığı radyasyonun kendilerinde alerjik tepkiye sebep olduğunu düşünüyor. Bu algılama biçimi de aslında bu aygıtlara karşı çok hassas olmalarına yol açıyor.
Bu sorunu yaşayan bireyler genelde Wi-Fi, bilgisayar, mikrodalga fırın ve elektrikli mesken aletlerine karşı çok hassasiyet gösterir.
Bu saydığımız örneklerden birine maruz kalan kişinin bir anda başı dönebilir yahut ayakları karıncalanabilir. Bu durum daha şiddetli yaşandığında kimi bireylerde, kas-iskelet ağrıları, ruhsal sorunlar, odaklanamama, yüzünde birdenbire sıcaklık hissetme üzere semptomlar da görülür.
Aslında bu konu, elektromanyetik çok hassaslık kavramının birinci sefer kullanıldığı 1991 yılına dayanıyor yani hayli eski. Sovyetler Birliği'nde, radyolarda çalışan teknisyenlerin birinci kere bu sorunu deneyimledikleri biliniyor. Hatta o vakitlerde buna mikrodalga sendromu deniyormuş. Lakin enteresandır ki bu sorunun, tıbbi açıdan hastalık olarak ölçülebilmesi için gereken nesnel kriterler eksiktir. Yani bu sorunun kendilerinde olduğundan şüphelenen şahıslar varsa kendi kendilerine teşhis koymaları gerekiyor.
Aslında bu türlü bir hastalık dahi olmayabilir.
2019 yılında yapılan bir araştırmada, daha evvel bu mevzuyla ilgili yapılmış 28 araştırma incelendi ve bunların problemli olduğu sonucuna ulaşıldı. Zira bu rahatsızlığın semptomları ortasındaki ilişkiyi inceleyen araştırmalar şunu ihmal ediyordu: O da katılımcıların verdikleri karşılıkların kusurlu olabileceğini hesaba katmadan bu yanıtları alıp istatistiksel açıdan tahlil yapmaya çalışmaktı diyebiliriz.
Bu nedenle araştırmacılar, insanların yaşadıkları hassasiyeti gerçek anlamda tam manasıyla ifade edemediğini düşünüyor. Bundan ötürü da yapılan bilimsel araştırmalardan elle tutulur bir bilgi elde edilemiyor. Yeniden 2018 yılında yapılan bir çalışmada, kendi kendine bu durumun teşhisini koyan bireyler üzerinde bir deney yapılıyor. Bu deneyde şahıslara, telefon ve radyo üzere aygıtlardan gelen sinyallerin yanında sahte sinyaller de veriliyor.
Katılımcılar, her sinyalin kendilerinde semptom oluşturduğunu söylüyor ancak bu semptomların birinci evvel hangi sinyaller verildiğinde başladığını söyleyemiyor. Yine 2017 yılında yapılan diğer bir araştırmada da iştirakçiler, öbür çalışmalardaki katılımcıların gösterdikleri tepkilerle aynı yansıları verdiği için araştırmacılar bu hastalığın, insanların kendi yarattıkları bir gerçekliğe inanmaları nedeniyle oluştuğunu düşünüyor.
Hatta 2020 yılında yapılan bir çalışmada elektronik aygıtların ziyanlı olduğuna inanmanın nosebo tesirine (kişinin ilaç içtiğinde yan tesir yaşayacağını düşünmesi üzerine zararsız bir ilaç verilse bile bunun ziyanlı olduğunu düşünmeye devam etmesi) yol açtığı düşünülüyor. Kısacası bu durumdan muzdarip bireylerin belirtilere yol açacak öbür bir hastalıkları olup olmadığının tespit edilmesi değerlidir. Ayrıyeten bu şahısların bir psikologla görüşmesi de uzmanların tavsiyeleri ortasındadır.
Kaynaklar: WHO, Healthline, Environmental Health Journal , Gigahertz Solutions, Technik Journal , Welt
