Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Almanya'daki Leibniz Astrofizik Enstitüsü'nden kozmolog Noam Libeskind, galaksilerin bile birer toz tanesi gibi kaldığı evrendeki devasa ipliksi gökadaların, kendi etrafında dönen en büyük yapılar olabileceğini ifade ediyor. Daha net bir şekilde açıklamak gerekirse bu yapılar, geceleri gökyüzüne baktığımızda gördüğümüz herhangi bir parıltıdan çok ama çok daha büyük yapılar.
Daha önceki araştırmalar, evrende galaksilerin ve yıldızlararası gaz ve toz bulutlarının oluşturduğu devasa iplikler olduğunu zaten ortaya koyuyordu. Sloan Dijital Gökyüzü Araştırması'ndan elde edilen veriler, galaksi ve gaz kümelerinin devasa gökadalar oluşturduğu teorisini desteklerken, oluşan ipliksi yapıların bir merkez etrafında döndüğünü ortaya koydu.
Elde edilen verilere göre bu devasa yapıların kendi etraflarında dönme hızları saatte 360.000 kilometreyi buluyor. Yine de bilim insanları, elde ettikleri bulguların evrendeki tüm iplikçiklerin döndüğü anlamına gelmediğini belirtiyor.
Daha da önemlisi, söz konusu devasa yapıların neden döndüğüne dair bir bilgi bulunmuyor. Libeskind, evrenin nesneleri dönmeye iten doğal bir gücü olmadığını, bu nedenle bu devasa yapıların oluşumları esnasında sonradan dönme yeteneği kazanmış olabileceğini söyledi.
Noam Libeskind'a göre iplikçiklerin içindeki gök cisimleri, yıldızlararası gaz ve tozun da etkisi ile birbirlerini çekerek dönme etkisi ortaya çıkarmış olabilir. Yine de Libeskind, böylesine devasa bir ölçekte dönme etkisinin nasıl ortaya çıkmış olabileceğinin tam olarak açıklanamadığını belirtiyor.
