iltasyazilim
FD Üye
Ağlayamaz onlar
Gözyaşları olmadığından değil
Birileri “Erkekler Ağlamaz dediği için de değil
Kalpleri taş olduğundan hiç yok!
Onlar
Ağlamayanlar değildir;ağlayamayanlardır
Halbuki o kadar fazla isterler fakat ağlamayı
Bağıra bağıra
Hıçkıra hıçkıra
Kendini unuturcasına Lakin ağlayamazlar
Çatlarlar,çatlatırlar yüreklerini de yine ağlayamazlar
Gözyaşının olduğu yerde “rahmet olacağını da bilirler oysa
Bir damla rahmet için, bin damla yaş dökmeye hazırdırlar
Hazırlanırlar
Ağlayamazlar
Anlamsız kahkahalar içinde boğulur hıçkırıkları
Feryâdı yutar, acıyı içlerine çeker onlar!
İsyân,onlara fazla yakındır; yanaşmazlar yanında
Sabır,onları sevmese de sarılmaya çalışırlar
Alışırlar her yeni duruma
Tekrar Tekrar yarışırlar ve savaşırlar kendileriyle
Çemberinden geçirirken felek, onların kulağına bir şey fısıldamıştır
iyice anlatamazlar ne olduğunu; ancak hiç unutmazlar gerçi
Anlatamadıkları için ağlayamazlar
Ağlayamadıkları için anlatamazlar!
Bir gülün dibine diz çöküp ağlasa onlar
Gözyaşlarıyla gülün rengine renk katabilirler belki
Lakin yapamazlar
“Ya solarsa? derler
Solarlar ola ki; ama soldurmazlar!
Herkes onları “ağlayamaz sanır
Çünkü hiç kimse göremez, içlerine akıcı yaşları!
İçerde kaynayanı, yarayı, içerdekinden gayrısı bilemez!
Yanaklarından süzülmediği için de kimse silemez gözyaşlarını
Yaşlarını da bilemezler
Çünkü onlar, oldukları yaşta değildirler
Onlar, birbirlerini tanır; birileri onları tanıyamaz!
Onlar mâşuktur
Onlar âşıktır
Onlar darmadağın
Onlar karmakarışıktır! *
Gözyaşları olmadığından değil
Birileri “Erkekler Ağlamaz dediği için de değil
Kalpleri taş olduğundan hiç yok!
Onlar
Ağlamayanlar değildir;ağlayamayanlardır
Halbuki o kadar fazla isterler fakat ağlamayı
Bağıra bağıra
Hıçkıra hıçkıra
Kendini unuturcasına Lakin ağlayamazlar
Çatlarlar,çatlatırlar yüreklerini de yine ağlayamazlar
Gözyaşının olduğu yerde “rahmet olacağını da bilirler oysa
Bir damla rahmet için, bin damla yaş dökmeye hazırdırlar
Hazırlanırlar
Ağlayamazlar
Anlamsız kahkahalar içinde boğulur hıçkırıkları
Feryâdı yutar, acıyı içlerine çeker onlar!
İsyân,onlara fazla yakındır; yanaşmazlar yanında
Sabır,onları sevmese de sarılmaya çalışırlar
Alışırlar her yeni duruma
Tekrar Tekrar yarışırlar ve savaşırlar kendileriyle
Çemberinden geçirirken felek, onların kulağına bir şey fısıldamıştır
iyice anlatamazlar ne olduğunu; ancak hiç unutmazlar gerçi
Anlatamadıkları için ağlayamazlar
Ağlayamadıkları için anlatamazlar!
Bir gülün dibine diz çöküp ağlasa onlar
Gözyaşlarıyla gülün rengine renk katabilirler belki
Lakin yapamazlar
“Ya solarsa? derler
Solarlar ola ki; ama soldurmazlar!
Herkes onları “ağlayamaz sanır
Çünkü hiç kimse göremez, içlerine akıcı yaşları!
İçerde kaynayanı, yarayı, içerdekinden gayrısı bilemez!
Yanaklarından süzülmediği için de kimse silemez gözyaşlarını
Yaşlarını da bilemezler
Çünkü onlar, oldukları yaşta değildirler
Onlar, birbirlerini tanır; birileri onları tanıyamaz!
Onlar mâşuktur
Onlar âşıktır
Onlar darmadağın
Onlar karmakarışıktır! *