Ensedeki 'Occipital Torus' Çıkıntısı Nereden Geliyor?

Elinizi şöyle bir ensenize götürün ve saçlarınızın başladığı noktayı parmaklarınızla yoklayın. Bir çıkıntı var mı? Yok mu? Olabilir, zira occipital torus denilen bu çıkıntı pek yaygın olmamak birlikte birçok beşerde görülebiliyor. Aslında occipital torus olarak isimlendirilen kemik herkesin kafatasını oluşturan yapılardan bir tanesi. Fakat ele gelebilecek biçimde bir çıkıntı olması ise atalarımızın mirası olabilir.

Occipital torus, anladığınız üzere bir kafatası kemiğidir. Şayet bu kemik ele gelen bir çıkıntı ile başınızın ardında duruyorsa atalarınızdan kimileri neandertal olabilir. Hatta bir bilimsel çalışmaya katılarak insanlığın birinci günlerinin keşfedilmesine katkıda bulunabilirsiniz. Occipital torus nedir, gelin biraz daha ayrıntılı inceleyelim.

Occipital torus nedir?

Latince ismi "occipital torus" olan, oksipital topuz ya da neandertal topuzu olarak isimlendirilen bu kemik; kafatası alt sırt bölgesinde bulunan kıvrımlı bir kemiktir. Kafatasını oluşturan yani beyin, hudut ve kas dokusunu korumakla misyonlu ana kemiklerden bir adedidir. Occipital torus kemiği olmasa yaşayamazdık demek yanlış olmaz.

Occipital torus ne işe fayda?


Hani sinemalarda silahın kabzası ile insanlara vururlar da bir anda bayıltırlar ya, işte kabzanın vurulduğu yer occipital torus kemiğidir. Zira bu kemiğin en büyük fonksiyonu, beyinden tüm bedene buyrukları gönderen kas ve hudut sistemini korumaktır. Hatta beyin ve beden ortasında sağlıklı kan akışını korumak bile bu kemiğin misyonudur. Yani buraya latife olarak olsa bile vurmayın. Sinema hilesi onlar.

Latince isimleri biraz karışık olsa da occipital torus kemiği; foramen magnum aksesuar sonları denilen boyun ve omuz hudut irtibatlarını, alar bağları denilen baş ve boyun stabilizasyon işlevini, membrana tectoria denilen omurga temas noktasını altında barındırır. Yani occipital torus kemiği, yardımcı kemiklerle birlikte vücut ve baş ortasındaki en değerli irtibatları sağlar ve korur.

Şayet daha evvel tam olarak gelişmemiş bir fetüs gördüyseniz occipital torus kemiğinin çıkıntılı olduğunu hatta kafatası biçiminin biraz garip göründüğünü fark etmişsinizdir. Bu kemiğin öteki kemiklerle tam olarak birleşmesi 18 - 25 yaş ortasında gerçekleşir. Kafatasındaki tüm kemiklerin tam manasıyla kaynaması ise, sıkı durun, 26 - 40 yaşları ortasında gerçekleşiyor.

Occipital torus çıkıntısının genetik kökeni:


İnsanlığın gelişim etaplarına tam olarak hakim olmasanız da homo neanderthalensis olarak isimlendirilen neandertalleri ve sonrasında birinci çağdaş insan olarak da bilinen cro magnonları bilirsiniz. Sonrası esasen aynaya baktığımızda da gördüğümüz homo sapienslerdir. Pekala, tüm bunların occipital torus kemiğinin ele gelir bir çıkıntı olması ile ne ilgisi var?

Şöyle ki, occipital torus kemiği ele gelir bir çıkıntı olan cins neandertallerdi. Yani çağdaş beşerde bu kemiğin ele gelir bir çıkıntı halinde olmaması gerekiyor. Elbette, anatomik açıdan occipital torus kıvrımlı bir kemik fakat saçlarınızın ortasına gizlenmiş o ele geçen çıkıntı herkeste yok. Sorabilirsiniz.

Pekala, ne oldu da ilkel atalarımızın kemikleri bugüne kadar bizimle gelebildi? Sorunun kesin bir karşılığı yok lakin yanlışsız olma ihtimali en yüksek olan cevap, vaktinde ilkel neandertaller ile çağdaş cro magnonlar ortasında bir çiftleşme olmuş olmasıdır. Bu bağlantıyı maymun - insan bağı üzere düşünmek yanlış olur. Her iki çeşit de günümüz insanına en yakın cinstir ve neredeyse birebir vakit aralığında yaşamışlardır.

Avrupa bölgesi mağara adamı ile dolu:


Neandertallerin günümüzden yaklaşık 250 bin - 28 bin yıl evvel, Avrasya bölgesinde yaşadığı varsayım ediliyor. Yani neandertal cetlerimiz Avrupa ve Asya kıtasında yaşamışlardır. Birinci çağdaş insan dediğimiz cro magnonlar ise günümüzden yaklaşık 45 bin yıl evvel Avrupa kıtasında yaşamışlardır. Binlerce yıl dünyada karar sürmüş olan neandertallerle görece genç olan cro magnonların yolu Avrupa’da kesişmiştir.

Neandertaller binlerce yıl dünyada hakim insan çeşidi oldukları için elimizi nereye atsak bu çeşidin kalıntıları ile karşılaşabiliyoruz. Cro magnonlar ile ilgili kalıntılar ise İtalya, İngiltere ve Fransa’da bulunmuştur. Bu iki cins, romantik bir Avrupa seyahati sırasında tanışmış ve birlikte olmuş olabilirler.

Bu türlü bir olayın yaşanmış olmasının en büyük delili ise occipital torus kemiği çıkıntılı olan yani neandertal topuzuna sahip olan insanların büyük bir kısmı ile erken çağdaş Avrupalılarda karşılaşıyor olmamızdır. Elbette göç ede ede ve beşerler karışa karışa bugün tüm Avrasya bölgesinde mağara adamı olarak tanımladığımız neandertallerin genetik mirası ile karşılaşabiliyoruz.

Tüm bunlar ne manaya geliyor?


Bol bol Latince söz kullandık, çok çok uzak tarih hakkında bilgiler verdik. Tamam, occipital torus kemiğimiz çıkıntılıymış, damarlarımızda neandertal kanı dolaşıyormuş, ne olacak? Ne olacak, şayet insanlığın büyük çoğunluğunda neandertal DNA’sı varsa neandertal kalıntılarında klonlar üretilecek ve bilim insanlarının aptal olarak nitelendirdiği bu tıp hayatımızı kurtaracak.

İnsanın kusurlu bir canlı olduğunu biliyoruz. Bunu her geçen gün daha fazla kullanmak zorunda kaldığımız kimyasal ilaçlardan anlayabiliriz. Bilim insanları bu durumun nedeni olarak çağdaş beşerde bulunan neandertal genini gösteriyor. Sahiden bu türlü bir tekrar sahip olduğumuzu keşfedersek tıp üzerinde yapılan çalışmalar sonucu, genin neden olduğu tüm kötülüklerden kurtulabiliriz.

Öteki bir açıdan bakarsak, ne kadar etik olur bilinmez, klon neandertaller hepimiz için yedek organ deposu vazifesi görebilirler. Konutumuzun bir odasında neandertal bulundurmaktan kelam etmiyoruz. Laboratuvar ortamında tam bir canlı klonlamasından ya da tek tek organların yaratılmasından bahsediyoruz. İmkansız mı? Uzay boşluğunda bir Tesla arabasının dolaşması da imkansızdı.

Uzaya çıkıyoruz, okyanus derinliklerine iniyoruz, teknoloji aldı başını gidiyor lakin tabiatın en büyük mucizesi olan insanı hala anlamış değiliz. Occipital torus kemiğinin ele gelir halde çıkıntılı olması üzere küçük bir ayrıntı bile bilim insanlarının günümüz insan çeşidini anlamasını sağlayacak geçmiş bulguların keşfedilmesini sağlayabilir. Kim bilir, tahminen neandertal diyeti ile sahiden kilo vermemiz bile mümkündür.

Bonus: