iltasyazilim
FD Üye
Ey Kalbim, Söz Dinle Biraz
Bu kalp, ne laf anlamaz, kafasının dikine giden bir organdır Vücudumdaki her noktaya söz geçiriyorum, kalp hariç! Terörist ruhlu bir uzuv, yakında öteki organlarımı da kandıracak, birlik olup özgürlüklerini bildiri edecekler ondan korkuyorum
Ne söylersem tersini yapıyor İbret olsun diye, Taksim Meydanında sallandıracaksın bunun gibi kalpleri, bak yeniden yapıyorlar mı? Sakın sevme diye üzerine basa basa söylediğim kim varsa, daima gidip onlara aşık oldu
Gözlerim görüyor, gördüğünü yorumlasın diye aklıma ulaştırıyor Fikir süzgecinden meydana çıkan hafıza, ruhumu uyarıyor: 'Dikkat! Bu adam senin kalemin, aman uzak dur, çarpılırsın!' Ruhum da bunu kalbime yolluyor Buraya kadar sorun yok, anarşi yüreğimde başlıyor Benzeri ona demişler fakat, git kollarına durağan! Nasıl bir hızlı çarpmaktır, nasıl bir heyecandır sormayın gitsin Engellemeye çalışıyorum fakat tutabilene aşk olsun! Tutamayınca zaten aşk oluyor
İşin kötüsü, sevme dediğim adamların tarzları da benzer, en azından önceki yaşadıklarından ders al yok mi? Lakin nerede? Hayır, neyine güveniyorsun ki? Sen, eni konu 250 gramlık bir et parçasısın Yemek diye koysam karın doyurmazsın Küçücük halinle kime kafa tutuyorsun?
Ayrıca çabuk kırılırsın, nazlısın, incinirsin Parklarda köpeklerini gezdirenleri izlediniz mi hiç? O minik köpekler ne çaçaron olurlar, boylu boyunca posuna bakmadan, kocaman cadde köpeklerine havlayıp, kafa tutarlar Büyük köpek de şöyle bir bakar, içinden 'üflesem düşersin, hadi git, başımı belaya sokma' der İşte kalbimin yaptığı iyice budur Boyundan büyük işlere girer, o koca cadde köpeklerine diklenir Sonrasını tahmin edersiniz Acaba, köpek eğitim merkezi gibi, yürek eğitim merkezi kurulsa; bu yüreklere beyinden gelen emirlere itaat etmeyi öğretebilirler mi?
Ara Sıra içimden, elimle göğsümü yırtarak açıp, şu kalbi söküp atmak geliyor Hem ona sevme diyen yok ki, doğru dürüst adamları seç, onları sev diyorum Değil! Nerede rahatsız, sorunlu müşteri var, gider bulur Dünyayı o kurtaracak ya! Sonradan onu kim kurtaracak, orası muamma, sorsanız ne olacak der? Aşk için her şeye değerinde, her acı çekilir der Sözde acıyı tek başına çekiyor
Sen sadece ağrıyorsun, bu arada tüm beden seninle beraber kahrediyor Burnun direği sızlıyor Gözlerden kanayana değin yaş akıyor Zihin fonksiyonlarını kaybediyor Içten düşünüp, akla yatkın karar alamıyor Ruh desen depresyonda, bünye çöküyor Dilde bile damak duygusu kayboluyor Hayatın tüm bağları kopuyor Sonra toparla bakalım toparlayabilirsen Zaman geçiyor bu vesileyle, günler, aylar, mevsimler su gibi akıyor Dışarıda yaşam durup seni beklemiyor ancak!
Ne desem olmuyor Ne söylesem kar etmiyor Bu yürek işi fazla zor Gönül gideceği yolu kendi seçiyor Düşünce, us, el, ayak, ne varsa peşinden sürükleniyor Hepimiz harap oluyoruz anlayacağınız Zaten bu son şansı, umarım bu kez doğru kişiyi seçmiştir Ant ediyorum, yeniden aynı yangına tutulursa; durdururum bu kalbi bir gece yarısı içimde!
Alıntıdır
*
Bu kalp, ne laf anlamaz, kafasının dikine giden bir organdır Vücudumdaki her noktaya söz geçiriyorum, kalp hariç! Terörist ruhlu bir uzuv, yakında öteki organlarımı da kandıracak, birlik olup özgürlüklerini bildiri edecekler ondan korkuyorum
Ne söylersem tersini yapıyor İbret olsun diye, Taksim Meydanında sallandıracaksın bunun gibi kalpleri, bak yeniden yapıyorlar mı? Sakın sevme diye üzerine basa basa söylediğim kim varsa, daima gidip onlara aşık oldu
Gözlerim görüyor, gördüğünü yorumlasın diye aklıma ulaştırıyor Fikir süzgecinden meydana çıkan hafıza, ruhumu uyarıyor: 'Dikkat! Bu adam senin kalemin, aman uzak dur, çarpılırsın!' Ruhum da bunu kalbime yolluyor Buraya kadar sorun yok, anarşi yüreğimde başlıyor Benzeri ona demişler fakat, git kollarına durağan! Nasıl bir hızlı çarpmaktır, nasıl bir heyecandır sormayın gitsin Engellemeye çalışıyorum fakat tutabilene aşk olsun! Tutamayınca zaten aşk oluyor
İşin kötüsü, sevme dediğim adamların tarzları da benzer, en azından önceki yaşadıklarından ders al yok mi? Lakin nerede? Hayır, neyine güveniyorsun ki? Sen, eni konu 250 gramlık bir et parçasısın Yemek diye koysam karın doyurmazsın Küçücük halinle kime kafa tutuyorsun?
Ayrıca çabuk kırılırsın, nazlısın, incinirsin Parklarda köpeklerini gezdirenleri izlediniz mi hiç? O minik köpekler ne çaçaron olurlar, boylu boyunca posuna bakmadan, kocaman cadde köpeklerine havlayıp, kafa tutarlar Büyük köpek de şöyle bir bakar, içinden 'üflesem düşersin, hadi git, başımı belaya sokma' der İşte kalbimin yaptığı iyice budur Boyundan büyük işlere girer, o koca cadde köpeklerine diklenir Sonrasını tahmin edersiniz Acaba, köpek eğitim merkezi gibi, yürek eğitim merkezi kurulsa; bu yüreklere beyinden gelen emirlere itaat etmeyi öğretebilirler mi?
Ara Sıra içimden, elimle göğsümü yırtarak açıp, şu kalbi söküp atmak geliyor Hem ona sevme diyen yok ki, doğru dürüst adamları seç, onları sev diyorum Değil! Nerede rahatsız, sorunlu müşteri var, gider bulur Dünyayı o kurtaracak ya! Sonradan onu kim kurtaracak, orası muamma, sorsanız ne olacak der? Aşk için her şeye değerinde, her acı çekilir der Sözde acıyı tek başına çekiyor
Sen sadece ağrıyorsun, bu arada tüm beden seninle beraber kahrediyor Burnun direği sızlıyor Gözlerden kanayana değin yaş akıyor Zihin fonksiyonlarını kaybediyor Içten düşünüp, akla yatkın karar alamıyor Ruh desen depresyonda, bünye çöküyor Dilde bile damak duygusu kayboluyor Hayatın tüm bağları kopuyor Sonra toparla bakalım toparlayabilirsen Zaman geçiyor bu vesileyle, günler, aylar, mevsimler su gibi akıyor Dışarıda yaşam durup seni beklemiyor ancak!
Ne desem olmuyor Ne söylesem kar etmiyor Bu yürek işi fazla zor Gönül gideceği yolu kendi seçiyor Düşünce, us, el, ayak, ne varsa peşinden sürükleniyor Hepimiz harap oluyoruz anlayacağınız Zaten bu son şansı, umarım bu kez doğru kişiyi seçmiştir Ant ediyorum, yeniden aynı yangına tutulursa; durdururum bu kalbi bir gece yarısı içimde!
Alıntıdır
*
Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.