En mutlu olduğumuz yerde en güçlü de olacağız seninle...

En mutlu olduğumuz yerde en enerjik de olacağız seninle Kademeli Olarak alışıyorum sana Hiçbir alışkanlık bu değin güzel olamaz Ellerin ellerimden uzaksa nasıl güçsüzüm bilemezsin Yanımda olduğun zamanlar; sigara dumanı gibi ciğerlerime doluyor, içki gibi damarlarıma yayılıyorsun Aralıksız Olarak başım dönüyor verdiğin hazdan Alışkanlıklar daima korkutur beni Düşün fakat ben yaşamaya bile alışılmış değilim Kendimi kendime alıştıramadım senelerdir Lakin hemen sana alışıyorum Alıştıkça özlemim artıyor, daha yoğunlaşıyor Yalnız içimde ilginç bir korku var Sana alışmaktan yok seni kendime alıştırmaktan korkuyorum Bir gün sana acilen verdiklerimden daha güzelini daha değerlisini verememekten korkuyorum Bir gün birdenbire ölmekten ve seni, bana olan alışkanlığınla yapayalnız bırakmaktan korkuyorum Oysaki defalarca ve günün her saatinde yanına olmalıyım senin Bana alışık olmaktan vicdan azabı duyacağın bir dakikan bile olmamalı Bütün zamanlarını zamanlarımla karıştırıp emsalsiz bir süre bileşiminde yaşatmalıyım seni Uykularda bile benzer rüyayı görmeliyiz Her şeyin ve her zevkin yarısı senin olmalı, yarısı benim Bana alışdemeyeceğim Nasıl olsa alışacaksın bir gün Şu Anda çirkinliğimde güzellikler bulan gözlerin, o zaman en güzeli görecek bende! Alışkanlığınla, sevginle yepyeni bir benyaratacaksın benden! Ilk kez sevilmenin ürpertileri içindeyim inan Sevgimle karşılaştırma edebileceğim tek şeyi beni sevmende buldum Ömrümde kimse bana sevmenin gerekliliğini öğretmedi Kimseden sevgisini istemedim, verdiler almadım Bencildim bir zamanlar, hoşlanmak benim hakkım diyordum Oysaki şimdi çok eskiden hiç sevmemiş olduğumu kendi kendime biraz da utanarak itiraf ediyorum Asıl büyük sevgiyi seni sevmekte buldum ve sevgim senin sevginle değerleniyor, ayrı bir amaç kazanıyor Sevgin olmasaydı önemsiz bir cam parçasıydım Sevginle bir aynayım şimdi Bana bakanlar baştanbaşa seni görecekler içimde Bir zincirin iki halkasıyız seninle anlıyor musun? Benzer kadehte karışmış iki içkiyiz İki kelimeyiz seninle birbirini tamamlayan bitmiş iki olduğumuz için bir tüm haline geliyoruz tekrar tekrar Alışkanlığım sürekli sana çekiyor beni Durup durup dudaklarını öpmek geliyor içimden Saçlarını okşamak geliyor, ellerini yetişmek geliyor Kokunun tenime sindiğini hissediyorum geceleri Teninin dudaklarımda eridiğini hissediyorum Boynunun en güzel yerini benden başkası bilemez bundan böyle Seni kimse benim değin benimle bir tüm olduğuna inandıramaz Azar Azar bu alışkanlığın içinde kaybolduğumu hissediyorum Beni yaşadığım zamanın dışına çıkarıyorsun Bir gün tarih öncesinde yaşıyoruz , bir gün bulutların üstünde Uzun süren bir baygınlık sonrasının o anlatılmaz baş dönmesi içindeyim Bütün merenler birbirine eklendiği vakit seninle vardığım yüksekliğe erişemez Açılmış bütün kuyuların derinliği içimde seni bulduğum yer değin derin değil Alışkanlık kozasını ören bir ipekböceği gibi azar azar tamamlıyor bizi Emsalsiz bir oluşun içinde yuvarlanıyoruz Dehşet bir yangın başladı yüreklerimizde Açlık, kıskançlık, açlık ne varsa içimizde hepsi aniden tutuştu Alev almayan bir yerimiz kalmadı Alevlerimiz mükemmel bir kızıllığın içinde yıldızlara dek uzanıyor Hiç bir su, bu ateşi söndüremez artık Nehirle, denizler boşalsa üstümüze hiç sönmeyeceğimizi biliyorum Bu yangın biz birer kor haline gelinceye kadar sürecek Önce bakışlarımız alıştı birbirine, daha sonra parmak uçlarımız Bu oluş tamamlandığı anda yeryüzünde bizden güçlüsü olmayacak! En mutlu olduğumuz yerde en enerjik de olacağız seninle Bu bir sonun yok bir varoluşun başlangıcıdır Geçmişteki bütün alışkanlıkların bana alışmanı önleyemez artık alinti