iltasyazilim
FD Üye
Ey İnsan! Ne sen ölümden kaçabilirsin nede ölüm Senin peşini bırakır
Öyle ise bu gaflet çukurları içinde kıvranman niye? Diyelimki bu dünyada her şeyin var, peki ya öbür dünyan?
Orası için hazırmısın? Yoksa damarına işleyen ibadetlerinde göstermiş olduğun tembellik, umursamama hastalığından ölüm meleği gırtlağına çöktüğü zamanmı kurtulmak istiyorsun?
Yoksa cebindeki üç beş kuruş para ile ebedi bir hayatmı satın almayı mı düşünüyorsun???
En iyisimi sen ölüme hazırlan!!!
Ölüm sana gelmeden
Ey gaflete dalıp ve bu hayatı tatlı görüp ve âhireti unutup dünyaya tâlip bedbaht nefsim! Bilir misin, neye benzersin? Devekuşuna Avcıyı görür; uçamıyor, başını kuma sokuyor Tâ avcı onu görmesin Koca gövdesi dışarıda; avcı görür Yalnız, o, gözünü kum içinde kapamış; görmez
Ey nefis! Şu temsile bak, gör:
Nasıl dünyaya hasrı nazar, azîz bir lezzeti, elîm bir eleme kalbeder Meselâ, şu karyede, yani Barla'da, iki adam bulunur; birisinin yüzde doksan dokuz ahbabı İstanbul'a gitmişler, güzelce yaşıyorlar Yalnız birtek burada kalmış; o dahi oraya gidecek Bunun için, şu adam, İstanbul'a müştaktır, orayı düşünür, ahbaba kavuşmak ister Ne vakit ona denilse, Oraya git!; sevinip, gülerek gider
İkinci adam ise, yüzde doksan dokuz dostları buradan gitmişler Bir kısmı mahvolmuşlar; bir kısmı ne görür, ne de görünür yerlere sokulmuşlar Perişan olup gitmişler, zanneder Şu bîçare adam ise, bütün onlara bedel, yalnız bir misafire ünsiyet edip teselli bulmak ister; onunla o elîm âlâmı firâkı kapamak ister
Ey nefis! Başta Habîbullah, bütün ahbabın kabrin öbür tarafındadırlar Burada kalan bir iki tane ise, onlar da gidiyorlar Ölümden ürküp, kabirden korkup, başını çevirme; merdâne kabre bak, dinle ne talep eder Erkekçesine ölümün yüzüne gül; bak, ne ister Sakın gâfil olup ikinci adama benzeme
Ey nefsim! Deme, Zaman değişmiş, asır başkalaşmış; herkes dünyaya dalmış, hayata perestiş eder, derdi maîşetle sarhoşturÇünkü, ölüm değişmiyor; firâk bekâya kalbolup, başkalaşmıyor Aczi beşerî, fakrı insanî değişmiyor; ziyâdeleşiyor Beşer yolculuğu kesilmiyor, sürat peydâ ediyor
Hem deme, Ben de herkes gibiyimÇünkü, herkes sana kabir kapısına kadar arkadaşlık eder Herkesle musîbette beraber olmak demek olan teselli ise, kabrin öbür tarafında pek esassızdır
sözlerden
alıntıdır
Öyle ise bu gaflet çukurları içinde kıvranman niye? Diyelimki bu dünyada her şeyin var, peki ya öbür dünyan?
Orası için hazırmısın? Yoksa damarına işleyen ibadetlerinde göstermiş olduğun tembellik, umursamama hastalığından ölüm meleği gırtlağına çöktüğü zamanmı kurtulmak istiyorsun?
Yoksa cebindeki üç beş kuruş para ile ebedi bir hayatmı satın almayı mı düşünüyorsun???
En iyisimi sen ölüme hazırlan!!!
Ölüm sana gelmeden
Ey gaflete dalıp ve bu hayatı tatlı görüp ve âhireti unutup dünyaya tâlip bedbaht nefsim! Bilir misin, neye benzersin? Devekuşuna Avcıyı görür; uçamıyor, başını kuma sokuyor Tâ avcı onu görmesin Koca gövdesi dışarıda; avcı görür Yalnız, o, gözünü kum içinde kapamış; görmez
Ey nefis! Şu temsile bak, gör:
Nasıl dünyaya hasrı nazar, azîz bir lezzeti, elîm bir eleme kalbeder Meselâ, şu karyede, yani Barla'da, iki adam bulunur; birisinin yüzde doksan dokuz ahbabı İstanbul'a gitmişler, güzelce yaşıyorlar Yalnız birtek burada kalmış; o dahi oraya gidecek Bunun için, şu adam, İstanbul'a müştaktır, orayı düşünür, ahbaba kavuşmak ister Ne vakit ona denilse, Oraya git!; sevinip, gülerek gider
İkinci adam ise, yüzde doksan dokuz dostları buradan gitmişler Bir kısmı mahvolmuşlar; bir kısmı ne görür, ne de görünür yerlere sokulmuşlar Perişan olup gitmişler, zanneder Şu bîçare adam ise, bütün onlara bedel, yalnız bir misafire ünsiyet edip teselli bulmak ister; onunla o elîm âlâmı firâkı kapamak ister
Ey nefis! Başta Habîbullah, bütün ahbabın kabrin öbür tarafındadırlar Burada kalan bir iki tane ise, onlar da gidiyorlar Ölümden ürküp, kabirden korkup, başını çevirme; merdâne kabre bak, dinle ne talep eder Erkekçesine ölümün yüzüne gül; bak, ne ister Sakın gâfil olup ikinci adama benzeme
Ey nefsim! Deme, Zaman değişmiş, asır başkalaşmış; herkes dünyaya dalmış, hayata perestiş eder, derdi maîşetle sarhoşturÇünkü, ölüm değişmiyor; firâk bekâya kalbolup, başkalaşmıyor Aczi beşerî, fakrı insanî değişmiyor; ziyâdeleşiyor Beşer yolculuğu kesilmiyor, sürat peydâ ediyor
Hem deme, Ben de herkes gibiyimÇünkü, herkes sana kabir kapısına kadar arkadaşlık eder Herkesle musîbette beraber olmak demek olan teselli ise, kabrin öbür tarafında pek esassızdır
sözlerden
alıntıdır