Diş tabibi korkusu, bazen kişinin ruhsal durumunu bozucu boyutlara varabiliyor. O denli ki, diş ağrıları dayanılmaz hale gelmiş olmasına karşın diş tabibine gitmeyen ya da gitmek zorunda kaldığında kalp çarpıntısı, mide bulantısı ya da terleme üzere fizikî reaksiyonlar gösteren kimselere de rastlanabiliyor.
Diş tabibi fobisini yenmek için, işe “Korku” ve “Fobi” kavramlarını birbirinden ayırarak başlamak gerekiyor. Diş tabibi korkusu, insanoğlunun yaşadığı öteki tüm dehşetler üzere mantık dışı varsayımlara ya da yanlış duyumlara dayanıyor. Bu, akıllıca yaklaşımlar ile aşılabilir bir doğal reaksiyon süreci.
Diş tabibi fobisi ise, dehşetin bir üst kademesi olarak isimlendiriliyor. Kişi bu davranış biçiminde vukuattan saklanıyor. Önemli bir rahatsızlığı olsa bile kahırlarını bastırarak kendinden ve mevcut probleminden kaçma eğilimi gösteriyor. Gelgelelim maatteessüf bu kaçış aksiyonu, hastayı içinden çıkması çok daha güç bir duruma sokabiliyor. Örneğin birden fazla vakit kişinin sorunu kolay bir tedavi ile çözülebilecek durumdayken, diş sorunu daha komplike ve zahmetli bir tedavi gerektiren bir hale dönüşebiliyor.
Fakat yeniden de, her fobide olduğu üzere, diş tabibi fobisini de akıllıca adımlarla geçmişte bırakmak mümkün.
Çocuklarda birebir devirde yetişkinlerde diş doktoru fobisini aşmak için, öncelikle bu dehşetin temeline inerek, fobiye sebep olan faktörleri yakından tanımak gerekiyor.
Diş tabibi fobisine neden olan faktörler 3 temel başlık altında toplanıyor.
1) ÇEVRESEL DUYUMLAR: Bunları; aileden, mektepten, iş ömründen ya da kişinin toplumsal hayatında taraf alan gayri öbeklerden aldığı yanlış duyumları kapsıyor. Yanlış duyumlar, kulaktan kulağa süratle geziyor. Böylelikle pek çok vaka, kimseye abartılarak ya da yanlış söz edilerek geri dönüyor. Evlatta ya da yetişkin bireyde diş tedavilerine karşı olumsuz bir algı oluşuyor.
2) YANLIŞ DENEYİMLER: Olumsuz algıyı yaratan bir öbür faktör de “Yanlış Deneyimler” olarak isimlendiriyor. Yanlış deneyimlerin temelinde, yanlışlı ya da eksik diş doktoru pratikleri nokta alıyor. Bu noktada evladın ya da bireyin karakterine tutarlı bir diş doktoru seçmenin; sonrasında karşılıklı inanca ve samimiyete dayanan bir hasta-doktor münasebeti kurmanın ve bu alakayı güçlendirerek uzun müddetli bir birlikteliğe dönüştürmenin değeri artıyor. Mahsusen çocuklarda diş tabibi fobisinin önüne geçmek için, katiyen “Çocuk Diş Hekimliği” ortamında önemli bir haber birikimi ve tecrübesi olan mütehassıs doktorları tercih etmek gerekiyor.
3) AİLE: Diş doktoru fobisini yaratan olumsuz faktörlerden biri de ailelerin yanlış yönlendirmeleri... “Yaramazlık yapma seni dişçiye götürürüm!”, “Uslu dur yoksa hekim sana iğne yapar.”, “Yemeğini çabuk ye, yoksa dişini çektiririm!” gibisi korkutmalar çocukluktan başlayarak, bireyin ömür uzunluğu diş tedavisinden kaçmasına ve ömür uzunluğu bir fobiye sahip olmasına neden oluyor.
Muhtemel bir fobiyi aşmak için, katiyen bu usul korkutmalardan kaçınmak ve böylesi bir yaklaşım içerisinde olanları uyarmak gerekiyor.
Özetlersek;
1. Bir evladın diş tabibi fobisini yenmesinde ailesinin rolü büyüktür.
2. Süreç yanlışsız tabibi seçmek ile başlar.
3. Hakikat tabip, evlat diş hekimliğinde kompetan biri olmalıdır.
4. Evlada münasebetli yapıdaki klinikler tercih edilmelidir.Bu noktada dekor müzik, kişisel odalar ve işçi büyük değer taşır
5. Başlangıç tedavileri kısa tutulmalı, seanslar sefalı hale getirilmelidir.
6. Tedavi ve denetimler boyunca evlat hasta sistemli olarak bilgilendirilmelidir.
7. Ağız ve diş sıhhati bilinci bireye genç yaşta kazandırılmalıdır.
Asılsız kaygılar sırf mutsuzluk getirir. Asılsız kaygılarınızdan sıyrılmış keyifli nesiller dileğimle!