Friedrich Nietzsche Şiirler

Nietzsche Şiirleri
Friedrich Nietzschenin şiirleri
Friedrich Wilhelm Nietzsche Şiirleri


OYLE BİR HAYAT YAŞIYORUM Kİ

Oyle bir hayat yaşıyorum ki
Cenneti de gordum cehennemi de
Oyle bir aşk yaşadım ki
Tutkuyu da gordum pes etmeyi de
Bazıları seyrederken hayati en onden
Kendime bir sahne buldum oynadım
Oyle bir rol vermişler ki
Okudum okudum anlamadım
Kendi kendime konuştum bazen evimde
Hem kızdım hem guldum halime
Sonra dedim ki soz ver kendine
Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin
Sevilmek istiyorsan once sevmeyi bileceksin
Ucmayı seviyorsan duşmeyi de bileceksin
Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayati seyredersin
Oyle bir hayat yaşadım ki
son yolculukları erken tanıdım
Oyle cok değerliymiş ki zaman
Hep acele etmem bundan anladım

Nietzsche


SOFUCA DİLEKLER


Tum anahtarlar birdenbire
Ucup ortadan kaybolmalı
Ve her anahtar deliğine
Bir maymuncuk uydurulmalı!
Hep boyle duşunur kesinkes
Herkes maymuncuk olan herkes

YURTSUZ

Dort nala koşan atlar
Uzaklara goturur beni
Korkmadan doludizgin
Goren tanır beni
Ve tanıyan
Yurtsuz Adam diye seslenir
Haydi haydi!
Asla bırakma beni
Yazgım ey parlak yıldız!

Kimse bana soramaz
Nerelisin diye
Asla bağlanmadım bir yere
Ve gecip giden zamana
Ozgurum kartallar gibi
Haydi haydi!
Asla bırakma beni
Yazgım ey tatlı Mayıs!

Neden inanayım ki?
Bir gun oleceğime
Kekre olumu opeceğime
Mezara mı duşeyim
Bir daha icmeyeyim mi
Yaşamın nazenin kopuğunu?
Haydi haydi!
Asla bırakma beni
Yazgım ey renkli duş!

(1859)

YENİ DENİZLERE DOĞRU

Oraya gitmek istiyorum oraya
Artık guvenim var koluma kendime
Onumde uzanan acık deniz
Bir gemi taşıyor beni engine

Her şey pırıl pırıl daha yeni
Uyur mekanda zamanda oğle vakti
Yalnız senin gozlerin ey sonsuz!
Senin bakışın seyreder beni


Friedrich NİETZSCHE

ECCE HOMO

Evet bilirim nereden geldiğimi
Alev gibi doymamış ac
Yanar tuketirim kendimi
Işık olur ne tutarsam
Kuldur arkamda kalan
Ben ateşim besbelli

Friedrich NİETZSCHE

KoPage Rankingunun ustunde


KoPage Rankingunun ustunde durmuşum gecende
Karanlık geceye burunmuşum
Bir turku duyulur uzaklardan
Altın damlalar yağardı bir de

Urperen aynasında suyun
Gondollar, ışıklar, bir de muzik
Gecmiş kendinden, yuzduler alaca karanlığa doğru
Ruhum, şu gorunmez parmakların dokunduğu calgı,
Bir venedik turkusu soyledi gizlice,
Boyam boyam mutluluk icinde urpererek
Bir duyan varmı dersin?


Nietzsche


ŞAİRİN CAĞRISI

Gencken serinletmek icin kendimi,
Oturdum ben bir dumanlı ormanda,
Tik sesi duydum, uzak bir tik sesi,
Zarif, olculu, uygun takardında
Cıldıracaktım neydi bu ses neydi,
Aradım hep aradım da vazgectim,
Sonunda karşısında şair gibi,
Tiktaklarla konuşmayı sectim

Ben de ne dizeler duzdum anlayın,
Hece hece dans ettiler az sonra
Bir guldum bir guldum ki sormayın
Gulmem surdu tam on beş dakika
Sen bir şair ha? Şair, boyle sessiz?
Uşuttun mu kafayı yoksa bir an?
Evet efendim, bir şairsiniz siz
Omuz silkip, soylendi ağackakan

Kimi bekliyorum bu calılıkta?
Soyup ta kacacağım birini mi?
Bir sozu, bir imgeyi karanlıkta,
Sessizce uyağımın yerini mi?
Koşan hoplayan ne varsa secimsiz,
Gonderiliyor şiire doğrudan
Evet efendim, bir şairsiniz siz
Omuz silkip, soylendi ağackakan

Uyaklar, oklar mı onlar, olduren?
Nasıl da oynatırlar ne de titrek!
Gosterirler tum guclerini girerek!
Ah! Oluyorsun, bil işte caresiz,
Sensin bu sersem sersem yalpalayan!
Evet efendim, bir şairsiniz siz
Omuz silkip soylendi ağackakan

Carpık soz kırıntısı cok acele,
Şiir sarhoş sozcukler kumkuması!
Satırdan satıra ucuyor hele
Tik taklar zincirinde uyak dansı
Serserilerden misin, merhametsiz?
Kotu mudur bu şairler her zaman?
Evet efendim, bir şairsiniz siz
Omuz silkip, soylendi ağackakan

Şaka mı bu, kuş? Ettiğin alay mı?
Kafamı beğenmedin, kotuledin
Kalbim daha da fena, kolay mı?
Kopur, coş, ey ofkem şiirle geldin
Şair, uyaklar bul, sen, bitimsiz
Ey sen kızgın, kotu ve haklı olan
Evet efendim, bir şairsiniz siz
Omuz silkip, soylendi ağackakan


Nietzsche