Etkileyici Cemal Süreya Şiirleri

1931 yılında Erzincan’da doğan Cemalettin Seber ismi kimseye tanıdık gelmeyecektir lakin eserlerindeki imzası Cemal Süreya ismi hepimizin gönlünü titretecektir. Zira Cemal Süreya, 9 Ocak 1990 tarihinde hayatını kaybedene kadar sayısız şiir kaleme almıştır. Çağdaş Türk şiir akımı halinde tanımlanan İkinci Yeni hareketinin en değerli isimlerinden bir tanesi olarak ismini edebiyat tarihimize yazdırmıştır.

Cemal Süreya sadece bir şair değil, birebir vakitte muharrir ve tercümandır. Farklı tiplerde pek çok eser vermiş ve kırka yakın Fransızca yapıtı lisanımıza kazandırarak edebiyatımızın zenginleşmesini sağlamıştır. Elbette pek çok okuyucu onu başka yapıtları ve çevirileriyle değil usta işi şiirleriyle tanıyor. Gelin Cemal Süreya imzalı en yeterli şiirlerden kimilerine yakından bakalım ve ustanın büyülü kalemi ile bir seyahate çıkalım.

En etkileyici Cemal Süreya şiirleri:

Biliyorum Sana Giden

Aşk…

Üvercinka

Sevgilim Ben Şimdi

Güzelleme

İki Kalp

Yakın…

Sayım

Roman Okudum Seni Düşündüm

Yazmam Daha Aşk Şiiri

Sen vefatım kalımım: Biliyorum Sana Giden


Biliyorum sana giden yollar kapalı

Üstelik sen de hiç bir vakit sevmedin beni

Ne kadar yakından ve ortada uçurum;

İnsanlar, meskenler, ortamızda duvarlar gibi

Uyandım uyandım, daima seni düşündüm

Yalnız seni, yalnız senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen mevtim kalımım

Ben artık adam olmam bu kedere düşeli

Şimdilerde bir köpek üzere koşuyorum ordan oraya

Yoksa gururlu bir şahısım aslında, inan ki

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi

Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği

Kaç sefer sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;

Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki

Tek taraflı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor

Nasıl unutmuşum senin bir diğerini sevdiğini

Çocukça ve seni üzen teşebbüslerim oldu;

Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım

Bu bu türlü pek de kolay değil gerçi...

Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;

Bunun verdiği memnunluk da az değil ki

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,

Sensizliğin bir ismi olur, bir manası olur belki

İnan muhakkak etmem, seni hiç rahatsız etmem,

Son isteğimi de söyleyebilirim artık:

Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu

Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

İkiye bölünecek üzere bir gökyüzü: Aşk…


Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.

Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.

Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin

Oysa Allah bilir bugün düzgün uyanmıştık

Sevgiyeydi birinci açılışı gözlerimizin yalnızca onaydı

Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü

Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti

Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz

Sanki hiç olmamıştı

Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu

Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, hoş laflı İstanbullar

Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların

Öyle düzeltici o denli yerine getiriciydi sevmek

Ki Karaköy köprüsüne yağmur yağarken

Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti

Çünkü iki kişiydik

Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya

Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız

Seni bir sefer öpsem ikinin hatırı kalıyordu

İki defa öpeyim desem üçün boynu bükük

Yüzünün bitip bedeninin başladığı yerde

Memelerin vardı göğüslerin kahramandı sonra

Sonrası güzellik hoşluk.

Afrika hariç değil: Üvercinka


Böylece bir kez daha boynunlayız sayılı yerlerinden

En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu kesmemeye

Lâleli'den dünyaya yanlışsız giden bir tramvaydayız

Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun

Ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez

Sevişmek bir kez daha yürürlüğe giriyor

Bütün kara parçalarında

Afrika dahil

Aydınca düşünmeyi âlâ biliyorsun eksik olma

Yatakta yatmayı bildiğin kadar

Sayın Rabbe kalırsa seninle yatmak günah, daha neler

Boşunaymış üzere epey uzaması saçlarının

Ben bu türlü canlı saç görmedim ömrümde

Her telinin içinde başka bir kalp çarpıyor

Bütün kara kesimleri için

Afrika dahil

Senin bir havan var beni asıl saran o

Onunla daha bir pahaya biniyor soluk almak

Sabahları acıktığı için haklı

Gününü kurtardı diye güzel

Birçok çiçek isimleri üzere güzel

En tanınmış kırmızılarla açan

Bütün kara parçalarında

Afrika dahil

Birlikte mısralar düşürüyoruz lakin güzel lakin kötü

Boynun diyorum boynunu benim kadar kimse değerlendiremez

Bir mısra daha söylesek güya her şey düzelecek

İki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar

Böylece bizi bir defa daha tutup kurşuna diziyorlar

Zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna diziyorlar

Bütün kara parçalarında

Afrika dahil

Burda senin cüretinden laf açmanın tam da sırası

Kalabalık caddelerde hürlüğün müziğine katılırkenki

Padişah üzere hamasetti o, alımlı değme bayanda yok

Aklıma kadeh tutuşların geliyor

Çiçek Pasajında akşamüstleri

Asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor

Bütün kara parçalarında

Afrika hariç değil

Günışığı dadanan pencere: Sevgilim Ben Şimdi


Sevgilim ben artık büyük bir kentte seni düşünmekteyim

Elimde uçuk mavi bir kalem cebimde iki paket sigara

Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden

Çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz

"Ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz".

Çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere

O gülün yüzü gülmüyor sensiz

O köklensin diye pencerede suya koyduğun devetabanı

Hepten hüzünlü bu günlerde

Gür ve çoşkun bir günışığı dadanmış pencereye

Masada tabaklar neşesiz

Koridor ıssız

Banyoda havlular yalnız

Mutfak dersen - derbeder ve pis

Çiti orda duruyor, ekmek kutusu boş

Vantilatör soluksuz

Halılar tozlu

Giysilerim gardropda ve şurda burda

Memo'nun oyuncak sepeti uykularda

Mavi gece lambası hevessiz

Kapı diyor ki açın beni kapayın beni

Perdeler gömlek değiştiren yılanlar gibi

Radyo desen sessiz

Tabure sandalyelerden çekiniyor

Küçük oda karanlık ve ıssız

Her şey seni bekliyor her şey gelmeni

İçeri girmeni

Senin elinin değmesini

Gözünün dokunmasını

Ve her şey tekrarlıyor

Seni birçok sevdiğimi

Usulca bir öpüş: Güzelleme


Bak bunlar ellerin senin bunlar ayakların

Bunlar o kadar hoş ki artık o kadar olur

Bunlar da saçların işte akşamdan çözülü

Bak bu sensin çocuğum enine uzunluğuna

Bu da yatak olduğuna nazaran altımızdaki

Sabahlara kadar koynumda yatmışsın

Bak bende palavra yok vallahi billahi

Sen o kadar güzelsin ki artık o kadar olur

İşe bak sen gözlerin de burda

Gözlerinin ucu da burda yaşamaya alışık

İyi ki burda yoksa ben ne yapardım

Bak çocuğum kolların işte çıplak işte

Bak saklısı gizlisi kalmadı günümüzün

Gözlerin sabahın sekizinde bana açık

Ne günah işlediysek yarı yarıya

Sen asıl bunlara bak bunlar dudakların

Bunların konuşması olur öpülmesi olur

Seni yavaşça öpmüştüm birinci öptüğümde

Vapurdaydık vapur kıyıya gidiyordu

Üç kulaç öteden İstanbul gidiyordu

Uzanmış seni yavaşça öpmüştüm

Hemen yanımızdan balıklar gidiyordu.

Bir şeyin provası üzere: İki Kalp


İki kalp ortasında en kısa yol:

Birbirine uzanmış ve vakit zaman

Ancak parmak uçlarıyla değebilen

İki kol.

Merdivenlerin oraya koşuyorum,

Beklemek gövde gösterisi vaktin;

Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,

Bir şeyin provası yapılıyor güya.

Kuşlar toplanmışlar göçüyorlar

Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

Unutulacak üzere değil: Yakın…


Güzelsin sevgilim,

Ama çok yakından!

Öptüm ve öptüm: Sayım


Ayışığında oturduk

Bileğinden öptüm seni

Sonra ayakta öptüm

Dudağından öptüm seni

Kapı aralığında öptüm

Soluğundan öptüm seni

Bahçede çocuklar vardı

Çocuğundan öptüm seni

Evime götürdüm yatağımda

Kasığından öptüm seni

Başka konutlarda karşılaştık

İliğinden öptüm seni

En sonunda caddelere çıkardım

Kaynağından öptüm seni

Korkarak ayrılmak: Roman Okudum Seni Düşündüm


Bende tarçın sende ıhlamur kokusu

Yürürüz başşehrin sokaklarında

Bir ırmak şu tutuk konuşan cumartesi

Üstünde iki yonga: Çarşamba, bir de cuma

Ayrılık lafları etme sevgilim

Önümüz Temmuz önümüz Ağustos nasıl olsa

Kolkola yürüyoruz tek tük öpüşüyoruz

Sonra ayrılıyoruz korkuyoruz da

Kimi vakit neden kalabalığın içinde duruyoruz da

Kimi vakit bir köşe arıyoruz en sapa

İşimiz mi yok, şu Akay'a sapalım istersen

İstersen garson girelim ilkyazın gazinosuna

Börekçi! diye bağır istersen şurda

Kısmet çıkar -sanırım- Emek'te oturan kıza

Abiler! Abiler! diye bir şey satayım ben

Mendilim kalmamış kağıt peçete yok mu çantanda?

Üç peseta üzere bir paraya dondurma yemiştim

Madrid'te yemiştim, ve çatılardan kanguru akıyordu

Londra'da

Seversin mi beni, yanlışsız söyle ancak? - Sigara?

Ne eflatun etin var, yanarca mı yanarca

İnan Selimiye'nin minareleri gibisin

Her seferinde diğer yoldan çıkılır nirvanaya

Yazdı lakin: Yazmam Daha Aşk Şiiri


Oydu bir bakışta tanıdım onu

Kuşlar bakımından uçarı

Çocuk tavrıyla beklenmedik

Uzatmış ay aydınlık karanlığıma

Nerden uzatmışsa tenha boynunu

Dünyanın en hoş bayanı oydu

Saçlarını tarasa baştan başa rumeli

Otursa fakat hiç oturmaz ki

Kan bayanı rüzgardı atların

Hep andım ne yaşanır olduğunu

En çok neresi mi ağzıydı elbet

Bütün duyarlıklara ayarlı

Öpüşlerin türlüsünden elhamra

Sınırsız denizinde çarşafların

Bir sarfiyat bir gelirdi işlek ağzı

Ah artık benim gözlerim

Bir ağlamaktı tutturmuş gidiyor

Bir bayan gömleği üstümde

Günün maviliği ondan

Gecenin horozu ondan

Modernist Türk şiir akımı İkinci Yeni’nin en değerli isimlerinden olan Cemal Süreya imzalı en etkileyici şiirlerden kimilerini listeledik. Elbette bu liste çok daha uzun olabilirdi. Listemizde olmasını istediğiniz ve favori Cemal Süreya şiirinizi yorumlarda paylaşabilirsiniz.