evvelden aşka inanmazdım oysa o'nun üzerinden 3 sene geçince..

ben 17 yaşına dek aşka inanmadığım için hiç kimseyle beraber olmadım ancak ortaokuldan beri kalbimin köşesinde defalarca biri vardı fakat ben yinede kendime inandıramıyordum yalnızca dış görünüşünden dolayı hoşlandığımı düşünüyordum hep ve liseye geçtim lisede sınıfta az daha tüm erkekler kızların dış görünüşüne bakarak değerlendiriyordu ve sanki çevremdeki cümbür cemaat egosunu hoşnutluk etmek için yaşıyordu iğrençti çünkü ben böyle bir insan değildim olamazdım insanların duygularına herzaman daha tartma verirdim bunun içinde herzaman yalnız dolaştım hiç yakın arkadaşımda olmadıancak onun öbür oolduğunu düşünüyordum kafamda tasarladığım bir kız modeli görüyordum onda ve duygularım dahada kabardı nereye gitsem onu düşünüyordum sanki benden bir tutam olmuştu bundan böyle elim kolum gibi
lisede ayrı okullardaydık fakat okuldan eve bu arada birçok süre karşılaşırdık
ve 5 10 saniye gözlerine odaklanırdım ve doğrusu bakışları çok etkilerdi beni sonunda dayanamadım ve önerge etmeye karar verdim ancak aralıksız civarda arkadaşları vardı yapamadım ve faceden ekledim oradan muhabbet etmeye çalıştım ilk olarak karşılık vermedi oysa daha sonra birkaçkez iltifat ettim ama hiç tam bir muhabbetim olmadı sonra bir fotoğrafını beğendim ve teşekkür etti faceden az çok tanıdım ve gerçektende kafamda tasarladığım bir insandı duygu dünyası genişti ve sonunda test amaçlı faceden önerge ettim oda dolayısıyla kabul etmediiyikide etmedi eğer kabul etseydi maksimum 2 3 gün beraber olurdukve birgün onun ateist olduğunu öğrendim ve ben Allah'a olan inancım herşeyden önce gelen birisiydim ancak bu beni ondan soğdurmadı çünkü onun kendi düşüncesiydi hatta şayet onu inandırabileceğimi düşündüm bundan sonradan belli başlı görevimin bu olması gerektiğini düşündüm ve acayip bir sevinç verdi bana birgün faceden onun daha önce paylaştığı videolarına baktım ve bide ne göriyim başörtülü hanımlarımızı rencide edici bir video paylaştığını gördüm bu beni ilk kez gerçekte çok fena etkiledi ve bu kızdan fazla soğudum hatta dehşet ettim çünkü bu yaptığı düpedüz cahillikti inanmaya bilirdi oysa bu şekilde hakaret edemezdiböyle masum bakışlı bir insanın nasıl olurda böyle birşey yapabileceği aklımın ucundan bile geçmezdi
lise bitti 3 4 ay ondan korku ettim ama olmadı nefret edilen şey etsemde ona yeniden aşıktım çünkü yinede onu inandırabileceğimi düşündüm ve tekrar klasik gibi her zaman onu düşünüyordum ve bazen ağlıyordum bundan böyle delirdiğimi düşünüyordum çünkü onu kafamdan atmak istiyordum fakat olmuyordu kesintisiz o tatlı bakışları aklıma geliyordu onunla beraber hoş günler yaşayacağımız aklıma geliyordu sonra bunun bir imtihan olduğunu düşündüm çünkü değişik hadislerde geçiyordu aşkın bir sınav olduğu ve her namazımdan sonra Allah'a dua ettim herşeyin hayırlısı olması için ve halada devam ediyorum