Galiba alışıyorum olmayışına

Galiba alışıyorum olmayışına Bedenimi saran bir vedanın, En eski hatırasısın artık Düşlere veda ederken, O elini son kez bıraktıgım böylece uzar eller,yakaladım derken beyaz bir boşlukHep erken gelir sanırsın vedaları lakin o vedalar hep bütün vaktinde gelir Bütün acılarını burda bırak, Onlar agır kazanç sana ben iyi bakarım onlara, sende kendine iyi bak İyi bir yüze bakmanın aynada verdigi o nefret,belkide sevmenin verdigi o doyumsuz tenden ibarettir Göz yaşların kanıyor, Bu dek acımasızca dövme onlara sarılırken tende bırak kokunu, Hani bir daha olmucaksın ya! Olmayaşınla birlikte bıraktım bütün alışkanlıgımı,savurdugun bir rüzgar işte arada bir esen sert bir rüzgar yani hemen gidiyorsun ben abes gözlerle bu gidişi izliyorum her zaman fakat gibi dönecekmiş gibisin Nedense ben pek hissetmiyorum! Ardında bırakıyorsun ya beni acıklı,Dönüp sarılacaksın diye umut ediyorum,muhtemelen saçmalıyorum Galiba alışıyorum olmayışına, Bazende endişe yapıp seni çagırıyorum ne gelen var ne giden dedigim gibi saçmalıyorum Seslerin arkasında çıka gelirsin sanıyorum,bilirsin ya umudumu hiç kırmıyorumGene gelmedin ama olsun Bekliyorum,tek alışkanlık yaptıgımsın Kelimeler dolusu sevgi biriktirdim sana, Hepsini şiirlerimde saklıyorum Hani olurda bir gün gelirsen, tek tek okuyacagım lakin haklısın! saçmalıyorum İşte bu yüzden sevgili,adını hala sayıklıyorum alinti