Esir olan bir ben

Esir olan bir ben sir olan bir ben var Bu satırları okumanın hiçbir anlamı olmayacak, bir eksiklik bir şeylerin eksikliği içinde Bilmediğin, bilemediğin şeyler Ola Ki de anlatmadığım, anlatamadığım Benden uzaklarda,ağır bir yaşamın kollarını arasındasın Her bir kol ahtapotunkiler gibi kessen aynı yerden çıkıyorLakin bambaşka adlarla her birininki öbür Ben güç zamanlarda, karanlıklar içinde esirim Karşı koyuyorum Kurtuluyorumda bazen, koşuyorum kaçan bir suçlu gibi Fakat gidemiyorum Benzer her yer, karanlık zifiri karanlık Her kurtuluşta öbür yöne koşuyorum Fakat her seferde bir el çıkıyor karanlıklar içinden beni yeniden içine sürüklüyor Fakat birgün kaçtım yine koştum bu sefer ışığa sana içten koştum Seni görüyordum tüm güzellikler içinde en güzeli Sana adımımı attım Yeniden bir el tuttu beni Sana baktım son defa ola ki de Daha Sonra dayanamadım bıraktım kendimi Bu sefer sürüklemiyordu Adeta yerlere vuruyordu cezalandırıyordu beni Her bir haykırışım sendin Her gözyaşım toprağa düştkten sonra sana içten yol alıyordu Neler vermezdim seninle konuşmak, bir kere olsu sesimi duyurmak için, ellerini yakalamak,Usulca elimi beline dolamak Sen bu satırları okurken yinede bilmiyorsun neler hissetiğimi Bilsende değişmeyecek biliyorum Çünkü sen bundan böyle diğer kollarda ben karanlıklar esiri Belki de biliyorsun, görüyorsun halimiBakıp gülüyorsun bana Şayet de karanlığım sensin esirinim ben sensin Fakat yanına gelemiyorum Yinede sen benim yerime de bak boğaza O serin sulara yaklaş azıcık ola ki bakarsın bir damla su sıçrar üzerine Şayet benim gözyaşımdır o bak yinede kavuştum sana…