Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Ergenlik, yeniliklerin olduğu, yetişkinliğe geçiş için gelişimlerin yaşandığı, kişinin bağımsızlık savaşı verdiği, en sıkıntı devir olarak tabir edilen bir çağdır. Bunların yanı sıra, fizikî ve psikososyal olarak, süratli ve beklenmedik değişimlerin olduğu ve kişilik yapısının büyük bir oranda oluşturduğu bir dönem olması nedeniyle de, gelişim açısından da çok değerli bir periyot olduğu kabul edilir. Birey, bütün bu gelişim, yeniliklerin, beklentilerin yarattığı buhranları o ana kadar geliştirdiği ego gücüyle yeniyor. Kişilik bütünlüğüne ulaşması gerekiyor ve bu bütünlük için çelişkilerini uzaklaştırma gereksinimi duyar. Bütün bu çalkantılar ergenliğin birinci yıllarında ortaya çıkmaktadır.
Her açıdan gelişim içerisinde olan genç birey, ağır bir formda kendini geliştirmek, gerçekleştirmek, kimliğine sahip olmak ve toplumsal olaylara dahil olmak, baş yormak istemektedir. Ergenlik fizikî ve hormonsal değişikliklerin yanı sıra, dert, utangaçlık, yalnızlık, suçluluk, depresyon, öfke üzere olumsuz hislerin da ağır olarak yaşandığı gelişim periyodudur. Dahası, tüm bu meselelere tahlil bulmayı aradığı vakitlerde tasa duygusu ile ağır bir formda karşılaşmaktadır.
Telaş, bireyin yaşantısını önemli bir halde olumsuz etkileyebilir. Yaşantısıyla birlikte davranış bozukluklarını ve uyumsuz bir ömür oluşturma ihtimalide ortaya çıkar. Telaşın en ağır yaşandığı yerlerden biri ise imtihan korkusudur. Bu durum eğitim muvaffakiyetinin önündeki en önemli mahzur olabilir.
İmtihan derdi, eğitim ve öğretime hazırlamada ağır olarak yaşanan, beraberinde birçok aksilikler getiren hayli yeni bir bahis olup, ilköğretim 2. kademesindeki öğrenciler için, ileriki yıllarda mesleklerini seçmede, atacakları değerli adımları düşünmeleri bakımından da epeyce kıymetlidir. Ülkemizde ki eğitim sistemine baktığımızda, sistem büsbütün imtihan temelli bir hale gelmiştir diyebiliriz. Son yıllarda ki imtihan artış sayılarını da göz önünde bulundurursak bunu destekleyecek istatistiklerde mevcuttur. 22 yaşındaki bir genç, ortalama 16 yıllık eğitim-öğretim devrinde; ilköğretim birinci kademe (ortalama 8 ders, her ders için 1 yılda 6 sınav), ilköğretim ikinci kademe (ortalama 13 ders, her ders için 3 sınav), lise (ortalama 16 ders, her ders için 1 yılda 6 sınav) ve üniversitede (ortalama 16 ders, 1 yılda 6 sınav) olmak üzere 16 yılda yaklaşık bin 138 imtihana girmektedir.
İmtihanların değeri gitgide artmakta, ailelerin ve öğretmenlerin tavırları bu artışa bağlı olarak değişebilmektedir. Öğrencinin akademik muvaffakiyet konusunda yaşadığı sıkıntılar kendisi kadar, ailesini de ekonomik, toplumsal ve ruhsal olarak olumsuz istikamette etkileyebilmektedir.
İmtihan telaşı olan bir bireyde fizyolojik olarak; uykusuzluk, çarpıntı, kabus görme, terleme, mide bulantısı, baş ağrısı vb. belirtiler görülürken, davranışsal olarak; gerginlik, sonluluk, öfke, karamsarlık, mutsuzluk, isteksizlik, boş verme üzere belirtiler ortaya çıkar.
Bilişsel olarak bireyde;
• Bu imtihanda başarılı olamayacağım,
• Bu imtihan sonunda her şey berbat olacak,
• Sınıftaki herkes benden daha zeki,
• Bu imtihanda başarısız olursam not durumumu bir daha asla düzeltemem,
• İmtihan sırasında bildiğim her şeyi unutabilirim,
• Kendimi yetersiz ve eksik görüyorum,
• Evdekilerin yüzüne nasıl bakarım? üzere bir kadro olumsuz niyetler gelişebilmektedir.
Bilişsel davranışçı kurama nazaran, karşılaştıkları olayları felaketleştirme ya da abartma eğiliminde olan çocuk ve ergenlerde, telaş duyulan bir durumun dehşetli olacağı ve felaketle sonuçlanacağı tarafındaki mantıkdışı bir inanç, çoklukla tasaya eşlik etmektedir. Toplumsal reddedilme ve akademik başarısızlığın “korkunç” olduğuna ait inançları nedeniyle, çocuk ve ergenlerde kişilerarası bağ derdi, imtihan derdi ve konuşma tasası gözlenebilmektedir.
Sonuç olarak; ergenlik devrindeki gelişim ve kimlik bulma tasasının yanı sıra imtihan korkusunun bireyler üstündeki tesiri apaçık ortadadır. İmtihanların ehemmiyeti arttıkça korku seviyesinde de artış olacaktır. Ruhsal olarak olumsuz sonuçlar yaratabileceği üzere kimi durumlarda fizyolojik sonuçlarının da olacağını belirtebiliriz. Davranış bozuklukları, bilişsel kusurlar ve olumsuz fikirler hem ferdî hem de akademik olarak muvaffakiyet düzeyini düşürebilir.
