Fenomenoloji

Fenomenoloji nedir
Fenomenoloji öncüleri
Fenomenoloji akımı

Fenomenolojinin kurucusu Edmund Husserl 'dir 20 yüzyılın ilk çeyreğinde görülen bilimdeki ve düşüncedeki genel buhran içinde doğup artan bir felesefe akımıdır Husserlci fenomenoloji, bu bağlamda, Metafiziği sona erdirerek bedensel yaşantıya dönmek ve böylece tıkanmış olan felsefeye yeni bir başlangıç yerine getirmek iddiasıyla ortaya çıkmıştır

Bir felsefe akımı olmaktan fazla bir yöntem olarak tarif edilmesi yaygındır Fenomenoloji, her şeyden önce, fenomeni, yani dolaysız olarak verilmiş olanı betimlemeye dayanan bir yöntemdir çünkü Bunu nasıl yaptığı veya yapıp yapamadığı, yani yöntemin iddiasını geçerli kılmak bakımından teorik düzlemdeki statüsü tartışılırdır öte yandan, fenomenoloji, bu usul üzerinden kavramlar ve kategoriler geliştirerek benzersiz bir felsefe akımı da meydana getirir

20yüzyıl felsefesinde ve kuramsal tartışmalarında etkin ve belirleyici bir yere sahiptir Fenomenoloji Heidegger'den Sartre'a, Frankfurt Okulu'ndan Foucault'a ve Postmodern düşünürlere kadar o kadar fazla düşünür ve felsefe eğilimde etkisi görülür

Fenomenoloji, (Türkçeye Görüngübilim olarak çevrilir) genel felsefe akımlarında olduğu gibi öznenesne ilişkisini konu edinir Nesneyi, en genel anlamda öznenin dış dünya ile kurduğu ilişkilerinde algıladığı, deneyimlediği şey'ler olarak görmesiyle pozitivizm ve ampirizm'le benzer noktada dursa da, temelde fenomonoloji bu iki felsefe akımına karşı çıkar Bu karşı çıkış en başta, tek tek nesnelerin ele alınması konusunda ortaya çıkar bir bir nesneler, Fenomenolojiye kadar, belirtilmiş genel yasalara alt şeyler değil, varlıkları yalnız raslantı kavramıyla açıklanabilir olan şeylerdir Hem, dolaysız olarak verilmiş olanı betimlemeye dayalı bir usul olmasıyla ilkin doğabilimini dışta bırakır ve böylece her iki teorik eğilimi yadsır

Fenomenoloji, yaygın olarak kullanılan deyişle, öz'lerin araştırılması konusudur Cünkü, bütün sorunlar sonunda özlerin betimlenmesi sorununa geri götürülebilir Oysa, bu noktada ayrımı belirginleştirmek gerekir; Fenomonoloji, öz ’lerin bilimi degil, öz ’ü görüleyen Bilinç ’in bilimidir sahiden Algının veya bilincin özü'nün betimlenmesi sorunu, fenomenolojinin konusudur

Fenomenolojik bakışa kadar, gerçekliğin kendiliği diye bir şey olamaz Çünkü, realite, defalarca kendine yönelmiş bir Bilinç tarafından bilinen bir gerçekliktir Yani kendisine yönelen bilinc kadar görülen, algılanan ve bilincine varılan bir şeydir Öyle ise, dünya deneyimlerimizin tamamı, bilinç tarafından kurulmuştur, en fiziki algılardan en görünmeyen matematik formüllerine dek böylece fenomenoloji, Bilinç'in sistemli incelemesini hedefler Hareket noktası olarak belirli bir epistemolojiye sabır düşüncesinden uzak durur

Bu Nedenle fenomenoljik usuldenilen nokta öne çıkar Buna kadar, ayrıca bildiklerimiz ayrıca de hakikat dışta bırakılarak, bilginin nasıl ve hangi süreçlerde oluşturulduguoluştuğu anlaşılmaya çalışılır Benzersiz yöntemsel kategoriler geliştirir Fenomonoloji bu noktada İki esas kategorisi vardır bu yöntemin; „erteleme“ ve „fenomenolojik indirgeme“

Bunlar, özet olarak belirtilecek olursa, bir yanlamasına verilmiş öğelerin, yani dış görünümlerin raslantılsallığının paranteze alınarak dışta bırakılmasını ve öte yandan da, bilimsel veya mantıklı olsun, çıkarsama yoluyla türetilmiş olan her tür yargıların ve çıkarsamaların dışta bırakılmasını açıklama ederler

Böylece, ikili bir işlemle keza özne ayrıca de nesne ertelenmiş ve hem raslantısal olgular dünyasından hem de bilinci yönlendiren öznel yargılardan kurtulunmuş olunur, ama sonuçta rastlantısal dış görünümleri bir yana bırakılarak dünyanin öz'ü ortaya konulabilsin Salt öz ’e ancak bu şekilde varılabilecektir *