Friedrich Nietzsche Sozleri

Nietzsche Sozleri
nietzsche unlu sozler
nietzsche nın sozleri


1 İnsan ağaca benzerne kadar yukseğe ve aydınlığa cıkmak isterse,o kadar kok salar yere, aşağılara,karanlığa, derinlere kotuluğe
2 Gercekten kul olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz
3 İnanclar hakikat duşmanları olarak, yalanlardan daha tehlikelidir
4 Hoşlanmadığımız bir duşunceyi one surduğu zaman bir duşunuru daha sert eleştiririz Oysa, bizi pohpohladığında onu daha sert eleştirmek uygun olacaktır
5 Sahip olunması zorunlu tek şey var: Ya yaradılıştan ince bir ruhtur bu, ya da bilim ve sanatlar tarafından inceltilmiş bir ruh
6 Tum idealistler, hizmet ettikleri davaların her şeyden once dunyanın tum oteki davalarından ustun olduğunu duşunurler Kendi davalarının biraz olsun başarılı olması icin, bu davanın tum oteki insan girişimlerine gerekli olan aynı pis kokulu gubreye acıkca ihtiyacı olduğuna inanmak da istemezler
7 Bir kez yurunmuş bir yola duşenlerin sayısı coktur, hedefe ulaşan az
8 Kucucuk bağışlarla buyuk mutluluklar kazanmak buyukluğun bir ayrıcalığıdır
9 İnsan, diğer insanlardan hicbir şey istememeye, onlara hep vermeye alıştığı zaman, elinde olmadan soylu davranır
10 Acıların boluşulmesi değil, sevinclerin boluşulmesidir dostluğu yaratan
11 Bir şeyden hoşlanmaktan soz edilir, aslında doğrusu, bu şey aracılığıyla kendinden hoşlanmaktır
12 Kendinden hic soz etmemek cok soylu bir ikiyuzluluktur
13 Hakikatin temsilcisinin en az olduğu zaman, onu dile getirmenin tehlikeli olduğu zaman değil, can sıkıcı olduğu zamandır
14 Doğa bize aldırmadığından, doğanın ortasında kendimizi oyle rahat hissederiz ki
15 Uygarlaşmış dunya ilişkilerinde herkes, hic değilse bir konuda kendini başkalarından ustun hisseder Genel iyiyureklilik buna dayanır Cunku, durum elverirse herkes yardım edebilir, o halde bir utanc duymaksızın bir yardımı da kabul edebilir
16 Yapacak cok şeyi olan insan inanclarını ve genel duşuncelerini hemen hemen hic değiştirmeksizin korur
17 İnsan dilediği kadar bilgisiyle şişinip dursun, dilediği kadar nesnel gorunsun, boşuna ! Sonunda her zaman ancak kendi yaşam oykusunu elde edecektir
18 İnsanların tarih boyunca farkına vardıkları aşılmaz zorunluluk, bu zorunluluğun ne aşılmaz ne de zorunlu olduğudur
19 Bugun artık kimse olumcul hakikatlerden olmuyor; cok fazla panzehir var
20 Uygarlık tarafından yokedilme tehlikesiyle karşı karşıya olan bir uygarlık cağını yaşıyoruz
21 Sevilmiş olma isteği kendini beğenmişliklerin en buyuğudur
22 İnsanları şiddetle kendi uzerine ceken, bir oyunu her zaman kendi lehine cevirmiştir
23 Cok duşunen ve uygulamalı duşunen, kendi maceralarını kolayca unutur, ama başından gecenlerin cağrıştırdığı duşunceleri hic unutmaz
24 Biri kendi duşuncesine bağlı kalır; cunku ona kendi kendine ulaşmış olduğunu sanır Oteki ise, onu zahmetle oğrendiği ve onu anlamış olmakla ovunduğu icin bağlıdır duşuncesine Sonuc olarak, her ikisi de kendini beğenmişlik
25 İcine doldurulacak cok şey olduğu zaman, gunun yuzlerce cebi vardır
26 Bir duşmanla savaşarak yaşayan kişinin, duşmanını hayatta bırakmakta yararı vardır
27 Acıklanmamış karanlık bir konu apacık bir konudan daha onemli sanılır
28 Sadece karşıtları cansıkıcı olmayı surdurdukleri icin, arada bir, bir davaya bağlı kalırız
29 Bir insan kendini hep cok buyuk işlere adadığında, onun başka bir yeteneğinin olmadığı pek gorulmez
30 Acıkca buyuk amaclar tasarlayan ve daha sonra bu amaclar icin oldukca yetersiz olduğunu gizlice kavrayıveren kimse, coğu zaman bu amaclardan vazgececek kadar da guclu de değildir İşte o zaman ikiyuzluluk kacınılmazdır
31 Gur ırmaklar kendileriyle birlikte bir cok cakıl ve calı cırpıyı da surukler; guclu ruhlar da bir cok aptal ve mankafayı
32 Bir insanın gercekten ele almış olduğu duşunce ozgurluğu ile, onun tutkuları ve hatta arzuları da gizli gizli kendi ustunluklerini gostereceklerini sanırlar
33 Bir insan yoğun ve kılı kırk yararak duşunduğu zaman, sadece yuzu değil govdesi de cekinceli bir havaya burunur
34 Ruh arayanda, hic ruh yoktur
35 İnsan yığınlarının davranış bicimlerini onceden kestirmek icin, onların guc bir durumdan kendilerini kurtarmak icin hicbir zaman cok onemli bir caba gostermediklerini kabul etmek gerekir
36 İnsan kahkahalarla gulduğu zaman, kabalığı ile tum hayvanları geride bırakır
37 Eylem ve vicdan genellikle uyuşmazlar Eylem, ağactan ham meyveleri toplamak isterken, vicdan onları gereğinden cok olgunlaşmaya bırakır, ta ki yere dokulup ezilinceye kadar
38 Aşk ve nefret kor değillerdir; ama kendileriyle birlikte taşıdıkları ateş yuzunden kor olmuşlardır
39 İnsan hatasını bir başkasına itiraf ettiğinde unutur onu; ama coğu kez oteki kişi bunu unutmaz
40 Alev, başka şeyleri aydınlattığı kadar aydınlatmaz kendini Bilge de boyledir
41 Bir konu hakkında hazırlıksız sorguya cekildiğimizde, aklımıza gelen ilk duşunce coğu zaman bizim kendi duşuncemiz değildir; ama bizim sınıfımıza, konumumuza ve soyumuza ait olan sıradan bir duşuncedir sadece Oz duşunceler pek ender olarak su yuzune cıkarlar
42 Bizzat kendimizde olan bir değeri ovduğu, okşadığı zaman mucizeyi de, usdışını da kabul ederiz
43 Yarıbilim tam bilimden daha ustundur O, sorunları olduklarından daha kolay gorur ve bununla goruşunu daha anlaşılır, daha inandırıcı kılar
44 Cok duşunen partici olmaya uygun değildir; o, parti arasında duşuncesini cok cabuk sızdırır
45 Kotu belleğin iyi tarafı, aynı şeylerden bir cok kez, ilk kez gibi yararlanmaktır
46 Bir kurbanın yoldaşı o kurbandan daha cok acı ceker