En çok Yüreğimi özleyeceksin Bir anahtar deliğinin ardına gizlenmiş Cenneti, gözlerinin ovalarına seren kelimelerimi arayacaksın bezginlik kağıtların sessiz nefeslerinde Bulutsuz düşlerin , yıldızsız gecelerin ardında takılıp rüzgarları avuçlarında çıplak denizleri senin gözlerin için yaktığım satırlarımı özleyeceksin En fazla yüreğine dokunduğum yüreğimi özleyeceksin Yüreğini yıldızlara yaslayıp özlemi demleyeceksin gecenin karanlık çaydanlıklarında Hasretim büyüyecek damarlarında, duvarlar dilini yutmuşcasına suskunluğun maskesini giyinecek Beni arayacaksın bensiz cümlelerin sen kokan satırlarında Bir sigara daha yakacaksın dumanını dağların yüksek yamaçlarına yolladığın Kesmeyecek bir daha Küllüklerde öldürdügün sigara izmaritlerinle sönmeyecek hasretim Seni çoktan özlediğim gibi sende beni özleyeceksin Her dokunuşumda saçlarına gelincikleri seren ellerimin kücüklügünü arayacaksın avuç içlerinde Temmuz gecesi sebebsizce üştüğünde titreyen tenine gözlerimi sermemi dileyeceksin Hasreti kanatıp özleyeceksin Belki de en fazla parmak uçlarının üşümüşlüğüne gözyaşlarımı ateşlere rehin verdiğim gözbebeklerimi özleyeceksin