Fermantasyon Hakkında bilgi
Fermantasyon Tanımı
Mayalanma ya da fermantasyon, bir maddenin bakteriler, mantarlar ve diğer mikroorganizmalar Fermantasyon anaerobik şartlarda, yani oksidatif fosforilasyon olamadığı durumlarda, glikoliz yoluyla ATPzimolojidir
Fermantasyonda glikoz (veya başka bir bileşik) hidrojenlerini teker teker kaybederek enerji uretimini sağlar Oksijen olmadığı icin bu parcalanma sonucunda ortaya cıkan basit organik bileşikler hucrenin kullanabileceği nihai elektron alıcısı ve hidrojen alıcıları olurlar
Fermantasyonun son adımı (piruvatın fermantasyon urunlerine donuşmesi) enerji uretmese dahi, bu surec anaerobik bir hucre icin onemlidir cunku glikozun piruvata donuşmesi sırasında harcanan nikotinamit adenin dinukleotit'in (NAD+) yenilenmesini sağlar; glikolizin devamı icin bu gereklidir Orneğin alkol fermantasyonunda piruvattan oluşan asetaldehit, NADH + H+etanola donuşur, bu da hucreden dışarı atılır tarafından
Glikozun fermantasyonunda genelde en sık uretilen basit bileşik piruvat veya ondan turemiş bir veya birkac bileşiktir: bunlar arasında etanol, laktik asit, hidrojen, butirik asit ve asetonalkanoik asitler, purinler, pirimidinler ve başka bileşikler de fermente edebilir Ceşitli fermantasyon tipleri urettikleri urunlere gore adlandırılırlar
Fermantasyon terimi biyokimyada oksijen yokluğunda enerji ureten reaksiyonlar icin kullanılmasına karşın, gıda sanayisinde daha genel bir anlam taşır, mikroorganizmaların oksijen varlığında yaptığı parcalama reaksiyonlarını da kapsar (sirke fermantasyonu gibi) Biyoteknolojide bu terim daha da genel kullanılır ve buyuk tanklarda buyutulen mikroorganizmalara yaptırılan her turlu uretime (proteinler dahil) fermantasyon denir
Fermantasyon Tanımı
Mayalanma ya da fermantasyon, bir maddenin bakteriler, mantarlar ve diğer mikroorganizmalar Fermantasyon anaerobik şartlarda, yani oksidatif fosforilasyon olamadığı durumlarda, glikoliz yoluyla ATPzimolojidir
Fermantasyonda glikoz (veya başka bir bileşik) hidrojenlerini teker teker kaybederek enerji uretimini sağlar Oksijen olmadığı icin bu parcalanma sonucunda ortaya cıkan basit organik bileşikler hucrenin kullanabileceği nihai elektron alıcısı ve hidrojen alıcıları olurlar
Fermantasyonun son adımı (piruvatın fermantasyon urunlerine donuşmesi) enerji uretmese dahi, bu surec anaerobik bir hucre icin onemlidir cunku glikozun piruvata donuşmesi sırasında harcanan nikotinamit adenin dinukleotit'in (NAD+) yenilenmesini sağlar; glikolizin devamı icin bu gereklidir Orneğin alkol fermantasyonunda piruvattan oluşan asetaldehit, NADH + H+etanola donuşur, bu da hucreden dışarı atılır tarafından
Glikozun fermantasyonunda genelde en sık uretilen basit bileşik piruvat veya ondan turemiş bir veya birkac bileşiktir: bunlar arasında etanol, laktik asit, hidrojen, butirik asit ve asetonalkanoik asitler, purinler, pirimidinler ve başka bileşikler de fermente edebilir Ceşitli fermantasyon tipleri urettikleri urunlere gore adlandırılırlar
Fermantasyon terimi biyokimyada oksijen yokluğunda enerji ureten reaksiyonlar icin kullanılmasına karşın, gıda sanayisinde daha genel bir anlam taşır, mikroorganizmaların oksijen varlığında yaptığı parcalama reaksiyonlarını da kapsar (sirke fermantasyonu gibi) Biyoteknolojide bu terim daha da genel kullanılır ve buyuk tanklarda buyutulen mikroorganizmalara yaptırılan her turlu uretime (proteinler dahil) fermantasyon denir